5 دقیقه
تحقیقات جدید نشان میدهد که درمانهای روزمره مانند بریس زانو، تمرینات در آب و فعالیت بدنی ممکن است بهترین تسکین را برای آرتروز زانو ارائه دهند، بدون ریسکهای داروهای سنتی. اعتبار: Shutterstock
مروری بر مطالعه و زمینه علمی
آرتروز زانو (KOA) یکی از علل اصلی درد مزمن و کاهش عملکرد در میان سالمندان در سراسر جهان است. مدیریت پزشکی متعارف اغلب به داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) یا سایر مسکنها تکیه دارد که میتوانند درد را کاهش دهند اما ریسکهای شناختهشده گوارشی و قلبی-عروقی دارند. برای شناسایی جایگزینهای امنتر و کمهزینهتر، پژوهشگرانی به سرپرستی یوان لو در بیمارستان مردم اول نِئیجیانگ یک تحلیل شبکهای بزرگ از مداخلات غیر دارویی برای آرتروز زانو انجام دادند و نتایج 139 کارآزمایی تصادفی را با تقریباً 10,000 شرکتکننده تلفیق کردند.
محققان 12 رویکرد غیر دارویی را مقایسه کردند — از بریس زانو، کفیها و نوار کینزیولوژی تا لیزر پرتوان، تحریک الکتریکی، هیدروتراپی (تمرین در آب گرم)، برنامههای تمرینی زمینی، درمان با امواج شوک و سونوگرافی درمانی. تحلیل شبکهای امکان مقایسههای غیرمستقیم بین چندین مداخله را فراهم میکند و رتبهبندی نسبی اثربخشی برای نتایجی مانند درد، سفتی و توانایی عملکردی را تولید مینماید.
یافتههای کلیدی: کدام درمانها بهتر عمل کردند
در مجموع نتایج تلفیقشده، بریسهای زانو بهطور مداوم با بیشترین مزایا در کاهش درد، بهبود عملکرد فیزیکی و کاهش سفتی مرتبط بودند. هیدروتراپی — تمرین درمانی در آب گرم — در کاهش درد رتبه بالایی داشت، احتمالاً به این دلیل که شناوری آب فشار وارد بر مفصل را کاهش میدهد و حرکت را تسهیل میکند. برنامههای تمرینی مرسوم (تمرینات تقویتی، هوازی یا تمرینات تحرک انجامشده روی زمین) نیز بهبودهای قابلاعتماد و بالینی معنیداری در هر دو شاخص درد و عملکرد نشان دادند.
لیزر پرتوان و درمان با امواج شوک برونپیکری در برخی مطالعات اثرات مثبتی متوسط نشان دادند، در حالی که سونوگرافی درمانی در این متا-تحلیل عملکرد ضعیفتری داشت. پیام کلی این است که راهبردهای مکانیکی و مبتنی بر تمرین نسبتاً ساده، در این مجموعه شواهد بهتر از بسیاری از گزینههای پرتکنولوژی عمل کردند.

دامنه کمی
این تحلیل دادههای 139 مطالعه و تقریباً 10,000 بیمار را تلفیق کرد و امکان مقایسه در چندین پایاننقطه را فراهم نمود. در حالی که اندازه اثر دقیق با توجه به نتیجه و مداخله متفاوت بود، رتبهبندی ثابتِ بریسها، هیدروتراپی و تمرین از اولویتبخشی به این روشها در مدیریت محتاطانه آرتروز زانو حمایت میکند.
پیامدهای بالینی، محدودیتها و گامهای بعدی
نویسندگان نتیجه میگیرند که شیوههای فیزیوتراپی — بهویژه بریسگذاری، تمرینات مبتنی بر آب و برنامههای تمرینی ساختاریافته — میتوانند تسکین معنادار علائم بدون دارو برای افراد مبتلا به آرتروز زانو فراهم کنند و ممکن است وابستگی به داروهایی با ریسکهای سیستمیک را کاهش دهند. این نتایج برای راهنماییهای بالینی و نظامهای بهداشتی که به دنبال ارائه مراقبت مقرونبهصرفه هستند، مهم است.
با این حال، نویسندگان هشدار میدهند که ناهمگنی در میان کارآزماییهای واردشده (طراحیهای مطالعه متفاوت، اندازه نمونههای متغیر، مدتزمان درمان و معیارهای سنجش نتایج ناسازگار) دقت رتبهبندیها را محدود میکند. این تحلیل نمیتواند بهطور کامل مشخص کند کدام زیرگروههای بیماران بیشترین منفعت را از هر درمان میبرند یا ترکیبها و دوزهای بهینه را تعیین نماید. مطالعات تصادفی آینده باید ترکیبات مداخلاتی (برای مثال، بریس بهعلاوه ورزش) را آزمون کنند و هزینهاثربخشی، نتایج بلندمدت و معیارهای پایبندی را گزارش دهند.
دیدگاه کارشناسی
دکتر امیلی هارت، فیزیوتراپیست فرضی و رابط علمی با تجربه بالینی در مراقبتهای عضلانیاسکلتی، اظهار میدارد: «این متا-تحلیل آنچه بسیاری از پزشکان در عمل مشاهده میکنند را تقویت میکند — مداخلات ساده و کمخطر میتوانند سود قابلتوجهی داشته باشند. بریسها و تمرینات در آب فشار مکانیکی را کاهش میدهند و به بیماران امکان میدهند با درد کمتر قدرت بسازند. چالش اصلی دسترسی و پایبندی است: برنامهها باید متناسب، مقرونبهصرفه و با پیگیری پشتیبانیشده باشند تا افراد به تمرین ادامه دهند.»
نتیجهگیری
تحلیل شبکهای بهسرپرستی یوان لو و همکاران، بریس زانو، هیدروتراپی و برنامههای تمرینی ساختاریافته را بهعنوان مؤثرترین درمانهای غیر دارویی برای آرتروز زانو در میان 12 رویکرد بررسیشده شناسایی میکند. در حالی که روشهای پرتکنولوژی نتایجی مختلط یا محدود نشان دادند، مداخلات در دسترس که بارگذاری مفصل را تغییر میدهند و حرکت را تشویق میکنند به طور مداوم درد و عملکرد را بهبود بخشیدند. پزشکان و بیماران باید این گزینههای مبتنی بر شواهد و کمخطر را بهعنوان عناصر خط مقدم مراقبت محافظهکارانه آرتروز زانو در نظر بگیرند، در حالی که مطالعات آینده ترکیبات، مدتها و هزینهاثربخشی بهینه را دقیقتر مشخص خواهند کرد.
منبع: scitechdaily
.avif)
نظرات