تأثیر یوگا بر عملکرد عروقی: مقایسه با سایر تمرینات

تأثیر یوگا بر عملکرد عروقی: مقایسه با سایر تمرینات

0 نظرات

5 دقیقه

یوگا می‌تواند انعطاف‌پذیری، تعادل و احساس رفاه را بهبود دهد، اما شواهد اخیر نشان می‌دهد که ممکن است به‌طور مداوم همان فواید را برای عملکرد رگ‌ها نسبت به سایر فرمت‌های تمرینی ساختاری ارائه نکند. یک مرور نظام‌مند منتشرشده در Advances in Integrative Medicine، آزمایش‌های تصادفی‌شده، طرح‌های کاورآوری و مطالعات غیرتصادفی را که یوگا را با سایر اشکال فعالیت بدنی در بزرگسالان کم‌تحرک مقایسه می‌کردند، بررسی کرد. ارزیابی‌های عروقی مبتنی بر سونوگرافی به‌عنوان معیار اصلی نتایج برای سنجش عملکرد شریانی استفاده شد.

پیشینه علمی و طرح مطالعه

عملکرد عروقی به توانایی شریان‌ها و رگ‌های محیطی برای گشاد و تنگ‌شدن به‌منظور تأمین نیازهای بافت‌ها اشاره دارد. نشانگرهای کلینیکی کلیدی شامل عملکرد اندوتلیال و سختی شریانی هستند که با فشار خون بالا، آترواسکلروز و خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی مرتبط‌اند. نشستن طولانی‌مدت و بی‌تحرکی پاسخ‌دهی عروقی را کاهش می‌دهد و احتمال تجمع کلسترول و تشکیل لخته را افزایش می‌دهد.

نویسندگان مرور، اولویت را به مطالعاتی دادند که نتایج عروقی را با روش‌های سونوگرافی اندازه‌گیری می‌کردند (برای مثال، گشادشدگی وابسته به جریان و سایر معیارهای غیرتهاجمی که معمولاً برای ارزیابی عملکرد اندوتلیال استفاده می‌شوند). با تلفیق شواهد از انواع مطالعات، محققان تلاش کردند بزرگی و سازگاری تغییرات عروقی پس از مداخلاتی مانند یوگا، تای‌چی، پیلاتس و تمرینات با شدت بالاتر مانند HIIT را مقایسه کنند.

یافته‌های کلیدی و پیامدها

تحلیل نشان داد که در حالی که یوگا برخی مزایای عروقی را فراهم می‌آورد—به‌ویژه در میان بزرگسالان میانسال و مسن‌تر—روش‌های تمرینی ساختاری مرسوم به طور مداوم‌تری بهبودهایی در عملکرد عروقی در شرکت‌کنندگان کم‌تحرک ایجاد کردند. تای‌چی، پیلاتس و HIIT تأثیرات مثبت قابل‌اطمینان‌تری بر انعطاف‌پذیری شریان‌ها و پاسخ اندوتلیال نسبت به یوگا به تنهایی نشان دادند.

چه کسانی بیشترین سود را از یوگا می‌برند؟

یوگا همچنان شکلی قابل‌دسترس و از نظر فرهنگی معنادار از فعالیت بدنی است. این مرور نشان می‌دهد که به‌ویژه برای سالمندان، افراد دارای محدودیت حرکتی یا کسانی که تمرینات با ضربه کمتر را ترجیح می‌دهند، می‌تواند ارزشمند باشد. با این حال، برای بزرگسالان جوان کم‌تحرک و کسانی که در معرض ریسک قلبی‌عروقی بالاترند، ترکیب یوگا با تمرینات ساختاری یا شدیدتر به نظر می‌رسد به بهبود قوی‌تری در سلامت عروقی منجر شود.

چرا شدت و تداوم اهمیت دارند

محققان تأکید می‌کنند که سازگاری‌های عروقی به نوع، شدت و تکرار تمرین بستگی دارد. به‌گفته هم‌نویسنده دکتر Leena David، متخصص تصویربرداری تشخیصی پزشکی در دانشگاه شارجه: "رگ‌های خونی را مانند شلنگ‌های باغچه‌ای منعطف تصور کنید. اگر این شلنگ‌ها سفت شوند، خطر سکته قلبی و مغزی افزایش می‌یابد. مطالعه ما نشان می‌دهد که تمرینات ساختاری این شلنگ‌ها را منعطف نگه می‌دارند، در حالی که یوگا برخی فواید را فراهم می‌کند اما نه به‌طور دائم. اغلب بزرگسالان میانسال و مسن‌تر بهبودهایی را از یوگا مشاهده می‌کنند، اما ممکن است جوان‌ترها این‌گونه نباشند." این مرور همچنین نشستن طولانی‌مدت را به‌عنوان یک عامل خطر قابل‌برگشت مطرح می‌کند؛ حرکت منظم اثرات عروقی ناشی از بی‌تحرکی طولانی را کاهش می‌دهد.

فرصت‌ها در حوزه سلامت عمومی و فناوری

از منظر سلامت عمومی، این یافته‌ها از پیام‌رسانی که حرکت را به‌عنوان دارو ترویج می‌کند حمایت می‌کند. به جای اینکه یوگا را به‌عنوان تنها استراتژی قلبی‌عروقی قرار دهند، پزشکان و مروجان سلامت ممکن است رویکرد تلفیقی را توصیه کنند: مزایای تحرک و کاهش استرس یوگا را با جلسات هدفمند هوازی یا مقاومتی ترکیب کنند تا عملکرد شریانی بهبود یابد. صنایع تناسب‌اندام و سلامت دیجیتال می‌توانند این بینش‌ها را به برنامه‌ها و اپلیکیشن‌های ساختاری تبدیل کنند که جمعیت‌های کم‌تحرک را به فعالیت مناسب با دُزهای مناسب تشویق می‌کنند.

دیدگاه کارشناسان

دکتر Maya R. Singh، فیزیولوژیست قلبی-ریوی (تخیلی)، خاطرنشان می‌کند: "این مرور تعادلی عملی را نشان می‌دهد—یوگا یک نقطه ورود عالی است، اما شریان‌ها به‌طور قابل‌اطمینان‌تری به افزایش‌های مکرر جریان خون و تنش برشی ناشی از تمرینات هوازی یا تناوبی پاسخ می‌دهند. برای بسیاری از افراد بهترین راه به‌صورت تدریجی است: با تمرینات قابل‌دسترس شروع کنید، سپس چند بار در هفته ۱۵–۳۰ دقیقه پیاده‌روی تند، دوچرخه‌سواری یا تمرینات گردشی را اضافه کنید تا سلامت عروقی بهینه شود." پیشنهاد او بازتاب رویکردی مبتنی بر شواهد و گام‌به‌گام است که پیروی را بهبود می‌بخشد و در عین حال مقاومت شریانی را هدف قرار می‌دهد.

نتیجه‌گیری

شواهد کنونی نشان می‌دهد که یوگا به طور مثبت به رفاه کلی کمک می‌کند و می‌تواند در برخی جمعیت‌ها از سلامت عروقی پشتیبانی کند، اما ممکن است همیشه با فواید عروقی ورزش‌های هوازی ساختاری، تناوبی یا بدن-ذهنی مانند تای‌چی و پیلاتس برای بزرگسالان کم‌تحرک برابری نکند. متخصصان سلامت و کمپین‌های سلامت عمومی باید حرکت منظم متناسب با ظرفیت فردی را تشویق کنند—و هرگاه ممکن است یوگا را با جلسات ساختاری یا با شدت بالاتر ترکیب نمایند تا انعطاف‌پذیری عروقی را به حداکثر برسانند و خطر بیماری‌های قلبی‌عروقی را کاهش دهند.

منبع: scitechdaily

نظرات

ارسال نظر