8 دقیقه
سهام شرکت اپل روز دوشنبه به بالاترین سطوح جدید رسید، پس از آن‌که یک گزارش تازه فروش، اشتیاق سرمایهگذاران را برانگیخت. این رشد در حالی رخ داد که دادههای اولیه نشان داد تقاضا برای مجموعه آیفون 17 فراتر از انتظار بوده و اپل را دوباره در کانون توجه خریداران خرد و نهادهای بزرگ مالی قرار داد. گزارش فروش و حرکت قیمت سهام، تأثیر مستقیم بر دیدگاه بازار نسبت به چرخه محصول جدید و چشم‌انداز درآمدی شرکت داشت و نشان‌دهنده اهمیت «میزان فروش اولیه»، «میکس منطقه‌ای محصولات» و «روند تقاضای جهانی» برای تعیین ارزش بازار شرکت‌های فناوری است.
شتاب آیفون 17 محرک جهش بازار
در جلسه معاملاتی روز مرتبط، قیمت سهام اپل به رکورد روزانه 264.38 دلار رسید و در پایان روز با قیمت تاریخی 262.24 دلار بسته شد؛ افزایش 9.95 دلار یا 3.94 درصد نسبت به جلسه قبلی. این جهش پس از انتشار دادههای شرکت تحقیقاتی Counterpoint رخ داد که نشان داد سری آیفون 17 در ده روز اول عرضه حدود 14 درصد بیشتر از آیفون 16 فروخته شده است. چنین داده‌هایی برای سرمایهگذاران، به‌ویژه تحلیل‌گرانی که به دنبال سیگنال‌های اولیه تقاضا و ارزیابی نرخ پذیرش مدلهای جدید هستند، به‌سرعت تبدیل به محرکی برای بازبینی پیش‌بینی‌های درآمدی و موقعیت‌های خرید یا نگه‌داری سهام می‌شوند.
علت این افزایش چیست؟ در ایالات متحده، آیفون 17 Pro Max بهعنوان پرفروش‌ترین مدل ظاهر شد، در حالی که در چین نسخه پایه آیفون 17 نسبت به عملکرد ابتدایی آیفون 16، فروش دو برابری واحدی را ثبت کرد. چنین ترکیب منطقه‌ای — انتخاب مدلهای سطح بالا در بازار آمریکای شمالی و تقاضای قوی مدل پایه در بازار چین — دقیقاً همان نوع پروفایل فروشی است که بازار به آن پاداش می‌دهد. عواملی مانند برنامه‌های ترویجی اپراتورها، طرح‌های trade-in و ارتقای مشخصات فنی (به‌ویژه در صفحه‌نمایش و عمر باتری) می‌توانند باعث تغییر ترکیب فروش بین مدلها شوند و در نتیجه میانگین قیمت فروش (ASP) و حاشیه سود شرکت را تحت تاثیر قرار دهند.
تغییرات تولید: آیفون ایر و استراتژی پشت آن
براساس گزارش‌ها، اپل تولید آیفون Air را کاهش داده است، اما با این حال این مدل توانسته از نسخه قبلی خود، آیفون 16 پلاس، عملکرد بهتری نشان دهد. این نتیجه، هدف حداقلی اپل برای Air را روشن می‌کند: از مدلی که جایگزین شده بهتر باشد و در عین حال سبد محصولات متعادل بماند. در همین حال، نسخه پایه آیفون سال جاری با صفحه‌نمایش ProMotion (با فرکانس قابل‌تغییر از 1 تا 120 هرتز) ارتقا یافته که فاصله بین مدل استاندارد و مدلهای پرو را کاهش می‌دهد و احتمالاً به افزایش تقاضای واحدی کمک کرده است. چنین تصمیمات محصولی — شامل تعیین ویژگیها، قیمت‌گذاری و زمان‌بندی تولید — بخشی از استراتژی بلندمدت اپل برای حفظ سطح بالای رضایت مشتری، افزایش نرخ ارتقا (upgrade rate) و مدیریت ترکیب محصولات به نحوی است که هم حاشیه سود و هم حجم فروش را بهینه کند.
چرا کاهش تولید همیشه خبر بد نیست
کاهش تولید ممکن است در نگاه اول نگران‌کننده به نظر برسد، اما در این مورد میتواند نشان‌دهنده تنظیمات دقیق در زنجیره تأمین و تلاش برای جلوگیری از اشباع موجودی باشد. اگر تقاضا بیشتر روی چند مدل خاص متمرکز بماند — مانند Pro Max یا آیفون پایه تجدیدشده — مدیریت تولید در میان کل سبد میتواند به حفظ حاشیه‌ها کمک کند و کانال‌های فروشنده (reseller) و اپراتورها را سالم نگه دارد. از منظر زنجیره تأمین، کاهش تولید هدفمند میتواند مصرف قطعات حساس را تعدیل کند، زمان‌بندی مونتاژ را بهینه کند و از ایجاد مازاد در انبار جلوگیری نماید؛ مواردی که در نهایت از پایین آمدن قیمتها و فشار روی حاشیه سود جلوگیری میکنند. علاوه بر این، در شرایط عدم قطعیت اقتصادی یا تغییر الگوی تقاضا، اپل میتواند با کاهش تولید از سرمایه‌گذاری بیش از حد در موجودی جلوگیری کند و انعطاف‌پذیری بیشتری برای بازتخصیص منابع به مدل‌هایی که تقاضای بیشتری دارند بهدست آورد.
مروری سریع بر قدرت بازاری و داستان ثروت اپل
در کنار این موج صعودی، ارزش بازار اپل به حدود 3.89 تریلیون دلار افزایش یافت. سابقه طولانی حضور اپل در بازارهای عمومی، ثروت عظیمی پدید آورده است: در عرضه اولیه سهام شرکت در 12 دسامبر 1980، قیمت هر سهم 22 دلار تعیین شد و در روز نخست با قیمت 29 دلار بسته شد. پس از پنج تقسیم سهام — آخرین تقسیم 4 به 1 در سال 2020 — هزینه تعدیل‌شده برای سرمایهگذاران اولیه تقریباً معادل 10 سنت به ازای هر سهم محاسبه می‌شود. این نوع رشد قیمتی و تعدیل سهام، نمونه‌ای کلاسیک از نحوه تبدیل یک شرکت نسبتاً کوچک به یک ابرشرکت فناوری است که ثروت قابل‌توجهی برای سهامداران اولیه و کارکنان ایجاد کرده است.
آن عرضه اولیه برای برخی چهره‌ها ثروت‌آفرین بود. استیو جابز و استیو وزنیاک به‌طور قابل‌توجهی از افزایش ارزش سهام خود سود بردند؛ دیگر سهامداران اولیه نیز در مسیر رشد اپل به سودهای چشمگیری دست یافتند. اما علاوه بر سود سهامداران اولیه، استراتژی‌های بعدی اپل شامل بازخرید سهام (share buybacks)، رشد مداوم در حوزه خدمات (App Store، آی‌کلاد، سرویس‌های اشتراکی) و تنوع‌بخشی جغرافیایی بوده است که همه به افزایش ارزش بازار و ثبات درآمدی کمک کرده‌اند. این عوامل همچنین اپل را به یکی از اهرم‌های اصلی در شاخصهای بازار مانند S&P 500 و نزدک تبدیل کرده‌اند، که خود بر رفتار سرمایهگذاران نهادی نیز اثر می‌گذارد.
چه کسانی اکنون مالک اپل هستند؟
- بزرگ‌ترین مالک نهادی: شرکت Vanguard، با حدود 9.5 درصد سهام.
- دومین مالک بزرگ: BlackRock، با در اختیار داشتن تقریباً 7.7 درصد.
- بزرگ‌ترین مالک فردی: آرتور دی. لوینسون، رئیس هیئت‌مدیره، با حدود 4.4 میلیون سهم (با ارزشی بیش از 1.15 میلیارد دلار).
مدیرعامل اپل، تیم کوک، در حدود 3.28 میلیون سهم در اختیار دارد — تقریباً 0.021 درصد از شرکت — که پس از افزایش اخیر ارزش سهام، ارزشی در حدود 860 تا 900 میلیون دلار برای این بسته سهامی ایجاد شده است. ترکیب مالکیتی اپل نشان‌دهنده نقش مهم سرمایهگذاران نهادی بزرگ در هدایت استراتژی شرکت و نوسانات قیمت سهام است؛ نهادهایی که با تغییر وزن دارایی‌ها یا مواضع خود می‌توانند تأثیر قابل‌توجهی بر نقدینگی و ارزش بازار شرکت داشته باشند.
معنای این برای سرمایهگذاران
در کوتاهمدت، فروش قوی اولیه یک چرخه آیفون جدید معمولاً به افزایش اعتماد سرمایهگذاران و رشد قیمت سهام منجر می‌شود، چرا که بازار آن را نشانه‌ای از تقاضای پایدار و موفقیت محصول می‌داند. در میان‌مدت و بلندمدت، تمرکز سرمایهگذاران به سمت عوامل بنیادی‌تر جلب خواهد شد: تداوم تقاضا (sustained demand)، روند حاشیه‌ها (margin trends)، رشد بخش خدمات (services growth)، و چگونگی مدیریت اپل در زمینه ترکیب محصولات و تولید برای مدلهای مختلف. سرمایهگذاران حرفه‌ای معمولاً علاوه بر واحدهای فروختهشده، به میانگین قیمت فروش (ASP)، درصد فروش در هر منطقه جغرافیایی، نرخ ارتقا کاربران (upgrade cycle)، و هزینه‌های تحقیق و توسعه و بازاریابی نیز توجه میکنند تا چشم‌انداز درآمدی و سودآوری را بهتر ارزیابی نمایند.
برای سرمایهگذاران خرد، دادههای اولیه فروش میتواند فرصتی برای بازنگری در پورتفوی سهامی باشد، اما ضروری است که تصمیم‌ها بر پایه تحلیل کامل‌تری از چشم‌انداز درآمدی، ریسک‌های زنجیره تأمین، رقابت در بازار گوشی‌های هوشمند (از بازیگران چینی تا تولیدکنندگان کره‌ای)، و ریسک‌های نظارتی و جغرافیایی گرفته شود. بهعنوان مثال، افزایش قیمتی که ناشی از موج اولیه تقاضاست ممکن است تحت تأثیر عوامل فصلی، برنامه‌های تخفیف اپراتورها یا محدودیت‌های عرضه قرار گیرد؛ بنابراین پیگیری دادههای هفتگی فروش، گزارشهای شرکت‌های تحقیقاتی بازار و بیانیه‌های رسمی اپل برای درک کامل‌تر وضعیت ضروری است. در شرایط کنونی، جذب اولیه بازار به آیفون 17 به سرمایهگذاران دلیلی برای افزایش قیمت سهام داد، اما تداوم این روند نیازمند ارزیابی‌های دقیقتر و رصد مداوم شاخصهای کلیدی عملکرد است.
منبع: phonearena
ارسال نظر