5 دقیقه
بازگشت مورد انتظار دنیل دی-لوئیس
پس از هشت سال دوری از پرده سینما، سه‌بار برندهٔ اسکار، دنیل دی-لوئیس، با بازگشتی غافلگیرکننده و پرحاشیه در فیلم Anemone حضور دارد؛ فیلمی که نخستین ساختهٔ بلند پسرش، رونان دی-لوئیس، است. اولین تریلر فیلم ترکیبی از هیجان و کنجکاوی را برانگیخت — طرفدارانی که گمان می‌کردند بازنشستگی دِی-لوئیس دائمی است حالا موضوع تازه‌ای برای بررسی، تحسین و بحث دارند. Anemone وعدهٔ یک درام خانوادگی متراکم و فضاساز را می‌دهد که حول برادری‌های شُکافته، حافظه و بار گذشتهٔ خشونتآمیز میچرخد؛ موضوعاتی که برای علاقه‌مندان به درام‌های بازیگری و سینمای بریتانیایی جذاب است.
آنچه تریلر نشان می‌دهد (و آنچه پنهان می‌ماند)
در پس‌زمینهٔ بادهای زوزه‌کش و آسمان‌های رنگ‌گرفته از پیتِ شمال انگلستان، تریلر از ری (دنیل دی-لوئیس) و جِم استوکر (شاون بین)، دو برادر دورافتاده که با شرایطی که اشاره شده اما کامل تشریح نمی‌شود، دوباره به هم کشیده می‌شوند، پرده‌برداری می‌کند. مردی از حومهٔ شهر را می‌بینیم که برای برقرار کردن رابطه با برادر منزوی‌اش به جنگل میرود، نماهایی از تاریخچهٔ نظامی و نشانه‌های بصری که نشان می‌دهد هر دو مرد با تروما و اختلال استرس پس از سانحه دست‌وپنجه نرم می‌کنند. زیبایی‌شناسی فیلم بیشتر به گوتیک روستایی میل دارد تا ملودرام ساده — نماها روی مناظر و آب‌وهوا مکث می‌کنند انگار خودِ مکان یک شخصیت است.
اجرایی که حس بازگشت را دارد
حتی در نماهای کوتاه نیز شدت بازی دِی-لوئیس غیرقابل انکار است: پاسخ چشمانی دیوانه‌وار، یک دیالوگ پرتنش — «من فراتر از دسترس تو هستم» — و بازیگر به مخاطبان یادآوری می‌کند چرا آثارش در دهه‌ها مورد تحسین بوده‌اند. کنار حضور زمینی و خسته‌شدهٔ شان بین، شیمی میان آن دو مانند برخورد دو تایتان بازیگری است که می‌توانند غم حل‌نشدهٔ خانوادگی را در ستون فقرات یک فیلم تحمل کنند؛ نکته‌ای مهم برای طرفداران بازیگرمحور و نقد سینما.
صدای کارگردانی رونان دی-لوئیس و تیم خلاق
رونان، نقاش آموزش‌دیده‌ای که به فیلمساز تبدیل شده است، فیلمنامه را با پدرش هم‌نوشته و یک تیم خلاق جمع‌وجور گردآورده است: بن فوردزمن (مدیر فیلم‌برداری فیلم Love Lies Bleeding) و طراح تولید کریس آدی (The Zone of Interest) به شکل‌دهی زبان تصویری کمک کرده‌اند که ترکیبی از ترکیب‌بندی نقاشانه و طراحی لمسیِ خشن است. نتیجه شبیه رویکردی معاصر به ملودرام روستایی بریتانیایی است — فضاهایی چوبی، مناظر گل‌آلود و تنشِ آرام و طولانیِ یک راز خانوادگی که به‌تدریج سر برمی‌آورد؛ موضوعاتی که در سرتاسر سینمای بریتانیا و در فیلم‌های متأثر از تروما دیده میشود.
مقایسه‌ها و زمینهٔ سینمایی
مقایسه با آثار اخیر دنیل دی-لوئیس اجتناب‌ناپذیر است. Anemone در کنار Phantom Thread برای پرترهٔ صمیمی و There Will Be Blood برای شدت روان‌شناختی موشکافانه‌اش قرار خواهد گرفت، اگرچه مقیاس فیلم آرام‌تر و بسته‌تر است. در زمینهٔ گسترده‌تر صنعت، Anemone از روند ادامه‌دار سینمای بریتانیا در کاوش شکست‌های خانوادگی و تروما در محیط‌های روستایی بهره می‌برد — آثاری مانند The Souvenir و Beast به‌خاطر لحن دقیق و تمرکز بر درونیات در ذهن می‌آیند. این فیلم برای دوستداران درام خانوادگی، سینمای اتمسفریک بریتانیایی و روایت‌های مبتنی بر بازیگری جذاب خواهد بود.
نکات پشت‌صحنه، واکنش طرفداران و کشفیات کوچک
تماشاگران اولیه و شبکه‌های اجتماعی بر جزئیات ریز و جالب‌توجه تمرکز کرده‌اند: نماهایی گذرا که یادآور نوری شبیه به Patronus است، انتخاب‌های لباسِ ظریف که به گذشتهٔ نظامی اشاره می‌کنند، و حس همکاری پدر-پسر در اعتبارنامهٔ فیلمنامه. طرفداران میان شادی بی‌حد دربارهٔ بازگشت دِی-لوئیس و تردید محتاطانه نسبت به فشار انتظارات دوقطب شده‌اند. ناظران صنعت اشاره می‌کنند که به‌کارگیری یک افسانهٔ بازنشسته در اولین فیلم یک کارگردان ریسک بالایی است — استراتژی‌ای که می‌تواند پروفایل فیلم را ارتقا دهد و هم‌زمان نقد و تحلیل شدیدی را به‌دنبال آورد.
دیدگاه کارشناسان
«Anemone حس ورودِ هدفمند یک بازیگر بزرگ و یک بیانیهٔ نخستِ مطمئن از سوی کارگردانی نوپا را دارد،» می‌گوید تاریخ‌نگار سینما النا مارکز. «ریسک‌ها واضح‌اند: مقایسه‌ها با اجراهای ماندگار دنبال خواهند شد. اما تمرکز فیلم بر ترکیب‌بندی بصری و تروماهای خانوادگی نشان می‌دهد که این صرفاً یک پروژهٔ خودنمایی نیست، بلکه همکاری هنری با بلندپروازی واقعی است.»
بازیگران، لوگ‌لاین و تاریخ اکران
در کنار دِی-لوئیس و بین، بازیگران شامل سامانتا مورتون، ساموئل باتملی و سفیا اوکلی-گرین هستند. لوگ‌لاین رسمی مردی میانسال را توصیف می‌کند که زندگی حومه‌ای‌اش را رها می‌کند تا با برادر گوشه‌گیرش در جنگل دوباره ارتباط برقرار کند و رابطه‌ای پرتنش را آشکار می‌سازد که دهه‌ها پیش توسط رویدادهای خردکننده شکل گرفته است. Anemone قرار است در تاریخ 7 نوامبر در سینماهای بریتانیا روی پرده برود.
جمع‌بندی: چرا Anemone اهمیت دارد
Anemone در تقاطع بازدید و بازآفرینی قرار می‌گیرد: یک بازیگر افسانه‌ای دوباره ظهور می‌کند، پسری در صندلی کارگردانی می‌نشیند و فیلمی که حال و هوا، حافظه و صمیمیت مردانه را در مرکز قرار می‌دهد. اینکه آیا این اثر به نقطهٔ اوج جدیدی در کارنامهٔ دِی-لوئیس تبدیل خواهد شد یا گامی قوی برای رونان خواهد بود، هنوز مشخص نیست؛ اما فیلم هم‌اکنون در فهرست‌های جشنواره‌ها و ردیف‌های اکران بهعنوان یک اثر تماشایی قرار گرفته است. برای سینمادوستان علاقه‌مند به درام مبتنی بر اجرا، سینمای اتمسفریک بریتانیایی و پویایی خانواده‌های خلاق، Anemone تجربهٔ سینمایی پیچیده و پاداش‌دهنده‌ای را نوید می‌دهد.
منبع: empireonline
.avif)
نظرات