جِمینی برای خانه؛ جانشین گوگل اسیستنت با مکالمه هوشمند

جِمینی برای خانه؛ جانشین گوگل اسیستنت با مکالمه هوشمند

نظرات

8 دقیقه

گوگل در حال بازنشسته کردن دستیار صوتی ده‌ساله خود، Google Assistant، و جایگزینی آن با «جِمینی برای خانه» است — یک ارتقای مبتنی بر هوش مصنوعی مکالمه‌ای که وعده تعاملات طبیعی‌تر، دوربین‌های هوشمندتر و کنترل‌های بهبودیافته‌ی رسانه و خانه‌ی هوشمند را می‌دهد. عرضه اولیه از طریق یک برنامه دسترسی زودهنگام از همین ماه آغاز می‌شود و ترکیبی از بهبودهای رایگان و قابلیت‌های پیشرفتهٔ تحت اشتراک را ارائه خواهد کرد. در این مقاله به جزئیات امکانات، نحوهٔ پیوستن به برنامهٔ دسترسی زودهنگام، دستگاه‌های واجد شرایط، و ساختار قیمت‌گذاری می‌پردازیم و نکاتی فنی و کاربردی برای کاربران خانگی ارائه می‌کنیم.

چه امکاناتی جِمینی برای خانه به دستگاه‌های شما می‌آورد

جِمینی برای خانه تعاملات را از فرمان‌های خشک و ایستا به سمت گفت‌وگوهای چندمرحله‌ای و آگاه از زمینه (context-aware) هدایت می‌کند. به جای تکرار «Hey Google» یا بازتکرار موضوع اصلی، اکنون می‌توانید سوالات پیگیری بپرسید و انتظار داشته باشید که دستیار زمینهٔ گفتگو را حفظ کند. این تغییر رفتاری، برای مثال، به شما اجازه می‌دهد تا از بلندگو بخواهید «آن آهنگ از فیلم اردو تابستانی رو پخش کن» و سپس بلافاصله بگویید «نه، آهنگ آخرش رو بذار» بدون اینکه دوباره موضوع را توضیح دهید یا عبارت فعال‌ساز را تکرار کنید. مثال دیگر این است که از نمایشگر هوشمند بخواهید «مخلفات لازم برای پَد تَی رو به لیستم اضافه کن»، و دستیار بتواند با شناخت پیشینِ گفتگو، موارد مرتبط را به‌درستی دسته‌بندی کند.

این رویکرد مکالمه‌ای چند مزیت عملی دارد: کاهش خستگی کاربر از تکرار واژگان فعال‌سازی، توانایی پیگیری دستورها و ترجمهٔ عبارات مبهم روزمره به اقدامات مشخص، و سازگاری بهتر با زبان طبیعی که کاربران معمولاً در خانه به کار می‌برند. علاوه بر این، جِمینی سعی می‌کند جستجوهای مبهم (fuzzy search) را بهتر مدیریت کند، به طوری که اگر عنوان دقیق یک آهنگ یا یک برنامهٔ تلویزیونی را ندانید، باز هم احتمال دارد سیستم همان چیزی را که می‌خواهید پیدا کند.

سایر ارتقاءهای کلیدی که گوگل به آنها اشاره کرده عبارت‌اند از:

  • گفت‌وگوی طبیعی: گفت‌وگوهای چندمرحله‌ای که زمینه را به خاطر می‌سپارند و نیازی به گفتن «Hey Google» قبل از هر جمله ندارند؛ این یعنی جریان صحبت نرم‌تر و رفتار دستگاه‌هم‌زمان انسانی‌تر خواهد شد.
  • هوشمندی بیشتر در رسانه و کارهای روزانه: جستجوی گسترده‌تر و انعطاف‌پذیر برای آهنگ‌ها، برنامه‌ها و فهرست‌های انجام کار؛ جِمینی می‌تواند بر اساس توصیف‌های ناقص یا کلی، نتیجهٔ مرتبط را پیشنهاد دهد.
  • کنترل شهودی‌تر خانهٔ هوشمند: فرمان‌های پیچیده مانند «همه چراغ‌ها را خاموش کن مگر روشنایی اتاق کار» به نحوی که منظور واقعی کاربر را درک کنند، پردازش می‌شوند و نه به صورت مجموعه‌ای از دستورهای ساده و جدا از هم.
  • دوربین‌های مبتنی بر هوش مصنوعی: دوربین‌ها قادر خواهند بود رویدادها را شناسایی کنند — مثلا «پیک تحویل بسته را گذاشت» — به جای اعلان‌های کلی و کم‌ارزشِ حرکت (motion alert) که قبلاً آزاردهنده بودند.
  • Home Brief و Ask Home: خلاصه‌هایی از فعالیت‌های اخیر دوربین و امکان پرسش دربارهٔ ویدئوها با سوالات طبیعی مانند «آیا درِ ماشین رو باز گذاشتم؟» یا «چه زمانی بسته اومد؟» که به‌جای جستجوی زمان‌ها، پاسخ‌های تصمیم‌محور و خلاصه‌شده فراهم می‌آورند.

چگونه در دسترسی زودهنگام عضو شویم و کدام دستگاه‌ها واجد شرایط‌اند

گوگل اعلام کرده است که هر بلندگو، نمایشگر هوشمند، دوربین یا درِ‌زنگی که در دههٔ گذشته عرضه کرده واجد شرایط است. با این حال لازم است توجه کنید که «واجد شرایط بودن» به معنی فرآیند اتوماتیک نیست؛ برای پیوستن به برنامهٔ دسترسی زودهنگام باید اپلیکیشن Google Home را داشته باشید و از نسخهٔ 4.0 یا بالاتر استفاده کنید. روند معمولاً ساده است، اما در عمل ممکن است مرحله‌بندی عرضه و تفاوت‌های منطقه‌ای و مدل‌های سخت‌افزاری باعث شود برخی دستگاه‌ها دیرتر به‌روزرسانی دریافت کنند.

  1. اپلیکیشن Google Home را باز کنید.
  2. روی آیکون پروفایل خود ضربه بزنید و «Home Settings» را انتخاب کنید.
  3. گزینهٔ «Early access» را انتخاب کنید تا در صف قرار بگیرید و زمانی که دستگاه‌های شما آماده شدند، اعلان دریافت کنید.

نوتیفیکیشن‌ها به شما اطلاع می‌دهند که کدام دستگاه‌ها و چه قابلیت‌هایی دریافت شده‌اند. این عرضه به‌صورت مرحله‌ای (staged rollout) انجام می‌شود، بنابراین انتظار نداشته باشید که همهٔ ویژگی‌ها هم‌زمان روی تمامی دستگاه‌های شما فعال شوند. همچنین ممکن است گوگل در ابتدا قابلیت‌ها را برای کاربران داخل ایالات متحده یا چند بازار مهم فعال کند و سپس به تدریج به سایر مناطق گسترش دهد. اگر دستگاه یا نسخهٔ نرم‌افزاری شما با شرط سخت‌افزاریِ جدید سازگار نباشد، ممکن است برخی قابلیت‌های پیشرفته روی آن در دسترس قرار نگیرد؛ در چنین مواردی گوگل معمولاً توضیحاتی دربارهٔ سازگاری منتشر می‌کند یا آپدیت‌های فریم‌ورم در ادامه عرضه می‌شود.

قیمت‌گذاری: کدام ارتقاءها رایگان است و کدام نیازمند اشتراک است؟

اکثر بهبودهای اساسی و تجربهٔ کاربری پایه رایگان خواهند بود تا کاربران از مزایای فوری بهره‌مند شوند. با این حال، گوگل برخی قابلیت‌های پیشرفته‌تر را پشت یک طرح جدید با نام Google Home Premium قرار داده است که قیمت اعلام‌شده آن 10 دلار در ماه است. امکاناتی که تحت این اشتراک قرار دارند شامل جیمنی لایو (Gemini Live) — حالت ایده‌پردازی و کار با دستیار بدون نیاز به واژهٔ فعال‌سازی (hotword‑free brainstorming) — اعلان‌های تقویت‌شدهٔ دوربین با قدرت هوش مصنوعی، خلاصه‌های Home Brief و قابلیت جستجوی Ask Home می‌شوند.

اگر از پیش مشترک سرویس‌های بالاتر گوگل مثل Google AI Pro یا Ultra باشید، به گفتهٔ گوگل این tier پیشرفته به‌صورت رایگان در آن اشتراک‌ها گنجانده شده و لازم نیست برای دسترسی مجدد هزینهٔ جداگانه بپردازید. گوگل تاکید کرده است که این ویژگی‌های پرداختی بیشتر نقشِ جایگزینی یا تجمیع سرویس‌هایی مانند Nest Aware را دارند تا اینکه عملکردهایی که قبلاً رایگان بوده را به‌طور ناگهانی پشت دیوار پرداختی قرار دهند؛ با این حال جابه‌جایی بین مدل‌های تجاری همیشه بحث‌برانگیز است و کاربران باید فهرست دقیق تفاوت‌های سرویس رایگان و پریمیوم را بررسی کنند.

برای تصمیم‌گیری در مورد خرید اشتراک، به چند نکته توجه کنید:

  • اگر از دوربین‌های هوشمند برای امنیت روزمره یا نظارت بر بسته‌ها استفاده می‌کنید و نیاز به اعلان‌های دقیق‌تری دارید (مثلاً تشخیص انسان یا بسته به جای اعلام حرکت کلی)، اشتراک ممکن است ارزشمند باشد.
  • کاربران سنگینِ اکوسیستم گوگل که از چند دستگاه هم‌زمان استفاده می‌کنند و خواهان یک تجربهٔ مکالمه‌ای بی‌وقفه و توانایی پرسش‌های پیچیده از همهٔ دستگاه‌ها هستند، بیشترین بهره را خواهند برد.
  • برای کاربران معمولی که فقط می‌خواهند موسیقی پخش کنند و چند چراغ را کنترل کنند، امکانات رایگان احتمالاً کفایت می‌کند.

جمع‌بندی

جِمینی برای خانه می‌تواند نقطهٔ عطفی در تجربهٔ خانهٔ هوشمند باشد، به‌شرطی که کیفیت اجرا و پایداری سرویس با وعده‌ها همسو باشد. تبدیل تعاملات به گفت‌وگوهای پیوسته، فهم بهتر فرمان‌های پیچیده خانهٔ هوشمند، و افزودن هوش به دوربین‌ها همه از قابلیت‌هایی هستند که در تئوری زندگی روزمره را ساده‌تر می‌کنند. در عمل، موفقیت این حرکت به دو عامل بستگی دارد: اول، توانایی گوگل در ارائهٔ واقعیِ تجربهٔ مکالمه‌ای که بدون سر و صدا و با حفظ حریم خصوصی کار کند؛ و دوم، نحوهٔ قیمت‌گذاری و تصمیمات مرتبط با ادغام یا جایگزینی سرویس‌های قبلی مانند Nest Aware.

برای کاربران و مدیران خانه‌های هوشمند توصیه می‌شود پیش از پذیرش کامل، توجه ویژه‌ای به نکات مربوط به حریم خصوصی، پردازش محلی در مقابل پردازش ابری، و جزئیات اشتراک‌ها داشته باشند. اگر عرضهٔ مرحله‌ای توسط گوگل به‌خوبی انجام شود و مدل اشتراک‌گذاری اطلاعات شفاف باشد، این ارتقا می‌تواند سرانجام دستگاه‌های هوشمند روزمره را واقعاً «هوشمند» کند. با این وجود برخی از جذاب‌ترین امکانات احتمالاً تحت پوشش اشتراک پریمیوم قرار دارند و بنابراین ارزش خرید نشانهٔ تفاوت نیازهای هر کاربر است. در نهایت، نظارت بر بازخوردهای اولیهٔ کاربران و بررسی تجربه‌های عملی در بازارهای مختلف به شما کمک خواهد کرد تصمیم بهتری برای فعال‌سازی یا اشتراک‌گذاری سرویس بگیرید.

منبع: phonearena

ارسال نظر

نظرات