وقتی یک نماد جهانی در فکر تبعید بود

وقتی یک نماد جهانی در فکر تبعید بود

۱۴۰۴-۰۵-۲۹
0 نظرات ترانه علوی

6 دقیقه

وقتی یک نماد جهانی در فکر تبعید بود

مارک هامیلی — چهرهٔ لوک اسکای‌واکر و یکی از صداسازان محبوب — اخیراً افشا کرد که پس از دوره‌ای از انتخابات قطبی برای مدتی کوتاه به ترک ایالات متحده فکر کرده بود. در یک پروندهٔ صادقانه، هامیلی گفت که به همسرش گفته‌اند می‌توانند پس از نتیجهٔ انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ به لندن یا ایرلند نقل‌مکان کنند. به‌جای رضایت دادن به یک خروج احساسی، واکنش همسرش با چالشی صریح و شفاف روبه‌رو شد که در نهایت او را به ماندن واداشت.

چرا تقریباً رفت — و چرا ماند

هامیلی هرگز از اظهارنظرهای سیاسی بی‌خبر نبوده است. او پیش‌تر از نفوذش استفاده کرده — از جمله حضور قابل توجه در یک ویدئوی تبلیغاتی بایدن-هریس در ۲۰۲۰ — و آشکارا دربارهٔ نگرانی‌های خود نسبت به جایگاه آمریکا در عرصهٔ جهانی صحبت کرده است. در مواجهه با آینده‌ای که برایش نگران‌کننده به نظر می‌رسید، ایدهٔ زندگی در خارج از کشور در ذهنش مطرح شد. اما واکنش شریک زندگی‌اش چشم‌انداز تصمیم را تغییر داد: ترک کشور به‌خاطر مسائل سیاسی شبیه واگذار کردن تصمیم‌گیری دربارهٔ تعلق و جایگاه افراد به فشارهای بیرونی بود.

فعالیت سلبریتی‌ها و دوراهی‌های شخصی

این لحظه تا حد زیادی هم دربارهٔ هویت شخصی است و هم سیاست. برای بسیاری از هنرمندان، تصمیم به صحبت‌کردن — یا تصمیم به ترک — با هویت خلاقانه و میراث عمومی آنها درهم تنیده می‌شود. انتخاب هامیلی برای باقی‌ماندن نشان می‌دهد که واکنش‌های احساسی به سیاست گاهی جای خود را به تمایل برای مشارکت و ادامهٔ حضور می‌دهند، حتی زمانی که فضا تیره و دلسردکننده به نظر می‌آید.

از جنگ ستارگان تا اظهار نظر سیاسی

حرفهٔ هامیلی دهه‌ها فیلم، تلویزیون و کارهای صوتی را در بر می‌گیرد — از اساطیر کلاسیک جنگ ستارگان تا بازی تحسین‌شدهٔ او در نقش جوکر در انیمیشن. این گستردگی به اظهارنظرهای عمومی او وزن می‌بخشد. وقتی او از دولت انتقاد می‌کند، این حرف‌ها برای طرفداران سینما که از سه‌گانهٔ اصلی جنگ ستارگان او را دنبال کرده‌اند و نیز برای نسل‌های جوان‌تر که با کارهای صوتی و حضور او در شبکه‌های اجتماعی آشنا هستند، معنا پیدا می‌کند.

چگونه طرفداران و صنعت فیلم واکنش نشان می‌دهند

هالیوود مدت‌هاست جایی بوده که بازیگران مواضع سیاسی می‌گیرند. هامیلی به سلسلهٔ هنرمندانی می‌پیوندد که فعالیت عمومی را با کار خلاقانهٔ خود درهم می‌آمیزند. واکنش طرفداران طبیعی است که متنوع باشد: برخی از هنرمندان پرگفت‌وگو برای شفافیت اخلاقی تحسین می‌کنند؛ برخی دیگر حضور سیاست در سرگرمی را دل‌زده‌کننده می‌یابند. استودیوها و فرانچایزها باید با دقت این جریان‌ها را مدیریت کنند، به‌ویژه وقتی آثاری در میان باشند که به فروش جهانی و جذب طیف وسیعی از مخاطبان متکی‌اند.

زمینه و مقایسه‌ها

موضع هامیلی یادآور مقایسه‌هایی با دیگر بازیگران برجسته است که از شهرت خود برای بیان دیدگاه‌های سیاسی استفاده کرده‌اند، مانند مریل استریپ یا جورج کلونی. برخلاف بازیگرانی که از صحنهٔ عمومی عقب‌نشینی می‌کنند، هامیلی انتخاب تعامل و دیده شدن را انجام می‌دهد — تمایزی که برای طرفدارانی که تلاقی فرهنگ و سیاست را دنبال می‌کنند اهمیت دارد. از منظر مسیر حرفه‌ای، گذار او از ستارهٔ سینمای دههٔ ۱۹۷۰ به صداسازی معاصر و مفسر فرهنگی شباهت‌هایی با هنرمندانی دارد که خود را در رسانه‌های متفاوت بازتعریف کرده و درعین‌حال پایگاه طرفداری وفاداری را حفظ کرده‌اند.

اطلاعات جزئی و نکات صنعتی

کمتر طرفداری ممکن است بداند که چه قدر حرفهٔ هامیلی متنوع بوده است: اجرای او در نقش جوکر همچنان یکی از نقاط درخشان در تاریخ انیمیشن به‌شمار می‌آید و او در قالب‌های مختلف جوایزی از جمله یک جایزهٔ دی‌تایم اِمی کسب کرده است. این موفقیت در رسانه‌های متعدد به او سکو و نفوذی می‌بخشد که هنگام صحبت از سیاست یا فرهنگ اثرگذار است. همین موضوع توضیح می‌دهد که چرا استودیوها و پلتفرم‌های پخش تمایل دارند از استعدادهای باتجربه‌ای مثل هامیلی برای تکیه‌گاه پروژه‌های جدید و جذب مخاطبان وفادار استفاده کنند.

نظر کارشناسی

النا روسّی، تاریخ‌نگار سینما می‌گوید: "تصمیم هامیلی برای ماندن و سخن گفتن از درون کشور به‌جای کناره‌گیری، نمادی از هنرمندی است که تاثیرگذاری را می‌شناسد. حرفهٔ او پلِ نسلی است و اظهارنظرهایش به شکل‌دادن گفتگوها دربارهٔ مسئولیت سلبریتی‌ها و نقش فرهنگی فرانچایزهایی مثل جنگ ستارگان ادامه خواهد داد."

دیدگاه انتقادی

میان سخنرانی سلبریتی‌ها و سرگرمی تجاری تنشی وجود دارد. درحالی‌که چهره‌های پرصلابت می‌توانند بحث‌های عمومی را به حرکت درآورند، هم‌زمان ممکن است بازاریابی برای فرانچایزهای جهانی را پیچیده کنند. نمونهٔ هامیلی نشانگر گرایشی بزرگ‌تر است: بازیگران دیگر تنها اجراکننده نیستند بلکه به روشنفکران عمومی و کنشگران فرهنگی تبدیل شده‌اند که اظهاراتشان در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی طنین می‌اندازد.

خلاصه: این برای طرفداران فیلم چه معنایی دارد

انگیزهٔ کوتاه‌مدت هامیلی برای ترک کشور و سپس تصمیمش برای ماندن بیش از یک روایت شخصی است؛ این اتفاق تصویری از تلاقی سیاست، هویت و صنعت سرگرمی در قرن بیست‌ویکم ارائه می‌دهد. برای علاقه‌مندان به فیلم و سریال، یادآوری است از اینکه پشت هر فرانچایزی شبکه‌ای از انسان‌های واقعی قرار دارد که جایگاه و نقش خود را در منظر فرهنگیِ هرچه سیاسی‌تر تعیین می‌کنند. چه با دیدگاه‌های او موافق باشید چه نه، انتخاب هامیلی برای ادامهٔ مشارکت تأکید می‌کند که هنرمندان می‌توانند گفت‌وگوی عمومی را شکل دهند و هم‌زمان آثاری را تحویل دهند که مخاطبان دوست دارند.

منبع: hollywoodreporter

من ترانه‌ام، عاشق نوشتن درباره دنیای فیلم و هنر. سعی می‌کنم هر چیزی که به زندگی جذابیت بیشتری بده رو باهات به اشتراک بذارم.

نظرات

ارسال نظر

مطالب مرتبط