5 دقیقه
مطالعهای شگفتانگیز نشان میدهد گوشت ممکن است در برابر خطر سرطان محافظت کند. پژوهشی جدید، فرضهای دیرینه در مورد پروتئین را به چالش میکشد و میگوید مصرف منابع حیوانی با مرگومیر بالاتر مرتبط نیست. منبع: Stock
بررسی مطالعه
تحلیل جدیدی از نزدیک به ۱۶٬۰۰۰ بزرگسال ایالات متحده نشان میدهد مصرف پروتئینهای مشتق از حیوان با خطر بالاتر مرگ همراه نیست و ممکن است با کاهش خفیفی در مرگومیر مرتبط با سرطان همراه باشد. این تحقیق که در Applied Physiology, Nutrition, and Metabolism منتشر شده از دادههای رژیمی و سلامت NHANES III استفاده کرده و شرکتکنندگان را از ۱۹ سال به بالا دربرمیگرفت.
پژوهشگران شرکتکنندگان را براساس مصرف معمول پروتئین حیوانی و گیاهی دستهبندی کردند و الگوهای مصرف را با مرگومیر ثبتشده ناشی از تمام علل، بیماریهای قلبیعروقی و سرطان مقایسه کردند. در سرتاسر جمعیت مطالعه، مصرف بالاتر پروتئین حیوانی با افزایش مرگومیر کلی یا قلبیعروقی ارتباط نداشت. در عوض، تحلیل کاهش کوچکی اما از لحاظ آماری قابلتوجهی در مرگومیر مرتبط با سرطان در میان مصرفکنندگان بیشتر پروتئین حیوانی نشان داد.
استوارت فیلیپس، استاد و مدیر رشته حرکتشناسی در دانشگاه مکمستر که سرپرستی مطالعه را برعهده داشت، بر ارزش عملی نتایج تأکید کرد: «سردرگمی زیادی در مورد پروتئین وجود دارد — چقدر باید خورد، چه نوعی و چه پیامدی برای سلامت بلندمدت دارد. این مطالعه شفافیت بیشتری ایجاد میکند که برای هرکسی که میخواهد تصمیمات مبتنی بر شواهد دربارهٔ رژیم غذایی بگیرد اهمیت دارد.» نویسنده ارشد، یانی پاپانیکولاو، MPH، رئیس Nutritional Strategies، اشاره میکند که نتایج با شواهد بالینی گستردهتری همسو است که هر دو پروتئین حیوانی و گیاهی را بهعنوان اجزای رژیمهای سالم حمایت میکند.
روشها و دقت آماری
برای افزایش دقت در برآورد مصرف عادی پروتئین، تیم تحقیق از روش مؤسسه ملی سرطان (NCI) و مدلسازی مارکوف زنجیرهای مونتکارلو چندمتغیره (MCMC) استفاده کرد. این روشها خطای اندازهگیری ناشی از تغییرات روزانه در رژیم را کاهش میدهند و برآوردهای قابلاطمینانتری از الگوهای مصرف بلندمدت فراهم میکنند.
تحلیل برای تعدادی از متغیرهای جمعیتشناختی و سلامت، از جمله سن، جنسیت، وضعیت سیگار کشیدن، شاخص توده بدنی و دیگر عوامل سبک زندگی و اقتصادی-اجتماعی تنظیم شد. حتی زمانی که پروتئین گیاهی و حیوانی با هم مدلسازی شدند، نتایج پابرجا ماند: پروتئین گیاهی پیوند کمی با مرگومیر سرطانی نشان داد، در حالی که پروتئین حیوانی سیگنالی حفاظتی کوچک ارائه داد.
مهم است تأکید شود که این مطالعه مشاهدهای است. این نوع طراحیها الگوها و روابط را در جمعیتهای بزرگ شناسایی میکنند اما نمیتوانند علیت را ثابت کنند. با این حال، یافتههای مشاهدهای در این مقیاس هنگامی که در کنار کارآزماییهای تصادفیشده و پژوهشهای مکانیکی تفسیر شوند، ارزشمندند.

پیامدهای گستردهتر و زمینهٔ رژیم غذایی
این یافتهها به بانک شواهد در حال تحول دربارهٔ پروتئین رژیمی و سلامت اضافه میکنند. بهجای آنکه نشان دهند همه مصرف گوشت بهطور یکسان محافظتکننده است، مطالعه از الگوهایی حمایت میکند که در آن هر دو نوع پروتئین حیوانی و گیاهی هنگام مصرف در چارچوب رژیمهای متعادل به سلامت و طول عمر کمک میکنند. کیفیت منابع پروتئینی مهم است: گوشتهای کمچرب، ماهی، تخممرغ و لبنیات کمچرب آمینواسیدها و ریزمغذیهای قابل جذب را فراهم میکنند، در حالی که حبوبات، آجیل و غلات کامل فیبر و ترکیبات گیاهی را عرضه میکنند.
پیامرسانی بهداشت عمومی باید روی الگوهای غذایی — تنوع، کنترل اندازهٔ وعده و حداقل فرآوری — تأکید کند تا اینکه روی یک مادهٔ مغذی یا گروه غذایی منفرد تاکید شود. نتایج، شواهد قبلی که مصرف بالای گوشت قرمز فرآوریشده را با برخی خطرات مرتبط میدانست نفی نمیکند؛ بلکه درک از منابع پروتئینی در رژیمهای ناهمگن را پالایش میکند.
نکات کلیدی
- در این تحلیل NHANES III هیچ ارتباطی بین پروتئین کلی، حیوانی یا گیاهی و افزایش مرگومیر کلی یا قلبیعروقی یافت نشد.
- کاهش خفیفی در مرگومیر مرتبط با سرطان با مصرف بالاتر پروتئین حیوانی مشاهده شد.
- محدودیتهای مطالعه شامل طراحی مشاهدهای و احتمال وجود عوامل مخفی اندازهگیرینشده است.
دیدگاه کارشناسان
دکتر النا مورالس، اپیدمیولوژیست تغذیهای ساختگی در مرکز علوم تغذیه، اضافه میکند: «این تحلیل تأکید میکند که هم منبع پروتئین و هم زمینهٔ رژیم غذایی اهمیت دارند. منفعت کوچک مرتبط با کاهش مرگومیر سرطانی برای پروتئین حیوانی ممکن است بازتاب چگالی مواد مغذی و قابلیت جذب آنها باشد تا یک مکانیزم محافظت مستقیم. برای افراد، اولویت دادن به منابع پروتئینی کمفرآوریشده و تعادل بین غذاهای گیاهی و حیوانی رویکردی منطقی است.»
نتیجهگیری
این مطالعه بزرگ و تحلیلشده با دقت از دادههای NHANES III دیدگاه سادهانگارانهای را که پروتئین حیوانی ذاتاً خطر مرگ را افزایش میدهد به چالش میکشد. در حالی که دادههای مشاهدهای نمیتوانند علیت را اثبات کنند، یافتهها — که با روشهای آماری قوی پشتیبانی شدهاند — نشان میدهند که مصرف بالاتر پروتئین حیوانی با افزایش خطر مرگ مرتبط نیست و نشاندهندهٔ ارتباط کوچک حفاظتی در مرگومیر سرطانی است. الگوهای غذایی متعادل که ترکیبی از پروتئینهای باکیفیت حیوانی و گیاهی را در بر میگیرند، همچنان با شواهد کنونی برای حمایت از سلامت بلندمدت همخوانی دارند.
منبع: scitechdaily
.avif)
نظرات