5 دقیقه
وداع با یکی از ستون‌های سینمای مستقل استرالیا
در حرکتی که پایان یک دوره متمایز در تولید مستقل استرالیا را نشان می‌دهد، انجی فیلدر و پولی استانیفورد اعلام کردند که پس از ۱۸ سال در حال کاهش فعالیت شرکت Aquarius Films هستند. این شرکت نامزد جایزه اسکار و برنده AACTA، مجموعه‌ای مختصر اما تأثیرگذار از فیلم‌های بلند تحسین‌شده و مجموعه‌های تلویزیونی موفق برجای می‌گذارد. به‌جای تعطیلی ناگهانی، این دو برنامه‌ای برای انتقال حساب‌شده دارند: آنها همچنان حقوق فهرست آکواریوس را مدیریت خواهند کرد و پروژه‌های منتخب را تا تکمیل همراهی می‌کنند و هم‌زمان به دنبال فعالیت‌های خلاقانهٔ فردی جدید خواهند رفت.
از میزهای آشپزخانه تا جشنواره‌های بین‌المللی
شرکت Aquarius Films که در سال ۲۰۰۷ تاسیس شد، از ریشه‌های ساده رشد کرد و به یک خانهٔ تولید بوتیک شناخته‌شده تبدیل شد که از روایت‌های با محوریت زنان حمایت و استعدادهای نوظهور را پرورش داد. از جمله آثار این شرکت می‌توان به فیلم نامزد اسکار Lion، اکران‌های جشنواره‌ای Wish You Were Here و Berlin Syndrome، و سریال‌هایی مانند Mix Tape، Love Me، Savage River و The Unlisted اشاره کرد. اثر اخیر آنها برای شبکه Binge، Mix Tape، در جشنوارهها موفقیت چشمگیری داشت — جایزه مخاطبان در بخش TV Spotlight در SXSW را کسب کرد — و پس از پخش در BBC Two و iPlayer صدر جدول پخش در بریتانیا را نیز تجربه کرد.
پشت صحنه و بازخورد مخاطبان
مخاطبان و منتقدان پروژه‌های آکواریوس را به خاطر بازی‌های قوی، داستان‌سرایی صمیمی و دیدگاه‌های گاه ریسک‌پذیر ستوده‌اند. موفقیت جهانی Lion توجه بین‌المللی را به شرکت جلب کرد، در حالی که روایت‌های موسیقی‌محور و نوستالژیک Mix Tape با مخاطبان پخش آنلاین که به دنبال تلویزیونی احساسی و صادقانه بودند ارتباط برقرار کرد. خاطرات داخلی نشان می‌دهد فیلم‌برداری‌های اولیه و تدوین‌ها از دفاتر خانگی و میزهای آشپزخانه انجام می‌شد — یادآوری اینکه بسیاری از داستان‌های موفق مستقل با خلاقیت مقتصدانه و نه با پشتوانهٔ استودیوهای بزرگ شکل می‌گیرند.
نقش آکواریوس در صنعت گسترده‌تر
تعطیلی آکواریوس فیلمز روندهای گسترده‌تری در سینما و تلویزیون جهان را برجسته می‌کند: تمرکز در سطح توزیع، فشارها بر تولیدکنندگان کوچک در بازاری که جریان‌سازی (استریمینگ) بر آن تسلط دارد، و توجه فزاینده به خالقان گوناگون. در مقایسه با همتایان استرالیایی مانند See-Saw Films که به حضور جهانی بزرگ‌تری گسترش یافت، آکواریوس انتخاب کرد که به‌طور افتخارآمیزی مستقل باقی بماند، پروژه‌های کارگردان‌محور را پرورش دهد و ریسک‌های خلاقانه‌ای را بپذیرد که شرکت‌های بزرگ‌تر گاهی از آن دوری می‌کنند.
مقایسه‌ها و میراث هنری
Mix Tape از نظر لحن با مجموعه‌های موسیقایی-محور دیگری مانند Ted Lasso و Derry Girls تشابهاتی دارد؛ هر سه روند رشد شخصیت را با یک ساундترک به‌یادماندنی پیوند میدهند؛ در حالی که درام خانوادگی صمیمی Lion یادآور آثاری است که واقعیت احساسی را بر جلوهٔ بصری ترجیح میدهند. فهرست آکواریوس نشاندهنده تمایل به هر دو سوی سینمای آرت‌هاوس و تلویزیون در دسترس، مبتنی بر شخصیت است — تعادلی که روایت معاصر صفحهٔ نمایش استرالیا را شکل داده است.
دیدگاه کارشناسی
ناقد سینما آنا کوواکس می‌گوید: "Aquarius Films نماد استقلال خلاقی بود که موتور محرک سینما و تلویزیون اصیل است. آثارشان همواره کارگردانان و نویسندگان را در اولویت قرار می‌داد و نتیجه پروژه‌هایی بود که شخصی به‌نظر می‌رسیدند، نه ساختارمند. منظرهٔ سینمایی استرالیا فقدان تهیه‌کننده‌ای را احساس خواهد کرد که حاضر به حمایت از دیدگاه‌های ریسک‌پذیر و با محوریت زنان باشد."
چه آینده‌ای در انتظار فیلدر و استانیفورد است
هر دو موسس تصمیم را به‌عنوان یک چرخش آگاهانه و خوش‌بینانه قلمداد کردهاند. آنها تعداد کمی از پروژه‌های در حال پیشرفت را به‌صورت مشترک توسعه خواهند داد، اما قصد دارند مسیرهای خلاقانهٔ متمایزی را به‌طور فردی دنبال کنند. همچنین تاکید کردند که مالکیت و مدیریت حقوق مربوط به فهرست آکواریوس را حفظ خواهند کرد — نکته‌ای که برای جشنوارهها، توزیعکنندگان و پلتفرمهای استریم که ممکن است همچنان این آثار را مجوزدهی یا بازپخش کنند، اهمیت دارد.
جمع‌بندی
Aquarius Films میراثی از روایت‌های جسورانه و فهرستی قابل‌تحسین از عناوین برجای می‌گذارد که ادامه دارد در جشنوارهها، سرویس‌های استریم و سینماهای آرت‌هاوس پخش شود. تعطیلی شرکت کمتر یک پایان است و بیشتر یک بازپیکربندی: داستان‌هایی که این شرکت به زندگی آورد همچنان بر فیلم‌سازان نوظهور استرالیا تأثیر خواهند گذاشت و فصل‌های بعدی زندگی حرفهای بنیانگذاران نیز ارزش دنبال کردن دارند. برای مخاطبان بین‌المللی که آکواریوس را از طریق Lion یا Mix Tape کشف کردهاند، این لحظه یادآور آن است که چگونه تهیه‌کنندگان مستقل می‌توانند گفت‌وگوی فرهنگی را شکل دهند — و چگونه خود این تهیه‌کنندگان با تغییرات صنعت تکامل می‌یابند.
منبع: deadline
.avif)
نظرات