5 دقیقه
یک مطالعه مشاهدهای در سطح جمعیت که سه دهه در استان انتاریو، کانادا را پوشش میدهد، حاکی از ارتباطی متواضع بین تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری (CT) پیش از لقاح و افزایشهای کوچک در خطر سقطجنین و نقایص مادرزادی است. این تحلیل بیش از 5 میلیون حاملگی را مرور کرد و دادههای مهمی برای پزشکان، بیماران و نظامهای سلامت فراهم میکند که بین منافع تشخیصی و آسیبهای نظری ناشی از تابش تصمیمگیری میکنند.
طراحی مطالعه و یافتههای اصلی
پژوهشگران سوابق سلامت از سال 1992 تا 2023 را بررسی کردند که شامل 5,142,339 حاملگی بود که از این میان 3,451,968 به تولد زنده منجر شد. مطالعه بیماران را بر اساس تعداد سیتیهای انجامشده در دوره پیش از لقاح گروهبندی کرد و نتایج بارداری را با کسانی که تصویربرداری CT نداشتند مقایسه نمود.
نسبتهای اصلی گزارششده عبارت بودند از:
- سقطجنین: افزایش نسبی +8% برای یک سیتی، +14% برای دو سیتی، و +19% برای سه سیتی یا بیشتر، نسبت به نداشتن سیتی پیش از لقاح.
- نقایص مادرزادی: افزایش نسبی +6% برای یک سیتی، +11% برای دو سیتی، و +15% برای سه سیتی یا بیشتر.
این درصدها افزایش نسبی را نشان میدهند. برای مثال، اگر خطر پایه سقطجنین 10% باشد، افزایش نسبی 19%، آن خطر مطلق را به حدود 11.9% تغییر میدهد.
تفسیر، عوامل مخدوشکننده و ملاحظات دوز
این مطالعه مشاهدهای است و همبستگیها را شناسایی میکند، نه اثبات رابطه علّی. بیمارانی که تحت سیتی قرار میگیرند معمولاً برای بررسی مشکلات بالینی مهم—ترومای جدی، مشکوک به سرطان یا سایر بیماریهای سیستمیک—ارزیابی میشوند که خود میتوانند ریسک بارداری را افزایش دهند. شرایطی مانند دیابت، فشارخون یا مصرف توتون در برخی از بیمارانی که CT دریافت میکنند شایعتر است و میتواند موجب مخدوششدن ارتباطها شود.
محققان همچنین تحلیل کردند کدام نواحی آناتومیک تصویر شدهاند. جالب اینکه الگوی افزایش خطر برای سیتیهای سر و سیتیهای لگن مشابه بود. از آنجا که سیتی لگن بهطور قابلتوجهی دوز بیشتری به اندامهای تولیدمثلی میدهد نسبت به سیتی سر، این یافته نشان میدهد که صرفاً دوز تابش نمیتواند توضیحدهنده کامل این ارتباط باشد. همانطور که یک مهندس زیستپزشکی بیرونی اشاره کرد، افزایشهای مشابه ریسک در محلهای مختلف اسکن احتمالاً تقویت میکند که وضعیت سلامت زمینهای، نه دوز تصویربرداری، بخش عمدهای از این سیگنال را توضیح میدهد.

پیامدهای بالینی و جایگزینهای تصویربرداری
قضاوت بالینی محتاطانه همچنان ضروری است. افزایشهای مطلق گزارششده برای یک بیمار فردی کوچک است، اما تصویربرداری تجمعی یا مکرر ممکن است در سطح جمعیت اهمیت داشته باشد. هرگاه از نظر بالینی مناسب باشد، پزشکان باید ترجیحاً از گزینههای کمیا بدون یونیزاسیون—سونوگرافی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)—استفاده کنند، بهویژه در بیماران جوانتر و زمانی که بازده تشخیصی قابلمقایسه است.
در عین حال، عدم تصویربرداری از یک وضعیت مهم میتواند خطرات بسیار بیشتری برای سلامت مادر و جنین نسبت به خطر نظری ناشی از تابش CT داشته باشد. بنابراین تصمیمگیریها باید فردیسازی شوند و تعادلی بین ضرورت تشخیصی، روشهای جایگزین و زمانبندی نسبت به بارداری برنامهریزیشده برقرار شود. (مرکز پزشکی نیروی دریایی بثسدا، مریلند، بیمارستان)
زمینه تحقیق و انتشار
این مطالعه به مجموعهای از مطالعات میافزاید که اثرات بلندمدت تابش تصویربرداری پزشکی در سطح جمعیت را بررسی میکنند. مقاله در Annals of Internal Medicine منتشر شده و تأکید پیشین بر محدود کردن استفاده غیرضروری از CT را در حالی که نقش حیاتی آن در مراقبتهای حاد و تشخیصی را به رسمیت میشناسد، تقویت میکند.
دیدگاه کارشناسی
دکتر لنا مورالس، متخصص فرضی مراقبتهای مادر و جنین: «این مطالعه بزرگ مبتنی بر دادههای اداری سوالات مهمی برای سیاست سلامت عمومی و عمل بالینی مطرح میکند، اما نباید مانع تصویربرداریهای ضروری شود. برای بیماران فردی اولویت تشخیص و مدیریت وضعیت موجود است—از سونوگرافی یا MRI زمانی که از نظر بالینی معادل هستند استفاده شود و سیتی برای مواردی که در تصمیمگیری فوری تفاوت ایجاد میکند، محفوظ باشد. هنگامی که سیتی ضروری است، مستندسازی بحث آگاهانه درباره منافع و ریسکها اقدام مناسبی است.»
نتیجهگیری
یک تحلیل سیساله در سطح استان انتاریو افزایشهای نسبی متواضعی در سقطجنین و نقایص مادرزادی را با تعداد بیشتر سیتیهای پیش از لقاح نشان داد. تغییر مطلق برای اکثر افراد کوچک است و مخدوشکنندههای باقیمانده—وضعیتهای سلامت که منجر به تصویربرداری شدهاند—احتمالاً سهم قابلتوجهی دارند. پزشکان باید همچنان از قرار گرفتن غیرضروری در معرض CT جلوگیری کنند، هرگاه مناسب است از تصویربرداری غیر یونیزان استفاده نمایند و تصمیمات تشخیصی را طوری اولویتبندی کنند که سلامت مادر و جنین را حفظ کند.
منبع: sciencealert
.avif)
نظرات