3 دقیقه
آشنایی با نقش سیلوسایبین در افزایش طول عمر سلول‌ها
سیلوسایبین، ترکیبی طبیعی که در برخی قارچ‌ها یافت می‌شود، عمدتاً به دلیل تأثیرات مثبت خود در درمان اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب شناخته شده است. با این حال، پژوهش تازه‌ای که توسط دانشمندان دانشگاه‌های اموری و بیلور در آمریکا انجام شده، مزیت جدیدی را آشکار کرده است: سیلوسایبین می‌تواند روند پیری زیستی را به طور قابل توجهی آهسته کرده و عمر سلول‌ها را افزایش دهد.
طراحی مطالعه: بررسی تأثیرات ضد پیری بر سلول‌ها و موش‌ها
در این پژوهش پیشگامانه، دانشمندان آزمایش‌هایی روی سلول‌های انسانی و موش‌های مسن انجام دادند تا تأثیر مستقیم سیلوسایبین بر طول عمر را ارزیابی کنند. سلول‌های پوست انسان و فیبروبلاست‌های ریه جنینی با سیلوسین (متابولیتی که بدن انسان به سرعت آن را به سیلوسایبین تبدیل می‌کند) تیمار شدند. پژوهشگران مدت زمان رسیدن این سلول‌ها به وضعیت «پیری سلولی» را اندازه‌گیری کردند، زمانی که سلول‌ها تقسیم نمی‌شوند و فعالیت خود را از دست می‌دهند.
نتایج حاکی از آن است که سلول‌های ریه، پس از دریافت سیلوسین با دوز ۱۰۰ میکرومول، ۵۷ درصد بیشتر طول کشید تا به پیری سلولی برسند نسبت به سلول‌هایی که تیمار دریافت نکرده‌اند. سلول‌های پوست نیز افزایش ۵۱ درصدی در طول عمر نشان دادند. این یافته‌ها بیانگر آن است که سیلوسایبین می‌تواند به طور بنیادی فرآیند پیری بیولوژیکی را تحت تاثیر قرار دهد.
یافته‌های کلیدی در موش‌ها: افزایش بقاء و کاهش علائم پیری
برای بررسی تأثیرات سیلوسایبین در موجودات زنده، تیم پژوهشی دوز ماهیانه این ماده را به موش‌های ماده ۱۹ ماهه—معادل اوایل دهه ۶۰ زندگی انسان—تزریق کرد. پس از ۱۰ ماه درمان، ۸۰ درصد از موش‌های دریافت کننده سیلوسایبین زنده ماندند، در حالی که این میزان در گروه کنترل تنها ۵۰ درصد بود. اگرچه همه علائم پیری به طور سیستماتیک بررسی نشد، اما مشاهده شد که موش‌های تیمار شده دارای وضعیت کلی بهتری بوده و موهای سفید کمتری داشتند.
دکتر علی جان ضرابی، متخصص مراقبت حمایتی و یکی از نویسندگان این تحقیق در دانشگاه اموری، اظهار کرد: «این مطالعه شواهد پیش‌بالینی قدرتمندی ارائه می‌دهد که سیلوسایبین می‌تواند به پیری سالم‌تر و نه فقط افزایش طول عمر کمک کند و کیفیت زندگی را در سال‌های کهنسالی بهبود بخشد.»
اهمیت پژوهش و افق‌های آینده در مطالعات سیلوسایبین
این یافته‌ها شواهدی قوی از قابلیت سیلوسایبین در بهبود طول عمر سلولی و فراتر رفتن از نقش آن در درمان اختلالات روانی ارائه می‌دهد. با این وجود، محققان تأکید می‌کنند که مطالعات بیشتری برای تعیین دوز، مدت و زمان‌بندی مناسب درمانی و سنجش تأثیر سیلوسایبین بر حداکثر طول عمر انسان مورد نیاز است. با رشد حوزه پزشکی ضدپیری و طب ترمیمی، این پژوهش زمینه را برای آزمایش‌های بالینی آینده بر سالمندان فراهم می‌کند.
جمع‌بندی
این مطالعه نوآورانه نشان می‌دهد که سیلوسایبین می‌تواند کاربردهایی فراتر از آن‌چه پیش‌تر تصور می‌شد داشته باشد و قادر به افزایش طول عمر سلول‌های انسانی و بقاء در پستانداران پیر است. هرچند به تحقیقات بیشتری برای شناسایی پتانسیل درمانی و تدوین دستورالعمل‌های بالینی نیاز است، سیلوسایبین به عنوان یکی از امیدبخش‌ترین گزینه‌ها در علم نوین سالمندی و افزایش طول عمر مطرح می‌شود.
منبع: nature
.avif)
نظرات