سرطان روده در استرالیا: روندهای نوین و راهکارهای پیشگیری

سرطان روده در استرالیا: چشم‌اندازی در حال تغییر

سرطان روده که با نام سرطان کولورکتال نیز شناخته می‌شود، همچنان یکی از نگرانی‌های عمده سلامت در استرالیا به شمار می‌آید. هر ساله بیش از ۱۵٬۰۰۰ نفر در این کشور به این بیماری مبتلا می‌شوند، و آن را به چهارمین سرطان شایع و دومین علت مرگ‌های ناشی از سرطان در استرالیا تبدیل کرده‌اند. اگرچه بخش عمده‌ای از موارد ابتلا در میان بزرگسالان بالای ۵۰ سال رخ می‌دهد، داده‌های جدید نشان‌دهنده افزایش نگران‌کننده سرطان روده در افراد جوان‌تر است. مقایسه‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که نرخ ابتلا به سرطان روده زودهنگام در استرالیا جزو بالاترین‌ها در جهان است.

برنامه ملی غربالگری سرطان روده و تاثیر آن

اجرای برنامه ملی غربالگری سرطان روده (National Bowel Cancer Screening Program) که از سال ۲۰۰۶ آغاز شده، یکی از موفقیت‌های مهم استرالیا در مقابله با سرطان روده محسوب می‌شود. در این برنامه، هر دو سال یکبار کیت غربالگری به صورت پستی برای افراد ۵۰ تا ۷۴ سال ارسال می‌شود. این کیت‌ها با آزمایش خون مخفی در مدفوع (FOBT) قادر به شناسایی وجود ردپای نامشهود خون هستند که می‌تواند علامتی اولیه از سرطان یا ضایعات پیش‌سرطانی باشد. تشخیص زودهنگام از طریق این تست غیرتهاجمی به بهبود نرخ بقا و کاهش مداوم شیوع سرطان روده در میان بزرگسالان کمک کرده است.

با وجود این مزایا، نرخ مشارکت در برنامه غربالگری همچنان پایین و در حدود ۴۰ درصد باقی مانده است. متخصصان تاکید دارند که افزایش سطح مشارکت می‌تواند مرگ‌ومیر و بار بلندمدت این بیماری را بیشتر کاهش دهد.

نگرانی‌ها درباره روند ابتلا در میان جوانان استرالیایی

در حالی که اقدامات ملی غربالگری باعث کاهش نرخ سرطان روده در افراد مسن‌تر شده، شیوع این بیماری در افراد زیر ۵۰ سال در حال افزایش است. تجزیه و تحلیل داده‌ها طی چند دهه، حاکی از افزایش پیوسته ابتلا به سرطان روده و سرطان رکتوم در این گروه سنی از اوایل دهه ۱۹۸۰ به این سو می‌باشد. پژوهش‌های جدید حتی نشان می‌دهند که کسانی که در دهه ۱۹۹۰ به دنیا آمده‌اند، دو تا سه برابر بیش‌تر از هم‌سالان متولد دهه ۱۹۵۰ در معرض خطر ابتلا به سرطان روده قرار دارند.

این روند تنها مختص استرالیا نیست—افزایش نرخ ابتلا به سرطان روده زودهنگام در سطح جهانی مشاهده شده است. با این حال، شدت این افزایش در استرالیا قابل توجه است و باعث نگرانی روزافزون متخصصان و مسئولین سلامت عمومی شده است.

عوامل تاثیرگذار بر افزایش سرطان روده زودهنگام

دلیل این روند افزایشی هنوز کاملاً مشخص نیست و پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. چندین عامل خطر احتمالی عبارتند از:

• سبک زندگی و رژیم غذایی: مصرف بالای گوشت قرمز و فرآوری‌شده، کمبود فیبر غذایی، زندگی کم‌تحرک و افزایش شیوع چاقی از جمله عوامل مرتبط با افزایش خطر سرطان کولورکتال هستند.
• چالش‌های مطالعات تغذیه‌ای: به دلیل سختی انجام مطالعات بلندمدت و تصادفی‌سازی دقیق، تعیین رابطه مستقیم میان رژیم غذایی و سرطان دشوار محسوب می‌شود.
• میکروبیوم روده و عفونت‌ها: پژوهش‌های اخیر در حال بررسی نقش عفونت‌های زودهنگام (مثلاً با باکتری Escherichia coli یا E. coli) در تغییر DNA و افزایش استعداد ابتلا به سرطان هستند. تغییرات میکروبیوم روده، یعنی ترکیب میکروارگانیسم‌های ساکن روده، نیز به عنوان یک عامل موثر مورد تحقیق قرار گرفته است.

این فرضیات هنوز نیاز به بررسی و مطالعه بیشتر دارند تا بتوان علت قطعی افزایش سرطان روده در جوانان را مشخص کرد.

پیشگیری و تشخیص زودهنگام: راهکارهای موجود

تا زمانی که علت دقیق افزایش سرطان روده در جوانان روشن شود، کارشناسان بر لزوم پیشگیری، هوشیاری و مشارکت در برنامه‌های غربالگری تاکید دارند. توصیه‌های کلیدی شامل موارد زیر است:

• آگاهی از علائم سرطان روده: بزرگسالان جوان باید در صورت مشاهده خون در مدفوع، درد شکمی بدون علت، یا هر گونه تغییر محسوس و پایدار در عادات اجابت مزاج به پزشک مراجعه کنند.
• گسترش دامنه غربالگری: از سال ۲۰۲۴، شهروندان ۴۵ تا ۴۹ سال نیز می‌توانند کیت غربالگری سرطان روده دریافت کنند تا امکان تشخیص زودهنگام در گروه سنی وسیع‌تری فراهم شود.
• اصلاح سبک زندگی: حفظ وزن مناسب، فعالیت بدنی منظم، مصرف بیشتر میوه و سبزیجات سرشار از فیبر و محدود کردن مصرف گوشت قرمز و فراوری‌شده، همه به کاهش ریسک سرطان روده کمک می‌کند.
• تشویق به شرکت در غربالگری: برای افراد بالای ۵۰ سال، استفاده به موقع از کیت‌های ارسالی غربالگری اهمیت زیادی دارد. افزایش مشارکت در برنامه غربالگری ملی سرطان روده یکی از موثرترین راه‌ها برای کاهش این بیماری است.

جمع‌بندی

افزایش ابتلا به سرطان روده زودهنگام یک مسئله نوظهور سلامت عمومی در استرالیاست که نیازمند پژوهش‌های علمی بیشتر و اقدامات پیشگیرانه است. اگرچه علل دقیق آن هنوز به طور قطعی شناسایی نشده‌اند، اما رعایت نکات پیشگیرانه، آگاهی نسبت به علائم اولیه، مشارکت در غربالگری، و انتخاب سبک زندگی سالم می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر فردی ابتلا به سرطان روده ایفا کند. تداوم سرمایه‌گذاری در تحقیقات و آموزش عمومی، کلید معکوس کردن این روند نگران‌کننده و حفظ سلامت نسل‌های آینده است.