5 دقیقه
واشنگتن در اینتل موقعیت سهامی راهبردی می‌گیرد
اینتل و دولت آمریکا از توافقی تاریخی خبر دادند که طبق آن دولت فدرال تقریباً ۹.۹٪ از سهام اینتل را به‌دست خواهد آورد. این معامله انتقال ۴۳۳.۳ میلیون سهم به دولت فدرال را شامل می‌شود و بر پایه بودجه‌های پیش‌تر تعهدشده قانون CHIPS and Science و همچنین جایزه برنامه Secure Enclave ساخته شده است. مجموع بسته حدوداً معادل سرمایهگذاری ۸.۹ میلیارد دلاری مرتبط با سیاست‌های نیمهرسانا و راهبرد صنعتی ایالات متحده است.
ساختار معامله و جزئیات مالی
براساس این توافق، بخشی از سهام با کمک ۵.۷ میلیارد دلار کمک‌های مالی تأمین می‌شود که در چارچوب قانون CHIPS and Science تصویب شده اما هنوز پرداخت نشده بودند. مبلغ اضافی ۳.۲ میلیارد دلار نیز مربوط به جایزه‌ای است که اینتل از برنامه Secure Enclave دریافت کرده است. اینتل اعلام کرد که این سرمایهگذاری منفعلانه است: دولت صندلی در هیئتمدیره، حق حاکمیت یا حقوق اطلاعاتی ویژه نخواهد داشت.
جمع‌بندی اعداد
اینتل گفت این ۸.۹ میلیارد دلار علاوه بر ۲.۲ میلیارد دلار کمک CHIPS است که قبلاً دریافت کرده بود، که مجموع را به ۱۱.۱ میلیارد دلار سرمایهگذاری تحت پشتیبانی دولت می‌رساند. به‌طور جداگانه، سرمایه‌گذارانی مانند SoftBank با تعهدات اخیر خود اعتمادشان به اینتل را نشان داده‌اند که بازتاب جریان‌های سرمایه بزرگ‌تر به سمت تولید نیمه‌رسانای آمریکا است.
ویژگی‌های محصولات و توانمندی‌های تولیدی
اینتل همچنان تأمین‌کننده اصلی پردازنده‌های مرکزی (CPU)، راه‌حل‌های یکپارچه سیستم-روی-چیپ (SoC) و پردازنده‌های سرور سفارشی x86 برای دیتاسنترها، شرکت‌ها، محاسبات مرزی (edge) و کاربردهای جاسازی‌شده است. این شرکت همچنین در حال گسترش خدمات فاندری خود، به‌روزکردن کارخانه‌ها با نسل‌های پیشرفته فرآیند تولید، فنّاوری‌های بستهبندی و شتاب‌دهنده‌های تخصصی برای هوش مصنوعی و محاسبات با کارایی‌بالا است. این توانمندی‌های تولیدی محور اصلی دلایل پشت تصاحب سهام توسط دولت است: تضمین ظرفیت تولید داخلی، بستهبندی پیشرفته و زنجیره‌های تأمین مقاوم.
مقایسه: اینتل در برابر TSMC و سامسونگ
نقش اینتل در اکوسیستم جهانی نیمهرسانا با فاندری‌های قراردادی مانند TSMC و سامسونگ متفاوت است. TSMC و سامسونگ با ارائه خدمات فاندری در مقیاس بزرگ که به‌خدمت تعداد زیادی مشتری فابلس می‌آیند، در ساخت ویفر سفارشی تسلط دارند. اینتل به‌طور تاریخی طراحی و تولید را ترکیب می‌کرد، اما فاصله رقابتی آن زمانی افزایش یافت که TSMC و سامسونگ در گره‌های پیشرفته تولید و تولید با حجم بالا پیشرفت کردند. سرمایهگذاری دولت آمریکا تلاش دارد به اینتل کمک کند تا با تسریع گسترش کارخانه‌ها، توسعه گره‌ها و افزایش رقابت‌پذیری فاندری، آن فاصله را کاهش دهد.
مزایا و منافع راهبردی
سهم دولت چند مزیت بالقوه ارائه می‌دهد: افزایش تابآوری زنجیره تأمین برای تراشه‌های حیاتی، تسریع در تخصیص سرمایه برای کارخانه‌ها و تجهیزات جدید، و همسویی نزدیک‌تر بین سیاست‌های صنعتی و اولویت‌های امنیت ملی. اینتل بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری در سایت‌های آمریکا را تعهد کرده است، که نشانه تلاشی گسترده‌تر برای بازسازی ظرفیت نیمه‌رسانای داخلی است.
موارد کاربرد و اهمیت بازار
تقویت تولید داخلی اینتل بر چند بازار تأثیر می‌گذارد. اپراتورهای دیتاسنتر و ارائه‌دهندگان ابری وابسته به پردازنده‌ها و شتاب‌دهنده‌های اینتل هستند؛ سازندگان خودرو و تجهیزات صنعتی (OEM) به منابع تراشه محلی و امن برای سیستم‌های حیاتی ایمنی نیاز دارند؛ بخش‌های دفاعی و مخابرات تولید داخلی را برای بارهای کاری حساس در اولویت قرار می‌دهند. برای هوش مصنوعی، محاسبات مرزی و زیرساخت‌های ۵G، داشتن کارخانه‌های قدرتمند در آمریکا ریسک‌های ژئوپلیتیکی را کاهش داده و حاکمیت فناوری را تقویت می‌کند.
بحث و واکنش صنعت
این اقدام واکنش‌های متنوعی را برانگیخت. طرفداران می‌گویند این توافق رهبری آمریکا در حوزه نیمهرسانا و اهداف سیاست صنعتی را تقویت می‌کند. منتقدان از «شیب لغزنده» هشدار می‌دهند و استدلال می‌کنند مالکیت دولتی در شرکت‌های خصوصی ممکن است تصمیمات تجاری را سیاسی کند و موجب بازبینی و فشار از سوی دولت‌های خارجی شود. اینتل بار دیگر ماهیت منفعل سهم را تأکید کرد و هم‌زمان بر استراتژی تجاری بلندمدت خود برای رقابت با فاندری‌های آسیایی و تسریع در نقشه راه گره‌های پیشرفته تأکید نمود.
پیامدهای بازار و گام‌های بعدی
برای سرمایه‌گذاران و ناظران صنعت، این معامله پرسش‌هایی ایجاد می‌کند درباره اینکه چگونه تأمین مالی عمومی و موقعیت‌های سهامی رقابت، فرایندهای ادغام و تملک، و استقرار کارخانه‌های جهانی را شکل خواهند داد. برنامه‌های سرمایه‌ای توسعه‌یافته اینتل، همراه با حمایت مستمر دولت، هدفشان تقویت تولید نیمه‌رسانای آمریکا و حفاظت از زنجیره‌های تأمین فناوری حیاتی است — اهدافی که نقشه راه طراحی تراشه، شراکتهای فاندری و تصمیمات تامین در حوزه‌های ابری، خودروسازی، دفاع و لوازم الکترونیک مصرفی را تحت تأثیر قرار خواهند داد.
با افزایش تولید اینتل، پیشرفت‌ها در فنّاوری فرآیند، نوآوری‌های بستهبندی و شراکت‌ها با مشتریان ابری و سازمانی شاخص‌های کلیدی محصول و بازار خواهند بود که باید رصد شوند. توازن بین سیاست صنعتی و خودمختاری بخش خصوصی تعیین خواهد کرد که آیا این رویکرد می‌تواند تولید رقابتی نیمهرسانا در ایالات متحده را فراهم کند بدون آنکه مداخله سیاسی نامناسبی ایجاد شود.
منبع: m.ultrasurfing
.avif)
نظرات