سهام یا کمک های بلاعوض: مناقشه CHIPS و نقش دولت در سرمایه گذاری اینتل

سهام در برابر کمک‌های بلاعوض در مناقشه CHIPS

قانون CHIPS و علوم دورهٔ بایدن بیش از 7.8 میلیارد دلار را برای توسعهٔ فضای تولیدی اینتل در آمریکا اختصاص داد تا تولید نیمه‌هادی داخلی تقویت شود. اخیراً دولت آینده علامت داده که رویکرد متفاوتی می‌خواهد: به‌جای کمک‌های مستقیم یا یارانه‌های مشروط، گزارش شده کاخ سفید دنبال به‌دست‌آوردن سهامی در اینتل به‌عنوان بخشی از هر بستهٔ تأمین مالی جدید است. طرفداران این ایده می‌گویند هدف تضمین بازدهٔ قابل‌سنجش برای مالیات‌دهندگان آمریکایی است، هم‌زمان با حمایت از بازگردانی تولید نیمه‌هادی و افزایش ظرفیت ساخت تراشه‌های پیشرفته در داخل کشور.

اظهارات مقامات

مقامات وزارت بازرگانی ایالات متحده استدلال می‌کنند مالیات‌دهندگان باید به‌طور مستقیم از جریان میلیاردها دلار پول دولتی به یک سازندهٔ تراشهٔ خصوصی سود ببرند. دولت پیشنهاد کرده کمک‌های شبیه گرنت را به یک موقعیت سهام بدون حق رأی تبدیل کند—عملاً یک منافع مالی به‌جای نقش مدیریت—تا دولت فدرال در صورت بهبود ارزش بازار اینتل بتواند از صعود قیمت منتفع شود.

سهام بدون حق رأی: معنی آن

سهام بدون حق رأی به آمریکا منافع مالی می‌دهد بدون اینکه کنترل روزمره بر استراتژی یا عملیات اینتل فراهم کند. حامیان این رویکرد آن را راهی میانه بین اعطای کمک‌های بلاعوض و ملی‌سازی دارایی‌های حساس فناوری می‌دانند؛ اما منتقدان هشدار می‌دهند که ممکن است سرمایه‌گذاری خصوصی را دلسرد کند یا برنامه‌ریزی شرکتی را پیچیده سازد.

زمینهٔ فنی و بازار: 18A اینتل و تأخیرهای کارخانه

اینتل برخی از جدول‌های زمانی گسترش فاب‌های خود در آمریکا را به تعویق انداخته و نشان داده تقاضای کوتاه‌مدت برای فرایند تولید 18A پیش‌رو ممکن است ضعیف‌تر باشد. این تأخیر سؤالاتی دربارهٔ زمان‌بندی و اندازهٔ سرمایهٔ اضافی دولتی ایجاد می‌کند. برای ناظران صنعت نیمه‌هادی، این بحث تنش میان سیاست صنعتی راهبردی—تضمین گره‌های پیشرفته و توانایی‌های بسته‌بندی داخلی—و واقعیت‌های تجاری مانند تقاضای فاندری، اقتصاد گره‌ها و شدت سرمایه‌گذاری در تولید تراشه را برجسته می‌کند.

ویژگی‌ها، مقایسه‌ها و مزایا

اگرچه این موضوع یک «محصول» مصرفی به‌معنای معمول نیست، این تغییر سیاستی بر چند ویژگی و قابلیت در سراسر اکوسیستم تراشه تأثیر می‌گذارد:

• فناوری فرایند پیشرفته: گرهٔ 18A اینتل و نقشهٔ راه آتی برای بهبودهای نانوشیت/FET.
• مقیاس کارخانه و بسته‌بندی: افزایش ظرفیت داخلی برای چیپلت‌ها، بسته‌بندی پیشرفته و یکپارچه‌سازی ناهمگن.
• تاب‌آوری زنجیرهٔ تأمین: داخلی‌سازی فاب‌ها کنترل بر زنجیره‌های تأمین حیاتی نیمه‌هادی را نسبت به وابستگی به فاندری‌های خارجی بهتر می‌کند.

در مقایسه با کمک‌های مستقیم، رویکرد سهامی تلاش می‌کند منابع عمومی را با احتمال بازده همسو سازد که می‌تواند مدلی پاسخگوتر باشد—اما ممکن است نقدینگی کوتاه‌مدت اینتل را کاهش دهد یا روابط با سرمایه‌گذاران را پیچیده‌تر کند.

موارد استفاده و اهمیت بازار

تضمین وجود فاندری‌های گرهٔ پیشرفته در داخل کشور برای امنیت ملی، ارائه‌دهندگان زیرساخت ابری، شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی و تأمین نیمه‌هادی‌های خودرویی اهمیت زیادی دارد. برای شرکت‌ها و تولیدکنندگان اصلی (OEM)، تقویت پایهٔ تولیدی در آمریکا ریسک‌های تأمین ناشی از تنش‌های ژئوپلیتیکی را کاهش می‌دهد. برای سرمایه‌گذاران و متخصصان فناوری، این پیشنهاد اهمیت دارد زیرا می‌تواند معیار اجرای سیاست صنعتی فدرال در حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و دیگر فناوری‌های راهبردی را تعیین کند.

ریسک‌ها و جمع‌بندی

نگرانی‌های اصلی شامل عدم تضمین بازده، احتمال تحریف بازارهای سرمایهٔ خصوصی و برداشت‌های منفی از مالکیت دولت در یک شرکت بزرگ عمومی است. با این حال، طرفداران می‌گویند این روش از نظر مالی معقول است تا ارزش مالیات‌دهندگان حفظ شود و در عین حال بازگردانی تولید نیمه‌هادی و تولید پیشرفته در ایالات متحده را تسریع کند.

مطلب مرتبط

Read More

تصمیمات دشوار اینتل؛ نتایج مالی سه ماهه دوم ۲۰۲۵ همچنان ثابت ماند

اینتل نتایج مالی سه ماهه دوم سال ۲۰۲۵ خود را منتشر کرد که بازتابی از دوره...