5 دقیقه
آرایش مو میتواند نانوذرات معلق در هوا تولید کند؛ سطحی قابل مقایسه با آلودگی ترافیکی
استفادهٔ روزمره از ابزارهای حرارتی در کنار محصولات رایج مراقبت از مو میتواند نانوذرات معلق در هوا تولید کند، در غلظت‌هایی که با ایستادن کنار یک جادهٔ پرترافیک قابل مقایسه است، بر پایهٔ یک مطالعهٔ آزمایشگاهی جدید از دانشگاه پردیو. پژوهشگران ذراتی تا اندازهٔ 500 نانومتر — حدود 200 برابر کوچکتر از قطر موی انسان — را اندازه‌گیری کردند و بسیاری از ذرات تازه تشکیل‌شده زیر 100 نانومتر بودند که به اندازهٔ کافی کوچک‌اند تا عمیقاً وارد ریهها شوند.
طراحی مطالعه و زمینهٔ علمی
محیط آزمایشگاهی و دامنه
تیم تحقیقاتی پردیو از یک آزمایشگاه کوچکِ مخصوص «خانهٔ کوچک» برای شبیه‌سازی آرایش مو در دنیای واقعی استفاده کرد. هفت داوطلب در مجموع 21 جلسهٔ جداگانهٔ مراقبت از مو را انجام دادند که پنج محصول تجاری مختلف با وسایل حرارتی از جمله اتوها، فرکننده‌ها و ویورها ترکیب شد. محیط خانهٔ کوچک امکان نمونه‌برداری دقیق هوا و اندازه‌گیری کنترل‌شدهٔ تولید نانوذرات را فراهم کرد.
اندازه‌گیری‌های کلیدی
آزمایش‌ها بیشینهٔ غلظت‌هایی بیش از 100000 نانوذره در هر سانتیمتر مکعب را در طول جلسات معمول آرایش 10–20 دقیقهای ثبت کردند. مدل‌های محاسباتی مواجهه که بر پایهٔ آن اندازه‌گیری‌ها ساخته شده‌اند نشان میدهند یک بار آرایش ممکن است منجر به استنشاق بیش از 10 میلیارد نانوذره شود، که بخش قابل‌توجهی از آنها به نواحی عمیق ریه (آلوئول‌ها) می‌رسند.
چه عواملی تشکیل نانوذرات را به راه می‌اندازد؟
محققان گرما را بهعنوان کاتالیزور اصلی شناسایی کردند. وقتی مواد آرایشی در دماهایی بالاتر از حدود 300°F (149°C) گرم می‌شدند، ترکیبات فرار و کمفرار — از جمله سیلیکون‌های حلقوی (cyclic siloxanes) که در بسیاری از فرمولاسیون‌های مو رایج‌اند — تبخیر شده، هستهزایی کرده و به ذرات نانو آئروسل تبدیل می‌شدند. در دماهای پایین‌تر، ذرات بسیار کمتری تولید شد و بخش عمدهٔ ماده به‌جای پخش‌شدن در هوا، به مو چسبید.
مهندس عمران پردیو، نسرات جنگ، این نتایج را از نظر بزرگی غیرمنتظره توصیف کرد و اشاره کرد که تعداد نانوذرات استنشاق‌شده از محصولات معمول فروشگاهی بیشتر از انتظار تیم بود. همکار تحقیقاتی جیانگ‌هویی لیو تأکید کرد که بیشتر ذرات تازه تشکیل‌شده کوچکتر از 100 نانومتر بودند و تشکیل آنها به‌شدت وابسته به دما بود.
پیامدهای سلامتی و شکاف‌های دانشی
نانوذرات به‌دلیل اندازهٔ بسیار کوچک و ترکیب شیمیایی متغیرشان، ردیابی‌شان در مطالعات اپیدمیولوژیک دشوار است. در حالی که سمیت مشخص این ذرات تولیدشده از آرایش مو هنوز تعیین نشده است، تحقیقات گستردهتر آلودگی هوا نشان میدهد ذرات فوقریز و ریز میتوانند التهاب و واکنش‌های تنفسی دیگری را تحریک کنند. مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که نانوذرات استنشاقی میتوانند التهاب ریه را افزایش دهند و به بافت آسیب برسانند، اما تسری این یافته‌ها به مواجههٔ مزمن انسانی ناشی از آرایش مو نیازمند مطالعات بیشتر است.
پیشنهادات عملی و گام‌های بعدی
تا روشن شدن بیشتر ترکیب شیمیایی و اثرات بلندمدت این ذرات، تیم تحقیقاتی تدابیر کاهش مواجههٔ عملی را توصیه می‌کند: هنگام استفاده از ابزارهای حرارتی، تهویه را حداکثر کنید، در صورت امکان دمای دستگاه را کاهش دهید و مدت زمان آرایش را محدود کنید. نویسندگان همچنین خواستار گسترش آزمایش‌هایی شدند که شیمی ذرات، مسیرهای تشکیل (هستهزایی و رشد) و مواجهه در محیطهای واقعی متنوع مانند سالن‌های زیبایی و حمام‌های با تهویهٔ ضعیف را مشخص کند.
دیدگاه کارشناسی
دکتر مایا پاتل، دانشمند بهداشت محیط (تخیلی)، می‌گوید: "این مطالعه منبعی کمتر شناخته‌شده از مواجهه با ذرات فوقریز داخل ساختمان را برجسته می‌کند. از منظر کاهش مواجهه، بهبود تهویه و کاهش ملایم دمای ابزارهای آرایش گام‌هایی منطقی و فوری هستند، در حالی که پژوهشگران روی تعیین خطرات بلندمدت و مشخصه‌های سمشناختی ذرات منتشرشده کار میکنند."
نتیجه‌گیری
مطالعهٔ پردیو منبعی پیش‌تر مورد غفلت قرارگرفته از آلودگی نانوذرات داخل ساختمان را روشن می‌سازد: آرایش مو مبتنی بر گرما به‌طور معمول. گرم کردن مواد رایج مراقبت از مو میتواند ترکیباتی مانند سیلیکون‌های حلقوی را بخار کرده و آئروسل‌هایی از ذرات فوقریز ایجاد کند که ممکن است به‌صورت گسترده استنشاق شوند. هرچند پیامدهای دقیق سلامتی هنوز نامشخص است، شواهد موجود دربارهٔ ذرات ریز و فوقریز احتیاط را توجیه می‌کند. کاهش‌های عملی — تهویه بهتر، تنظیمات دمایی پایین‌تر و پژوهشهای شیمیایی و سمشناختی بیشتر — میتواند در کاهش مواجهه‌های احتمالی کمک کند تا زمانی که دانشمندان خطرات را شفاف‌سازی کنند.
منبع: pubs.acs
.avif)
نظرات