ارتباط احتمالی بین استفاده از گوشی در توالت و بواسیر: مطالعه ای جدید

ارتباط احتمالی بین استفاده از گوشی در توالت و بواسیر: مطالعه ای جدید

0 نظرات فرشاد واحدی

5 دقیقه

یک مطالعه جدید در آمریکا ارتباطی را بین استفاده از گوشی‌های هوشمند در هنگام نشستن روی توالت و افزایش قابل‌توجه احتمال بواسیر (هموروئید) نشان می‌دهد. پژوهشگران گزارش می‌کنند که خطر بواسیر در افرادی که در حین دفع مدفوع از تلفن همراه خود استفاده می‌کنند، ۴۶٪ افزایش داشته است. اگرچه این تحقیق مقدماتی و مشاهده‌ای است، اما به شواهد رو به رشد مبنی بر اینکه عادات دیجیتال مدرن می‌توانند بر سلامت جسمانی و سلامت روده به‌طرزی غیرمنتظره تأثیر بگذارند، می‌افزاید.

طراحی مطالعه و یافته‌های کلیدی

پژوهشگران ۱۲۵ بزرگسال را که برای غربالگری کولونوسکوپی حضور داشتند، مورد پرسش قرار دادند. شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ای درباره عادات توالت‌رفتن پر کردند، از جمله اینکه چقدر اغلب از گوشی در توالت استفاده می‌کنند و معمولاً چه مدت روی صندلی می‌نشینند. بیش از ۴۰٪ شرکت‌کنندگان در معاینه بالینی بواسیر داشتند؛ ۹۳٪ گفتند که حداقل هفته‌ای یک‌بار در توالت از تلفن استفاده می‌کنند.

رفتارهای تلفنی گزارش‌شده شامل خواندن خبر (≈۵۰٪)، مرور شبکه‌های اجتماعی (≈۴۴٪) و پیام‌رسانی یا ایمیل (≈۳۰٪) بود. چند نفر از پاسخ‌دهندگان تخمین زدند که بیش از شش دقیقه در هر بار توالت می‌مانند و بخشی از آن زمان اضافی را به استفاده از گوشی نسبت دادند. پس از تنظیم برای عواملی مانند سن، جنسیت، شاخص توده بدنی، ورزش و مصرف فیبر، استفاده از تلفن در توالت همچنان با افزایش خطر بواسیر مرتبط باقی ماند.

متخصصان هشدار می‌دهند که این نوع نظرسنجی همبستگی را نشان می‌دهد، نه علیت مستقیم. با این حال، این الگو با فرضیات پذیرفته‌شده درباره شکل‌گیری بواسیر همخوانی دارد: زور زدن طولانی و نشستن طولانی در هنگام دفع می‌تواند فشار در رکتوم پایینی و رگ‌های مقعدی را افزایش دهد و به ورم و گشادشدگی کمک کند.

پیشینه علمی: بواسیر چیست و چرا زمان مهم است

بواسیر بالشتک‌های عروقی طبیعی هستند—گروه‌هایی از رگ‌های خونی، ماهیچه صاف و بافت پیوندی—که در داخل و اطراف رکتوم پایین قرار دارند. وقتی این بافت‌ها متورم، ملتهب یا خونریزی کنند، پزشکان و بیماران به این حالت بواسیر می‌گویند. عوامل رایج مطرح‌شده به‌عنوان مؤثر شامل زور زدن مزمن، یبوست، دفع مکرر و نشستن طولانی‌مدت روی توالت است.

از نظر بیومکانیکی، نشستن طولانی می‌تواند فشار وریدی در ناحیه آنورکتال را افزایش داده و بازگشت وریدی را کاهش دهد که ممکن است باعث گشادشدگی شبکه هموروئیدی شود. به‌خاطر این نگرانی‌ها، برخی پزشکان توصیه می‌کنند زمان صرف‌شده در توالت را محدود کنید: توصیه‌ها از کمتر از ۱۰ دقیقه تا در برخی مطالب آموزشی برای بیماران حتی ۳ دقیقه یا کمتر در هر نوبت متفاوت است.

زمینه سلامت عمومی و خلأهای داده‌ای

در ایالات متحده، بواسیر سالانه نزدیک به ۴ میلیون مراجعه سرپایی یا اورژانسی را تشکیل می‌دهد، اما پایش ملی این وضعیت اندک است—آخرین بررسی جامع ملی به سال ۱۹۸۹ برمی‌گردد. این خلأ تعیین روندها و پیوند دادن تغییرات رفتاری در سطح جمعیت (مانند افزایش استفاده از گوشی‌های هوشمند و اسکرول توالت) با پیامدها را دشوار می‌کند.

با توجه به رواج «اسکرول کردن در توالت»، فهم رابطه بین استفاده از دستگاه‌ها و سلامت روده پیامدهای عملی برای پیام‌رسانی سلامت عمومی، مشاوره مراقبت اولیه و راهنمایی برای رفاه دیجیتال دارد.

راهنمایی عملی و پرسش‌های بی‌پاسخ

بر اساس شواهد فعلی، پزشکان اغلب توصیه می‌کنند زمان نشستن در توالت را کاهش دهید و از زور زدن طولانی پرهیز کنید. یک اقدام ساده احتیاطی این است که گوشی همراه را هنگام دفع مدفوع بیرون از دستشویی بگذارید و بر عادات منظم روده‌ای تمرکز کنید: مصرف کافی فیبر، نوشیدن آب و ورزش، از زور زدن می‌کاهد. برای تعیین اینکه آیا رفتارهای مرتبط با گوشی در توالت به‌طور مستقل باعث بواسیر می‌شوند یا صرفاً با سایر عوامل خطر همراه‌اند، به مطالعات آینده‌نگر دقیق‌تر و نمونه‌های بزرگ‌تر جمعیتی نیاز است.

دیدگاه متخصص

دکتر میریام پاتل، جراح رکتوم و ارتباط‌دهنده سلامت، می‌گوید: "این مطالعه یک عامل رفتاری محتمل را مرتبط با یک عادت روزمره برجسته می‌کند. در حالی که باید از ایجاد وحشت خودداری کرد، کاهش زمان غیرضروری در توالت یک اقدام پیشگیرانه کم‌هزینه و کم‌ریسک است. اگر تلفن شما یک روتین پنج‌دقیقه‌ای را تا ۱۵ دقیقه طولانی می‌کند، منطقی است آن عادت را تغییر دهید."

نتیجه‌گیری

شواهد موجود نشان می‌دهد که استفاده از گوشی هوشمند هنگام دفع ممکن است با افزایش خطر بواسیر مرتبط باشد، احتمالاً به‌واسطه طولانی‌تر شدن زمان نشستن و افزایش فشار موضعی. این ارتباط پرسش‌های گسترده‌تری را دربارهٔ چگونگی بازشکل‌دهی دستگاه‌های ما حتی به عادات خصوصی و فیزیکی مطرح می‌کند. تا زمانی که داده‌های علّی قوی‌تری در دسترس قرار گیرد، اقدامات عملی—محدود کردن زمان توالت، گذاشتن دستگاه‌ها بیرون از دستشویی و حفظ سلامت روده—احتیاط‌های معقولی هستند.

منبع: sciencealert

به دنیای علم خوش اومدی! من فرشاد هستم، کنجکاو برای کشف رازهای جهان و نویسنده مقالات علمی برای آدم‌های کنجکاو مثل خودت!

نظرات

ارسال نظر