5 دقیقه
محققان یک مکانیزم بیولوژیکی محتمل شناسایی کرده‌اند که کمک میکند توضیح دهیم چرا کودکان—که اغلب سرماخوردگی‌های معمول را تجربه میکنند—معمولاً کمتر در معرض ابتلای علامتدار به SARS‑CoV‑2 قرار می‌گیرند. تحلیل جدید داده‌های یک کوهورت ملی بزرگ نشان می‌دهد که عفونتهای اخیر راینوویروس ممکن است بهطور مقطعی دفاع‌های ضدویروسی مجاری هوایی را «آماده» کنند و احتمال استقرار SARS‑CoV‑2 را کاهش دهند.
طراحی مطالعه و زمینه علمی
این یافتهها از مطالعه Human Epidemiology and Response to SARS‑CoV‑2 (HEROS) به‌دست آمده است، یک پروژه پیش‌رونده ملی که بین مهٔ 2020 و فوریهٔ 2021 هزاران نمونهٔ سواب بینی خودآموز را از بیش از 4,100 شرکت‌کننده در 1,394 خانوار ایالات متحده جمع‌آوری کرد. پژوهشگران این نمونه‌ها را برای SARS‑CoV‑2 و سایر پاتوژن‌های تنفسی—از جمله راینوویروسها، عامل اصلی سرماخوردگی—غربالگری کرده و نشانگرهای بیان ژن در نمونه‌های مجاری هوایی را برای اندازه‌گیری پاسخهای ضدویروسی بررسی کردند.
راینوویروسها تولید اینترفرون‌ها را تحریک میکنند؛ این خانواده از پروتئینهای پیامرسان یک دفاع زودهنگام و غیر‌ویژهٔ ضدویروسی در دستگاه تنفسی ایجاد میکنند. این پاسخ سریع اینترفرونی میتواند تکثیر ویروسهای دیگری را که اندکی بعد وارد می‌شوند کاهش دهد؛ پدیدهای که به عنوان تداخل ویروسی ناهمنوع شناخته میشود. در حالی که مطالعات آزمایشگاهی و مشاهدات گذشته‌نگر پیش‌تر چنین تداخلی میان ویروسهای تنفسی را نشان داده بودند، این گزارش یک بررسی پیش‌رونده در مقیاس جمعیتی است که رابطهٔ بین عفونتهای اخیر سرماخوردگی و کشف بعدی SARS‑CoV‑2 را بررسی میکند.
یافته‌های کلیدی و پیامدها
تحلیل‌ها نشان داد افرادی—به‌ویژه کودکان—که در هفته‌های قبل‌تر تست راینوویروس آن‌ها مثبت بوده، در پیگیری کمتر احتمال داشت تست SARS‑CoV‑2 آن‌ها مثبت شود. کودکان همچنین در نمونه‌های راه هوایی بیان پایهٔ بالاتری از ژن‌های مرتبط با اینترفرون داشتند که توضیح مولکولی برای وضعیت ضدویروسی فوریتی قوی‌تر در آن‌ها ارائه می‌دهد.
«یافته‌های ما نشان می‌دهد که تقویت ایمنی ناشی از یک سرماخوردگی اخیر ممکن است به بدن برتری اولیه‌ای برای مقابله با SARS‑CoV‑2 بدهد پیش از آنکه فرصت پیدا کند جای خود را محکم کند،» گفت Max Seibold, PhD، مدیر برنامهٔ Regenerative Medicine and Genome Editing (REGEN) در National Jewish Health و نویسندهٔ مسئول ارشد مطالعه. این کار مکمل نتایج قبلی HEROS است که نشان می‌داد کودکان بهطور قابل‌توجهی کمتر از بزرگسالان احتمال دارد بیماری علامتدار COVID‑19 را تجربه کنند.
نویسندهٔ اول Camille Moore, PhD، با احتیاط تاکید کرد: «این به این معنا نیست که مردم باید عمداً سعی کنند سرما بخورند. اما درک نحوهٔ تأثیر یک ویروس بر پاسخ بدن به ویروس دیگر میتواند به توسعهٔ استراتژیهای پیشگیری جدید کمک کند، به‌خصوص برای جمعیت‌های آسیب‌پذیر.» نتایج به سوی راهکارهای بالقوهٔ بهداشت عمومی و بالینی اشاره میکند که میتوانند فعال‌شدن ایمنی ذاتی را به‌کار گیرند—برای مثال درمانهای هدفمند اینترفرونی یا زمانبندی اقدامات پیشگیرانه—بدون اینکه افراد را در معرض ویروسهای بیماری‌زا قرار دهند.
بیان ژن و روش‌ها
با استفاده از آزمایش‌های مولکولی پرظرفیت روی سواب‌های بینی، پژوهشگران بیان ژن‌های تحریک‌شده توسط اینترفرون و سایر نشانگرهای ایمنی را کمی‌سازی کردند. طراحی پیش‌روندهٔ مطالعه و نمونه‌برداری فشرده اجازه داد تا پیوندهای زمانی بین تشخیص اخیر راینوویروس و نتایج بعدی SARS‑CoV‑2 بررسی شود و شواهد علت‌مندی را نسبت به بررسی‌های مقطعی تقویت کند.
دیدگاه کارشناسی
دکتر Elena Vargas، ایمونولوژیست اطفال خیالی و مروّج علمی، اشاره میکند: «این نتایج به‌خوبی ایمنی مولکولی را به اپیدمیولوژی دنیای واقعی پیوند می‌زند. مجاری هوایی کودکان اغلب به‌دلیل عفونتهای خفیف مکرر در حالتی از آماده‌باش ضدویروسی قرار دارد. تبدیل آن محافظت طبیعی به مداخلات ایمن و کوتاهاثر میتواند برای محافظت از بزرگسالان پرخطر در فصلهای اوج ویروسهای تنفسی ارزشمند باشد.»
اهمیت کلی و مسیرهای آینده
این مطالعه تأکید میکند که پویایی‌های ایمنی ذاتی و مواجهات ویروسی اخیر، حساسیت جمعیت‌ها به پاتوژن‌های نوظهوری مانند SARS‑CoV‑2 را شکل میدهند. تحقیقات آینده باید بررسی کنند آیا فعالسازی کنترل‌شده و امن پاسخهای اینترفرونی راه هوایی میتواند خطر عفونت را در گروههای آسیب‌پذیر کاهش دهد و چگونه تداخل ویروسی با واکسیناسیون، گونه‌های ویروسی و الگوهای فصلی تداخل دارد.
نتیجه‌گیری
داده‌های پیش‌روندهٔ مطالعهٔ HEROS نشان می‌دهد که عفونتهای اخیر راینوویروس ممکن است بهطور موقت خطر ابتلای بعدی به SARS‑CoV‑2 را—به‌خصوص در کودکان—با القای یک وضعیت ضدویروسی قوی میانجی‌شده توسط اینترفرون در مجاری هوایی کاهش دهند. گرچه این موضوع دلیلی برای جست‌وجوی عمدی عفونت‌ها نیست، این نتایج روشن میکنند که تفاوت‌های مرتبط با سن در حساسیت به COVID‑19 تا چه اندازه میتواند به تفاوت‌های ایمنی ذاتی مربوط باشد و مسیرهای جدیدی را برای پژوهش‌های پیشگیرانه و درمانی پیشنهاد میکنند.
منبع: scitechdaily
.avif)
نظرات