7 دقیقه
مقدمه: شرایط جدید ترافیک وب
دنیای اینترنت با سرعت چشمگیری در حال دگرگونی است. در مه ۲۰۲۵، یک ارائهدهنده امنیتی اعلام کرد که نزدیک به یک میلیارد درخواست توسط خزندههای شناساییشده متعلق به OpenAI ثبت شده است. پس از راهاندازی یک عامل محبوب تحت عنوان Operator، حجم این درخواستها ظرف تنها ۴۸ ساعت تقریباً ۵۰ درصد افزایش یافت. این ارقام، نشانه رخدادهای تصادفی نیستند؛ بلکه بیانگر یک تحول ساختاری هستند: عوامل خودگردان مبتنی بر هوش مصنوعی، اکنون سهم قابل توجه و روبهرشدی از ترافیک آنلاین را تشکیل دادهاند. برای تیمهای امنیت، مبارزه با تقلب و توسعه محصول، این تغییر نیازمند رویکردی نوین است.
تکامل از خزندههای ساده تا عوامل خودمختار هوش مصنوعی
رباتها و خزندهها سالهاست که بخش جداییناپذیر اینترنت بودهاند: از عنکبوتهای موتور جستجو تا اسکریپتهای ساده جمعآوری اطلاعات. اما عوامل مبتنی بر هوش مصنوعی امروزی تفاوت بنیادی دارند؛ از خزندههایی با قدرت مدلهای زبانی بزرگ (LLM) که محتوا را استخراج و خلاصه میکنند تا برنامههای پیچیدهتری که به طور خودکار تراکنش انجام داده، قیمت بررسی کرده یا شبیهسازیهای خدمات مشتری را پیش میبرند. این عوامل، پایداری و سازگاری بالایی دارند و اغلب توانایی تقلید رفتار کاربران واقعی را دارند؛ امری که شناسایی آنها را با روشهای مبتنی بر قوانین سنتی بسیار دشوار میسازد.
افزایش ترافیک غیرمرورگری
در بسیاری از شبکهها، امروزه بیش از یکسوم ترافیک از منابعی غیر از مرورگرها سرچشمه میگیرد؛ مانند APIها، SDKها، اپلیکیشنهای موبایل و عوامل خودمختار. برخلاف خزندههای سنتی، بسیاری از عوامل هوش مصنوعی به قوانین robots.txt و سایر استانداردها بیاعتنا هستند و برخی عمداً برای دور زدن تشخیصهای ساده، الگوهای انسانی را تقلید میکنند. نتیجه این تحول این است که معیارهای قدیمی مانند فهرست اعتبار IPها و محدودیتهای نرخ ثابت، دیگر پاسخگو نیستند.
چرا مدلهای ساده مجوز/مسدود کافی نیستند
بسیاری از سامانههای دفاعی قدیمی همچنان به منطق دودویی «اجازه دادن یا مسدودسازی» متکیاند؛ مانند محدودیت تعداد درخواست، کپچا یا لیست سیاه. این روشها شاید بتوانند رباتهای ابتدایی را متوقف کنند، اما عوامل هوشمند میتوانند به سرعت تطبیق یابند: از چرخش آیپی گرفته تا تنظیم فواصل درخواست و شبیهسازی نشستهای کاربری. اگر تمام ترافیک مشکوک را مسدود کنید، باعث اختلال در موارد استفاده مشروع مانند جستجوی مبتنی بر LLM، خلاصهسازی محتوا یا یکپارچگیهای API میشوید؛ اگر هم همه چیز مجاز باشد، راه برای سوءاستفاده، خرابکاری و نشت داده باز میماند.
امنیت مبتنی بر نیت چیست؟
امنیت مبتنی بر نیت پرسش را از «چه کسی یا چه چیزی این درخواست را ارسال کرده؟» به «چرا این درخواست انجام شده است؟» تغییر میدهد. به جای محدود کردن دستهبندی ترافیک به انسانی یا ربات، این رویکرد رفتار، زمینه و هدف درخواستها را تحلیل میکند. سامانههای مبتنی بر نیت به طور مداوم دادههای تلهمتری مانند الگوهای درخواست، نشانههای دستگاه، جریان نشست و دسترسی به منابع را بررسی کرده تا درباره اجازه، چالش، محدودسازی یا مسدودسازی تصمیم بگیرند.
قابلیتها و ویژگیهای کلیدی
- دریافت دادههای تلهمتری بیدرنگ: ضبط هدرها، زمانبندی، حجم و الگوهای استفاده از API.
- مدلسازی رفتاری: ترسیم مسیرهای معمول کاربران و شناسایی انحرافاتی که به رباتهای اسکرپر، رباتهای سوداگری یا حملات پرکردن اعتبار مربوط میشود.
- هوشمندی دستگاه و مرورگر: اثرانگشتگیری و بررسی محیط کاربر جهت تعیین زمینه درخواست.
- سیاستهای تطبیقی: تعیین آستانهها و اقدامات پویا براساس تغییر الگوهای حمله.
- ارکستراسیون سیاست و داشبورد: مدیریت متمرکز قوانین در بسترهای وب، موبایل و API برای یکپارچگی اجرا.
- طبقهبندی نیت مبتنی بر یادگیری ماشین: تشخیص تفاوت بین اتوماسیون سالم و رفتار مخرب توسط مدلهای آموزشدیده.
مزایای رویکرد مبتنی بر نیت
- کاهش خطای مثبت — یکپارچگیهای مشروع و سرویسهای مبتنی بر LLM بدون مشکل ادامه مییابند و بازیگران مخرب به چالش کشیده میشوند.
- تشخیص سریعتر تهدیدهای جدید — تجزیهوتحلیل رفتاری، روشهای نوین را که لیستهای ایستا ناتوان از شناسایی آنها هستند، تشخیص میدهد.
- توانمندسازی کسبوکار — اجازه استفاده هوش مصنوعیهای مجاز (مانند خلاصهسازی محتوا یا یکپارچهسازی سازمانی) بهجای مسدودسازی کلی.
- دفاع مقیاسپذیر — سیاستها به طور پویا با افزایش ترافیک سازگار میشوند، بدون نیاز به تنظیم دستی قواعد.
مقایسه: سامانههای مبتنی بر نیت در مقابل سیستمهای سنتی
سیستمهای قدیمی عمدتاً به سیگنالهای هویتی (آیپی، عامل کاربری، کوکی) تکیه میکنند. اما سامانههای مبتنی بر نیت، علاوه بر هویت، به نشانههای هدف (دسترسی به کدام منابع، سرعت درخواستها و همبستگی بین نشستها) توجه میکنند. تفاوت عملی این رویکردها این است که سامانههای سنتی ایستا و واکنشی هستند اما پلتفرمهای نوین، پویا، با زمینه و آیندهنگر هستند.
موارد کاربرد و اهمیت بازار
سناریوهای واقعی اهمیت نیت را روشن میسازند:
- خردهفروشی: در فروش محصولات محدود و خاص، رباتهای سوداگر فقط به اقلام ارزشمند حملهور میشوند و بارها تلاش به پرداخت میکنند. تحلیل نیت، این رفتارهای هدفمند و تکرارشونده را شناسایی کرده و جلوی اتوماسیون را میگیرد؛ بدون اختلال در خرید مشتریان واقعی.
- سفر و مهمانداری: عوامل خودکار که هزاران بار نرخ درخواست میکنند، میتوانند باعث افزایش بار و اختلال در قیمتها شوند. دفاع مبتنی بر نیت، حجم غیرعادی درخواستها را شناسایی و عامل را قبل از مختل شدن سرویس محدود یا مسدود میکند.
- محتوا و انتشارات: خزندههای مبتنی بر LLM جهت ایندکس و خلاصهسازی مفید هستند اما در صورت عدول از شرایط یا فشار بر زیرساخت، مشکلزا خواهند بود. سیاستهای آگاه از نیت میتوانند خزندههای تأییدشده را مجاز و سایر اسکرپرهای متخلف را محدود نمایند.
- APIها و یکپارچگیها: سازمانها برای تعامل با سرویسهای ثالث و SDKها متکیاند؛ کنترلهای مبتنی بر نیت به مصرفکنندگان API قابل اطمینان اجازه فعالیت داده و بازیگران مخرب را محدود میکنند.
راهنمای عملی برای سازمانها
۱) ترافیک غیرمرورگری را بازبینی کنید و منابع و رفتار را استخراج نمایید؛ بفهمید کدام API، SDK و عامل، با سیستم شما تعامل دارد. ۲) سیاست دسترسی شفافی که با موافقت تیمهای محصول، امنیت و حقوقی تدوین شود: چه عوامل هوش مصنوعی مجازند و تحت چه شرایطی. ۳) استقرار کنترلهای مبتنی بر نیت که با ترکیب دادههای رفتاری، هوشمندی دستگاه و مدلهای یادگیری ماشین، درخواستها را لحظهای ارزیابی کنند. ۴) ابزارهای غیرحساس (لیست سیاه جهانی، محدودیت نرخ ثابت) را با اقدامات پویا جایگزین کنید: چالشهای مرحلهبندیشده، محدودیت هدفمند و دسترسی مبتنی بر نقش برای عوامل قابل اطمینان. ۵) نظارت و اصلاح مداوم؛ چرا که با ظهور نسلهای جدید عاملها و قابلیتهای LLM، محیط اینترنت پیوسته تغییر میکند.
جمعبندی: تمرکز از هویت به سوی نیت
آینده مقابله با رباتها و امنیت API در یافتن روشی برای شناسایی بیعیب آنها نیست؛ بلکه درک چرایی هر درخواست و تصمیمگیری آگاهانه متناسب با بستر سازمانی است. امنیت مبتنی بر نیت به سازمانها اجازه میدهد ضمن محافظت از درآمد و تجربه کاربر، نوآوری هوش مصنوعی را به درستی مدیریت و از اتوماسیون سوءاستفادهگر جلوگیری کنند. در دنیایی که هر روز بیش از قبل محتوای آنلاین توسط عاملهای خودگردان و هوشمند اداره میشود، پرسش از «چرایی» قدرتمندترین سلاح دفاعی است.
منبع: techradar
.avif)
نظرات