5 دقیقه
نمایش تحسین‌شده آخرین معمای رین جانسون در TIFF
«Wake Up Dead Man: A Knives Out Mystery» — سومین قسمت مورد انتظار از مجموعه محبوب معمایی رین جانسون — در بخش Special Presentations جشنواره بینالمللی فیلم تورنتو (TIFF) برای نخستینبار به نمایش درآمد و منتقدان آن را یک افزودنی جسورانه و عاطفی‌تر به این فرنچایز می‌خوانند. در حالی که فیلم ۲۰۱۹ «Knives Out» با گمراه‌کنندگی گرم و طنز انتقادی شناخته می‌شد و «Glass Onion» (۲۰۲۲) در طراح‌های درخشان و اغراق‌آمیز غوطه‌ور بود، «Wake Up Dead Man» به فضای گوتیک می‌گراید و شوخی‌ها را کاهش داده تا بر فضاسازی، راز و سنگینی شخصیتها تمرکز کند.
نقدها چه می‌گویند
نقدهای اولیه از بازآفرینی فرمول استقبال کرده‌اند در حالی که جذابیت اصلی را حفظ میکند: بنویت بلانکِ جذابِ دنیل کریگ همچنان پیونددهنده است، اما جانسون او را در میان بازیگری جدید و پرستاره — از جمله جاش اوکانر، گلن کلوز، جاش برولین، میلا کونیس، جرمی رنر، کری واشینگتن، اندرو اسکات، کایلی اسپینی، دریل مک‌کورمک و توماس هیدن چرچ — قرار داده که منتقدان می‌گویند دینامیک تازه و عمق غافلگیرکننده‌ای به فیلم می‌آورد.
IndieWire به تسلط جانسون بر فرم اشاره کرده: او هنوز می‌داند چگونه گره‌ای رضایت‌بخش باز کند، اما این بار بیشتر با تُن و تم بازی میکند. TheWrap نقش‌آفرینی جاش اوکانر را برگزید و نوشت که این بازیگر هم زمان‌بندی کمدی و هم محوری عاطفی غیرمنتظرهای می‌آورد که فیلم را از یک معمای محض به داستانی درباره بخشش و پیامد تبدیل میکند. نقد Deadline تأکید کرده که طرفداران نباید از تغییر لحن نگران باشند — فیلم هنوز لحظات بازیگوشانه‌ای دارد (حتی خط دیالوگی اشاره‌ای به آشوب به سبک Scooby-Doo دارد)، اما آن‌ها را در چارچوبی تاریک‌تر و جوّی‌تر قرار می‌دهد.
مقایسه با Knives Out و Glass Onion
وقتی «Wake Up Dead Man» را با فیلم‌های قبلی جانسون مقایسه می‌کنید، یک مثلث لحنِ عمدی دیده میشود. «Knives Out» بر طنز اجتماعی و لذتِ دنبال سرنخ‌گشتن تکیه داشت؛ «Glass Onion» به سمت هزل و اغراق براق گرایش داشت. این سومین فیلم سراغ تعلیقِ گوتیک رفته است: نورپردازی‌های ملانکولیک‌تر، کمدیِ مهار شده‌تر و قصه‌ای که منتقدان آن را پیچیده‌ترین و احساسی‌ترین کارِ جانسون میدانند. طرفداران اقتباس‌های کلاسیک آگاتا کریستی از جوّ فیلم آشنا خواهند یافت، اما رویکرد مدرن جانسون پاسخ‌ها را تازه و غافلگیرکننده نگه می‌دارد.
.avif)
زمینه صنعت و روندها
«Wake Up Dead Man» در میانه روندی بزرگ‌تر عرضه میشود: پلتفرم‌های استریم به کارگردانان شناخته‌شده بودجه‌های کلان می‌دهند تا هم مشترکان را راضی کنند و هم فرنچایز سینمایی بسازند. مدل نتفلیکس — اکران محدود سینمایی و سپس عرضه بر بستر استریم — بازتاب‌دهنده استراتژی انتشار ترکیبی در دوران پسا-سینمایی است. توانایی رین جانسون در تغییر فرمول «Knives Out» نشان می‌دهد که فرنچایزها می‌توانند با پذیرفتن تغییر ژانر به‌جای تکرار یک فرمول واحد، مرتبط باقی بمانند.
خاطرات و یادداشت‌های پشت‌صحنه
پخش نخست فیلم در TIFF (بخش Special Presentations) نشان‌دهنده اعتماد صنعت پیش از اکران محدود برنامه‌ریزی‌شده در ۲۶ نوامبر و ورود به نتفلیکس در ۱۲ دسامبر بود. منتقدان به طراحی تولید گوتیک و پالت موسیقی مبهم‌تر اشاره کرده‌اند که در کنار هم این قسمت را از شادابیِ لحن‌های پیشین فرنچایز متمایز می‌سازد.
دیدگاه‌های نقادان و واکنش طرفداران
در حالی که منتقدان عمدتاً از ریسک لحن تمجید میکنند، برخی انتظار دارند واکنش‌ها در میان طرفداران قدیمی که روشناییِ «Glass Onion» را دوست داشتند، دوگانه باشد. درگیری عاطفی غنی‌تر و معمای آرام‌تر فیلم، برخی خنده‌ها را فدای جوّ کرده است؛ این امر به بینندگانی که از روایت‌های مبتنی بر فضا و آشکارسازی‌های مبتنی بر شخصیت لذت می‌برند به همان اندازه که از حل معما لذت می‌برند پاداش می‌دهد.
نظر یک کارشناس
«Wake Up Dead Man رسماً جاه‌طلبانه‌ترین «Knives Out» تا کنون است»، می‌گوید مورخ سینما، لارا مندس. «جانسون با تکیه بر فضا و پیامدها، معمایش را عمیق‌تر میکند؛ نتیجه یک معمایی است که از شما می‌خواهد همان اندازه که استنتاج می‌کنید، احساس هم بکنید.»
نتیجه‌گیری
«Wake Up Dead Man» نشان می‌دهد که فیلم‌سازی فرنچایزی می‌تواند تکامل یابد: جانسون موتور معماییِ شناخته‌شده را حفظ کرده و در عین حال لحن را تغییر می‌دهد تا اثری تاریک‌تر، پرنقش‌ونگارتر و با بار عاطفی بیشتر ارائه دهد. چه برای کارآگاهی بنویت بلانک بیایید، چه برای ساختار معمایی، یا اجراهای گروهی، این سومین قسمت خود را به عنوان فصلی متمایز و به‌یادماندنی در سینمای معمایی معاصر تثبیت میکند.
منبع: deadline
.avif)
نظرات