آواتارهای نوآورانه مبتنی بر هوش مصنوعی بحران پناهندگان را برجسته می کنند

یک مرکز تحقیقاتی وابسته به سازمان ملل متحد دو آواتار پیشرفته مبتنی بر هوش مصنوعی را با هدف آگاه‌سازی عموم درباره واقعیت‌های پیچیده پیش روی پناهندگان توسعه داده است. این ابتکار که توسط رسانه 404 گزارش شده، توسط مرکز تحقیقاتی سیاست‌گذاری دانشگاه ملل متحد (UNU-CPR) و در قالب یک آزمایش علمی برای بررسی کاربردهای جدید هوش مصنوعی در کمپین‌های افزایش آگاهی اجتماعی اجرا شده است.

در این طرح، دو شخصیت مجازی به نام‌های آمنه و عبدالله معرفی شده‌اند: آمنه، یک زن پناهجوی خیالی که از جنگ در سودان گریخته و اکنون در یکی از اردوگاه‌های پناهندگان در چاد زندگی می‌کند و عبدالله که نماینده دیجیتال یک سرباز نیروهای حمایت سریع است. این آواتارهای هوشمند با بهره‌گیری از مدل‌های زبانی پیشرفته، مکالمات تعاملی را شبیه‌سازی می‌کنند و به کاربران امکان می‌دهند تا درباره موضوعات مرتبط با پناهندگان گفت‌وگو کرده و دیدگاه واقعی‌تری نسبت به بحران‌های انسانی جاری به دست آورند.

آمنه و عبدالله از طریق وب‌سایت این پروژه در دسترس قرار دارند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که کاربران را در مکالماتی واقعی و آموزنده درباره زندگی در شرایط آوارگی و پیچیدگی‌های درگیری‌های منطقه‌ای درگیر کنند. گرچه در جریان تست‌های اخیر ثبت‌نام موقتاً غیرفعال بود، اما این آزمایش نشان می‌دهد که هوش مصنوعی مولد چگونه می‌تواند به عنوان ابزاری قدرتمند در داستان‌گویی برای سازمان‌های غیرانتفاعی و گروه‌های حمایت‌گر عمل کند.

در مقایسه با کمپین‌های سنتی آگاهی‌بخشی، این آواتارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مزیت روایت تعاملی و ارتباط شخصی را دارند. آن‌ها قادرند به شکل پویا به پرسش‌های کاربران پاسخ دهند و احساس همدلی و درک را به شیوه‌ای تقویت کنند که از رسانه‌های ایستا برنمی‌آید. تیم پژوهشی معتقد است که این نمایندگان دیجیتال می‌توانند در جلب حمایت مالی یا حضور در کارگاه‌های آموزشی به کار گرفته شوند.

با وجود این، پروژه بحث‌هایی را نیز برانگیخته است. بعضی از شرکت‌کنندگان کارگاه‌ها ابراز نگرانی کرده‌اند که آواتارهای هوش مصنوعی شاید صدای اصیل پناهندگان واقعی را تحت‌الشعاع قرار دهند و تأکید دارند که تنها پناهندگان خودشان بهترین راوی تجربیات‌شان هستند. با اینکه واکنش‌ها متفاوت بوده، این آزمایش نشانگر نقش رو‌به‌رشد فناوری‌های هوش مصنوعی در بخش‌های انسانی و آموزشی است.

آواتارهای هوشمند UNU-CPR با پیوند نوآوری دیجیتال و کمپین‌های آگاهی‌بخشی جهانی، نقش روبه‌گسترش هوش مصنوعی در تأثیرگذاری اجتماعی و دامن زدن به گفت‌وگوهای حیاتی پیرامون مهاجرت و حقوق بشر را نشان می‌دهند.