6 دقیقه
تأخیر در ریبوت Highlander: مصدومیت کاویل هنگام تمرینات پیشتولید
استودیو Amazon MGM Studios ریبوت موردانتظار Highlander به کارگردانی چاد استاهلسکی و با بازی هنری کاویل به یک مشکل تولیدی برخورد کرده است. منابع نزدیک به پروژه می‌گویند کاویل در جریان تمرینات فشرده پیشتولید دچار مصدومیتی شده است که باعث شده فیلمبرداری به اوایل ۲۰۲۶ موکول شود. این تأخیر یادآور این است که حتی برنامه‌ریزی‌های دقیق برای فیلم‌های اکشن پرریسک میتواند وقتی آماده‌سازی‌های پر از بدلکاری آن‌طور که باید پیش نرود، به هم بریزد.
بازیگران گردآمده و تیم تولید
فیلم‌نامه جدید هایلندر نوشته مایکل فینچ گروهی از بازیگران برجسته را گرد هم آورده است: راسل کرو، ماریزا ابلا، کرن گیلان، جیمون هانسو، دیو باوتیستا و مکس ژانگ همراه با کاویل در چیزی که قول یک نمایش اکشن جهانی را میدهد حضور دارند. تهیه‌کنندگان شامل اسکات استوبر و نیک نس‌بیت از United Artists به همراه نیل اچ. موریتز، 87Eleven Entertainment متعلق به استاهلسکی، Davis Panzer Productions با جاش دیویس و لوییز روزنر هستند. United Artists حقوق کامل فیلم اصلی ۱۹۸۶ را به دست آورده و در حال بررسی امکان ساخت یک سری مکمل در کنار ریبوت سینمایی است.
چرا این تأخیر مهم است
تأخیر در این مرحله موج‌های تأثیر خود را در تمام بخش‌ها ایجاد می‌کند: هماهنگی بدلکاری، ساخت دکور، زمان‌بندی جلوههای ویژه و بازه‌های انتشار برای بازاریابی و توزیع. برای کارگردانی مثل چاد استاهلسکی—که فیلم‌های John Wick او به‌خاطر طراحی پیچیده بدلکاری و تقویم‌های دقیق فیلمبرداری شناخته می‌شوند—مصدومیت در طول تمرین خبری بزرگ است. سابقه استاهلسکی به‌عنوان هماهنگ‌کننده بدلکاری باعث میشود تیم به صحنههای مبارزه واقعی و عملی اولویت بدهد که اغلب هفته‌ها تمرین سخت و ریسک فیزیکی بالا می‌طلبد.
مقایسه‌ها: Highlander، John Wick و هنر بازسازی
فرنچایز John Wickِ استاهلسکی سینمای اکشن مدرن را با اقتصاد حرکت و سکانس‌های مبارزه طراحی‌شده مجدداً تعریف کرد. پیش‌فرض هایلندر—جنگجویان جاودان که در دوره‌های مختلف می‌جنگند—نیازمند طراحی اکشن و ساخت جهان به همان اندازه خلاقانه است. طرفداران در حال حاضر قیاس می‌کنند: آیا استاهلسکی نظم بصری John Wick را به گستره اسطوره‌ای هایلندر می‌آورد یا به سوی رویکردی نمایش‌گونه‌تر و دوره‌ای‌تر متمایل میشود؟
سوابق هنری هنری کاویل او را برای ریبوت‌های مبتنی بر اکشن مناسب می‌کند. از نقش‌هایش در The Witcher و فیلم‌های اخیر برجسته‌ای که تکمیل کرده—Deadpool and Wolverine، The Ministry of Ungentlemanly Warfare و Argylle—کاویل ترکیبی از توانایی فیزیکی و حضور جدی نقش اول را دارد. اما مصدومیت در تمرین، خطر شغلی این بازیگران پرتحرک است: عقب‌افتادن پروژه‌ها به‌دلیل مصدومیت نمونه‌های مشابهی در بلاک‌باسترهای ابرقهرمانی و حماسه‌های هنرهای رزمی داشته است.
زمینه گستردهتر: ریبوت‌ها، نوستالژی و استراتژی فرنچایز
احیای هایلندر در میانه روند گسترده‌تری در صنعت رخ میدهد: استودیوها از IPهای کالت برای ریبوت‌های مدرن و جهان‌های سینمایی ترکیبی بهره می‌برند. نسخه ۱۹۸۶—به کارگردانی راسل ملاچی و با بازی کریستوفر لمبرت و شان کانری در نقشی به‌یادماندنی—دنباله‌ها، یک سری تلویزیونی دهه ۹۰ و طرفداری پایدار ایجاد کرد. تصمیم United Artists برای بهدست آوردن حقوق کامل نشان‌دهنده قصد ساخت یک فرنچایز قدرتمند به‌جای یک بازسازی منفرد است.
ریبوت‌ها روی طنابی باریک بین پاسداشت نوستالژی (عبارت نمادین «تنها یکی میتواند وجود داشته باشد») و بازآفرینی اساطیر برای مخاطبان جدید گام برمی‌دارند. موفقیت امروزی وابسته به تعادل انتظارات طرفداران با روایت تازه و طراحی اکشن پیشرفته است—دقیقاً همان حوزه‌هایی که میتوانند در اثر تأخیرها آسیب ببینند.
پشت صحنه: طراحی حرکات، بدلکاری و واقعیت مصدومیت‌های تمرینی
فیلم‌های استاهلسکی به خاطر اصالت در صحنه شناخته می‌شوند: صحنههای مبارزه بارها تمرین می‌شوند و بسیاری از بازیگران بدلهای خود را انجام می‌دهند. این تعهد سینمایی غوطه‌ورکننده ایجاد می‌کند اما ریسک مصدومیت را بالا می‌برد. کهنه‌کاران صنعت اشاره می‌کنند که مصدومیت در طول تمرین اغلب نه تنها برنامه بازیگر را تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه در دسترس‌بودن هماهنگ‌کنندگان و طراحان بدل کلیدی را نیز مختل می‌کند، کسانی که در صورت طولانی شدن تأخیر ممکن است برای پروژه‌های دیگر رزرو شده باشند.
اطلاعات جالب برای طرفداران: نسخه اصلی هایلندر بخش زیادی از وضعیت کالت خود را در دوران رونق ویدیوی خانگی دهه ۱۹۸۰ بهدست آورد، و سریال تلویزیونی مشتق با بازی آدریان پال به گسترش اسطوره‌های فرنچایز کمک کرد. عبارت «تنها یکی میتواند وجود داشته باشد» تبدیل به یک نشانه فرهنگی شد که طرفداران در کنوانسیون‌ها و میم‌ها دهه‌ها آن را نقل‌قول می‌کردند.
دیدگاه کارشناسی
— مارکو جنسن، تاریخ‌نگار سینما: «این تأخیر ناامیدکننده است اما برای پروژه‌های اکشن با مقیاس بزرگ غیرمتداول نیست. تعهد استاهلسکی به بدلکاری عملی یک قوت است—وقتی در صفحه نمایش نتیجه دهد، اثر را ارتقا میدهد—اما همین موضوع پیشتولید دقیق را ضروری می‌کند. طرفداران باید انتظار فیلمی با ارزش هنری و فنی بالا را داشته باشند، حتی اگر دیرتر از زمان مورد انتظار عرضه شود.»
آنچه طرفداران میتوانند انتظار داشته باشند
با احتمال آغاز تولید در اوایل ۲۰۲۶، انتظار یک جدول زمانی بازاریابی تعدیل‌شده و بازنگری احتمالی در برنامههای اکران را داشته باشید. گروه بازیگران و تیم خلاق نشان‌دهنده جاه‌طلبی است: این یک بازسازی ساده نیست، بلکه فرصتی برای بازتصور اسطوره جنگجویان جاودان برای مخاطبان جهانی است. Amazon MGM Studios و United Artists زیرساخت لازم برای پشتیبانی از عرضه چندپلتفرمی—فیلم سینمایی، پیوست‌های پخش جریانی و شاید یک مینی‌سری—را در اختیار دارند در صورتی که فیلم با مخاطبان طنین‌انداز شود.
نتیجه‌گیری: صبر، پتانسیل و آینده هایلندر
تأخیرها به ندرت خوشایندند، اما ترکیب ستاره‌ای کاویل، سابقه اکشن استاهلسکی و حضور یک بازیگران پشتیبان توانا، هایلندر را به پروژه‌ای ارزش انتظار تبدیل می‌کند. اگر با دقت مدیریت شود، ریبوت میتواند یک عنوان محبوب را برای تماشاگران امروزی احیا کند و در عین حال اکشن بصری و به‌خوبی طراحی‌شده‌ای ارائه دهد که مخاطبان معاصر انتظار دارند. برای اکنون، طرفداران باید هیجان را با صبر همراه کنند: کار هنری سینمایی زمان می‌طلبد و نتیجه نهایی ممکن است یک اکران دیرتر در ۲۰۲۶ را توجیه کند.
منبع: deadline
.avif)
نظرات