پیشرفت چشمگیر نورالینک در بازگرداندن بینایی با ایمپلنت مغزی Blindsight

شرکت نورالینک، به رهبری ایلان ماسک، موفق شده است گامی بزرگ در حوزه رابط مغز و رایانه و درمان نابینایی بردارد. در تازه‌ترین آزمایش، پژوهشگران با استفاده از ایمپلنت مغزی Blindsight شرکت Neuralink، به میمونی امکان مشاهده تصاویری غیرواقعی را دادند که در دنیای واقعی وجود نداشتند. یافته‌های منتشر‌شده، که پس از گزارش بلومبرگ برای اولین بار اعلام شد، نشان‌دهنده آن است که این تراشه از طریق تحریک قشر بینایی مغز، افق‌های تازه‌ای در فناوری نوروتکنولوژی ایجاد کرده است.

عملکرد ایمپلنت Blindsight نورالینک بر این اساس است که مستقیماً نواحی از مغز که مسئول پردازش اطلاعات بینایی هستند را تحریک می‌کند. جوزف اُدوهرتی، از مهندسان نورالینک، توضیح می‌دهد که این دستگاه با هدایت توجه میمون به نقاطی که هیچ شیء واقعی وجود نداشت، تصاویر مصنوعی را در مغز حیوان ایجاد کرده است. این فناوری عملکرد چشم را شبیه‌سازی می‌کند و می‌تواند امیدی برای درمان انواع اختلالات بینایی غیرقابل درمان در پزشکی باشد.

این نخستین ارائه عمومی نتایج مربوط به دستگاه Blindsight نورالینک محسوب می‌شود. این تراشه، با بهره‌گیری از فناوری پیشرفته رابط مغز و ماشین، قدم مهمی برای ارتقای ابزارهای پزشکی مرتبط با اختلالات عصبی و حسی به شمار می‌آید. البته، مانند هر پژوهش حیوانی دیگری، هنوز مشخص نیست که این نتایج تا چه میزان قابل تعمیم به انسان هستند؛ همچنین این ایمپلنت هنوز موفق به دریافت تأییدیه‌های قانونی برای استفاده انسانی در آمریکا نشده است.

بر اساس اعلام ایلان ماسک، هدف کوتاه‌مدت ایمپلنت Blindsight بازگرداندن بینایی پایه به افراد نابینا است. با این حال، چشم‌انداز بلندمدت نورالینک بسیار فراتر است؛ به‌طوری‌که در آینده شاید امکان مشاهده طیف‌های نامرئی مانند نور مادون قرمز نیز فراهم شود. نورالینک طی سال‌های اخیر این فناوری پیشرفته را بر روی میمون‌ها آزمایش کرده و ماسک ابراز امیدواری کرده است که آزمایش‌های بالینی انسانی تا پایان امسال آغاز شوند.

در برنامه‌های آتی، نورالینک قصد دارد با ترکیب ایمپلنت Blindsight با عینک‌های هوشمند ویژه، عملکرد این فناوری را ارتقا دهد. همچنین این شرکت مشغول توسعه ایمپلنت‌هایی است که به افراد فلج امکان ارتباط مستقیم با رایانه را می‌دهد و زمینه را برای پیشرفت رابط مغز و رایانه و تسهیل دسترسی‌های دیجیتال فراهم می‌کند.

استفاده از میمون‌ها در آزمایش‌ها به دلیل دسترسی آسان‌تر به قشر بینایی مغز آن‌ها نسبت به انسان، مزایای خاص خود را دارد. با این حال، اُدوهرتی تاکید می‌کند که نورالینک با استفاده از ربات‌های جراحی خود توانایی دارد ایمپلنت‌ها را در عمق بیشتری از مغز انسان نیز قرار دهد، اگر این فناوری تا سطح کارآزمایی بالینی گسترده پیش برود.

به عنوان یکی از پیشگامان فناوری نوروتکنولوژی، ایمپلنت Blindsight نورالینک می‌تواند آینده بازارهای فناوری‌های کمک‌بخشی را متحول کرده و امید تازه‌ای برای میلیون‌ها نفر که با نابینایی و فلج دست و پنجه نرم می‌کنند، ایجاد کند. البته مسیر پیش رو، شامل دریافت مجوزها و اعتبارسنجی‌های بالینی، مورد توجه جدی فعالان حوزه فناوری و پزشکی قرار خواهد گرفت.