4 دقیقه
یافته‌های علمی اخیر نشان می‌دهد که اضافه کردن دوچرخه سواری به برنامه روزانه می‌تواند به طور قابل توجهی از زوال عقل جلوگیری کند؛ بیماری‌ای که جمعیت سالمندان جهان را با سرعت فزاینده‌ای درگیر می‌کند. در یک مطالعه کوهورت در مقیاس بزرگ، پژوهشگران دانشگاه علوم و فناوری هواژونگ چین و دانشگاه سیدنی استرالیا سوابق بهداشتی نزدیک به ۵۰۰ هزار نفر در بریتانیا را بررسی کردند. این تحقیقات شواهد قانع‌کننده‌ای ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد رفت و آمد فعال، به ویژه با دوچرخه، می‌تواند به سلامت شناختی کمک کرده و از بروز اختلالات عصبی پیشگیری کند.
روش تحقیق: ارتباط بین شیوه حمل و نقل و سلامت مغز تیم پژوهشی، داده‌های شرکت‌کنندگانی با میانگین سنی ۵۶ سال را مورد بررسی قرار داد و تمرکز اصلی بر رابطه عادات حمل و نقل و بروز انواع مختلف زوال عقل بود. شیوه‌های سفر به چهار دسته تقسیم شد: روش‌های غیرفعال (مانند رانندگی یا حمل و نقل عمومی)، پیاده‌روی، ترکیبی از پیاده‌روی و حمل و نقل غیر فعال، و دوچرخه سواری (چه به تنهایی و چه با شیوه‌های دیگر). قابل توجه است که سفرهای مرتبط با محل کار از مطالعه حذف شد تا سوگیری ناشی از سبک زندگی کنترل شود.
یافته‌های کلیدی: کاهش معنادار ریسک در میان دوچرخه سواران نتایج تحلیل نشان داد که دوچرخه سواران معمولی نسبت به افرادی که فقط از روش‌های حمل و نقل غیرفعال استفاده می‌کنند، کاهش چشمگیری در ریسک ابتلا به زوال عقل دارند:
- ۱۹٪ کاهش ریسک ابتلا به هر نوع زوال عقل
- ۲۲٪ ریسک کمتر آلزایمر
- ۴۰٪ کاهش ریسک زوال عقل زودرس (قبل از ۶۵ سالگی)
- ۱۷٪ کاهش ریسک زوال عقل دیررس (پس از ۶۵ سالگی)
نویسندگان مطالعه تأکید کردند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد ترویج سبک‌های رفت و آمد فعال، به ویژه دوچرخه سواری، می‌تواند ریسک دمانس را میان بزرگسالان میانسال و سالمند کاهش دهد و منافع بهداشتی قابل توجهی را با انتخاب سبک زندگی در دسترس و پایدار به ارمغان آورد.»
چرا دوچرخه سواری به محافظت از مغز کمک می‌کند؟ زوال عقل یک اختلال پیچیده عصبی است که تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، محیطی و سبک زندگی قرار دارد. پژوهشگران چندین دلیل برای ارتباط محافظتی دوچرخه سواری با کاهش ریسک زوال عقل مطرح کردند. فعالیت بدنی هنگام دوچرخه سواری باعث بهبود سلامت قلب و مغز می‌شود، و همچنین نیاز به جهت‌یابی و برنامه ریزی مسیر، بخش‌هایی از مغز را که برای حافظه حیاتی هستند، تحریک می‌کند. نتایج MRI نشان داد که حجم هیپوکامپ مغز در دوچرخه‌سواران بیشتر بود؛ منطقه‌ای که نقش اساسی در تثبیت خاطرات دارد. همچنین قرار گرفتن در محیط بیرون و توجه به جاده می‌تواند به محافظت عصبی بیشتر کمک کند. مهم است بدانیم، اثرات محافظتی دوچرخه سواری در افراد دارای ژن APOE4 (که با ریسک بالاتر آلزایمر مرتبط است) کمتر مشاهده شد. علی‌رغم تعدیل برای فاکتورهایی از قبیل سن و سطح تحصیلات، پژوهشگران تاکید می‌کنند که این نتایج تنها یک همبستگی را نشان می‌دهد و علت قطعی را اثبات نمی‌کند. با این حال، این یافته‌ها با شواهد گسترده‌تری که فعالیت بدنی را به سلامت شناختی و کاهش ریسک دمانس مرتبط می‌دانند، همخوانی دارد.
چالش فزاینده زوال عقل و راهکارهای آینده با پیش‌بینی افزایش نرخ جهانی زوال عقل از ۵۵ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ به ۱۳۹ میلیون نفر تا سال ۲۰۵۰، نیاز به راهبردهای پیشگیرانه اقتصادی و مؤثر بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که دوچرخه سواری منظم می‌تواند یک گزینه اقتصادی و عملی برای حفظ سلامت شناختی در بلندمدت باشد. گروه پژوهشگر تأکید کرد: «زوال عقل همچنان یکی از علل اصلی وابستگی و ناتوانی سالمندان است و یافته‌های ما از توسعه برنامه‌های حمل و نقل فعال برای مقابله با بحران سلامت عمومی حمایت می‌کند.»
جمع‌بندی در حالی که جهان با موج فزاینده ابتلا به زوال عقل روبروست، این تحقیق گسترده دوچرخه سواری را به عنوان ابزاری مؤثر در پیشگیری از زوال عقل معرفی می‌کند. تشویق مردم به انتخاب روش‌های حمل و نقل فعال نه تنها به پایداری زیست‌محیطی کمک می‌کند، بلکه می‌تواند از سلامت مغز در سنین بالاتر محافظت کند. سیاست‌های سلامت عمومی برای توسعه زیرساخت‌های دوچرخه سواری می‌تواند منافع گسترده‌ای به دنبال داشته و امید به داشتن جمعیتی سالم‌تر و مقاوم‌تر از نظر شناختی را تقویت کند.
.avif)
نظرات