6 دقیقه
داستان منشأ جدید هالیوود: آنچه «I Play Rocky» وعده می‌دهد
آمازون امجیام بازیگر نقش اول «I Play Rocky» را پیدا کرده است: آنتونی ایپولیتو، که بیشتر به‌خاطر نقش‌آفرینی‌اش در نقش آل پاچینو در سریال محدود «The Offer» شناخته می‌شود، در قامت نسخهٔ جوان سیلوستر استالونه ظاهر خواهد شد. فیلم به کارگردانی پیتر فارِلی — که از کمدی‌های عامه‌پسند به موفقیت فصل جوایز با «کتاب سبز» منتقل شد —، تولیدِ سخت و تا حدی نامحتمل ساخت کلاسیک بوکس ۱۹۷۶ «Rocky» و ایمان سرسخت بازیگری ناشناخته را که تأکید می‌کرد قرار است راکی بالبوآ باشد، به شکلی دراماتیک روایت میکند.
از صفحه تا پرده: مضمون
«I Play Rocky» یک زندگینامهٔ پشت‌صحنه‌ای است که به مبارزهٔ دشوار استالونه برای ایفای نقش در فیلمنامهٔ خودش می‌پردازد. داستان بر لحظاتی تمرکز دارد که به او گفته شد «نه»، زمانی که تصمیم گرفت همه‌چیز را روی خودش شرط‌بندی کند و در نهایت بر نقش اول پافشاری کرد، در شرایطی که شانس‌ها به‌نظر ناممکن می‌آمدند. این یک متا-روایت است: فیلمی دربارهٔ یک بازنده که روایت‌گر چگونگی پدید آمدن یکی از برجسته‌ترین فیلم‌های «آندر‌داگ» است.
تیم خلاق و زمینهٔ تولید
پیتر فارِلی از فیلمنامهٔ پیتر گِیمبل کارگردانی میکند، و توبی امریش و کریستیان باها به‌عنوان تهیه‌کننده به پروژه پیوسته‌اند. آمازون امجیام قصد دارد این فیلم را در سینماها اکران کند، نشانه‌ای از اعتماد به پتانسیل اثر برای هم‌زمان جلب توجه جوایز و جذب گیشهٔ عمومی — استراتژی‌ای معقول با توجه به ردپای فرهنگی پررنگ «Rocky».
چرا این فیلم حالا اهمیت دارد
انتشار فیلم‌های پشتیبانی‌شده توسط سرویس‌های استریم در قالب نمایش سینمایی به یک قاعده برای استودیوهایی تبدیل شده که به دنبال اعتبار جوایز و دسترسی به مخاطب وسیع‌تر هستند. «I Play Rocky» از عطش فعلی برای داستان‌های منشأ هالیوودی که با دقت و هوشمندی ساخته شده‌اند استفاده میکند — آثاری مانند «The Disaster Artist»، «Mank» و سریال «The Offer» نشان داده‌اند که مخاطب جهانی برای درامهای پشت‌صحنهٔ خوش‌ساخت وجود دارد که نحوهٔ تولد آثار محبوب را واکاوی میکنند.
مقایسه‌ها، گرایش‌ها و ملاحظات خلاقانه
طرفداران «The Offer» در «I Play Rocky» خویشاوندی معنوی می‌یابند: هر دو پروژه آشفتگی و سازش‌های پشت‌صحنهٔ فیلم‌های نمادین را کاوَش میکنند و در عین حال بین احترام و درام تعادل برقرار می‌سازند. تغییر جهت فارِلی از کمدی‌هایی چون «There’s Something About Mary» به «کتاب سبز»، که موفق به کسب اسکار شد، نشان‌دهندهٔ کارگردانی است که در جابه‌جایی لحن راحت است — ویژگی‌ای ضروری برای فیلمی که باید طنز، سختی و جزییات دوره‌ای را با هم ترکیب کند.
گرایش به سینمای «چگونگی ساخته‌شدن» نیز بخشی از حرکت گستردهتری است: پلتفرم‌های استریم و استودیوهای قدیمی تاریخ سینما را برای یافتن داستان‌هایی می‌کاوند که هم نوستالژی و هم دیدگاهی تازه ارائه دهند و زاویه‌های نوینی بر اسطوره‌های آشنا بگشایند.
آنتونی ایپولیتو: تست بازیگری که بازتاب داستان است
گفته می‌شود ایپولیتو پس از ارسال یک نوار تست بدون درخواست رسمی نقش، آن را به‌دست آورد — بازتابی از پافشاری خالق «Rocky». رزومهٔ او پیش‌تر به روایتهای دوره‌ای اشاره کرده است: او در «The Offer» نقش پاچینو را ایفا کرد، در «Purple Hearts» نتفلیکس حضور داشت و دامنهٔ توانایی‌اش را در نقش یک نسخهٔ جوان از شخصیت آدام سندلر در «Pixels» نشان داد. انتخاب یک بازیگر در حال رشد برای بازی در نقش استالونه بین طرفدارانی که از این فرنچایز محافظت میکنند حساسیت ایجاد میکند، اما فرصتی هم برای انسانی‌تر نشان دادن این افسانه فراهم می‌آورد.
اطلاعات جزئی و نکات طرفداری
چند نکتهٔ راکی که پس‌زمینهٔ فیلم را غنی‌تر میکند: استالونه به‌طور مشهور اصرار داشت در فیلمنامهٔ خودش نقش ایفا کند و تنها پس از امتناع از پیشنهادهایی که دیگران را برای نقش اصلی پیشنهاد می‌دادند، فیلمنامه را فروخت؛ «Rocky» در سال ۱۹۷۷ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم را کسب کرد و به فرنچایزی بدل شد که همراه با فیلم‌های «Creed» بیش از ۱.۷ میلیارد دلار در سراسر جهان فروش داشته است. مونتاژهای تمرین، پله‌های فیلادلفیا و آهنگ بیل کونتی «Gonna Fly Now» دهه‌ها بر سینمای ورزشی تأثیر گذاشته‌اند.
نقل‌قول از یک کارشناس سینما
مارکو جنسن، تاریخ‌نگار سینما، اشاره میکند: «I Play Rocky در زمانی عرضه می‌شود که مخاطبان در پی اسطوره‌های منشأ هستند که علاقهٔ آن‌ها به فیلم‌های کلاسیک را عمیق‌تر کند. بازترسیم استالونه به‌عنوان یک شخصیت به‌جای یک افسانه، این فرصت را می‌دهد که ببینیم چگونه پایداری، زمان‌بندی و شانس در تاریخ سینما به هم پیوستند.»
افکار نهایی: انتظارات و ریسک‌ها
«I Play Rocky» ترکیبات لازم برای تبدیل شدن به یک بخش جذاب از تاریخ سینما را دارد: قصه‌ای پرشور از یک بازنده، کارگردانی با تجربه در هر دو گونهٔ کمدی و درامهای جوایزی، و بازیگری که سرسختیِ خارج از قاب او با مبارزهٔ درون فیلم همصداست. پروژه با نقدهای سخت از سوی محافظه‌کاران و مقایسه‌های ناگزیر با اسطورهٔ استالونه و دیگر فیلم‌هایِ ساختِ هالیوود روبه‌رو خواهد شد، اما همچنین فرصتی برای تازه‌سازی داستان «Rocky» برای نسل جدید فراهم می‌آورد. اینکه این فیلم به یک تصویر قطعی پشتصحنه تبدیل شود یا بازگوئیٔی پرزرق‌وبرق، وابسته به انتخاب‌های لحنِ فارِلی و میزان اصالتِ تولید در بازنماییِ گرسنگی‌ای است که یک افسانه را رقم زد.
چه چیزهایی را باید دنبال کرد
باید دید فیلم تصمیمات استالونه را چگونه قاب‌بندی میکند — لجاجت، شجاعت یا هر دو — و تعادل میان وفاداری به دورهٔ تاریخی و ارتباط با مخاطب معاصر چگونه برقرار خواهد شد. برای طرفداران فیلم‌های بوکس، تاریخ سینما و افسانه‌های هالیوودی، «I Play Rocky» در حال حاضر به‌عنوان یک مدعی سنگین‌وزن در ژانر داستان‌های منشأ سینمایی شکل می‌گیرد.
منبع: hollywoodreporter
.avif)
نظرات