8 دقیقه
اپل ممکن است در حال برنامه‌ریزی برای یک انقلاب لمسی باشد. شایعات و نشت‌ها نشان می‌دهند که آیفون 20 ممکن است به دکمههای هپتیک جامد (solid-state haptic buttons) در کنترلهای پاور، صدا و دوربین مجهز شود — تغییری که میتواند نحوه تعامل ما با آیفون‌ها، آیپدها و اپل واچ‌ها را متحول کند. این حرکت نه تنها بازتاب‌دهنده تکامل در طراحی سختافزار است، بلکه ممکن است نمایانگر تمرکز بیشتر اپل روی قابلیتهای لمسی، هپتیک پیشرفته و یکپارچگی اکوسیستم باشد.
آنچه نشت درباره کنترلهای جامد می‌گوید
یک منبع در Setsuna Digital (از طریق ویبو) گزارش داده که اپل قصد دارد دکمههای هپتیک جامد را برای آیفون 20 که انتظار می‌رود در سال 2027 عرضه شود، به شکل تولید انبوه برساند. به جای سوئیچ‌های مکانیکی سنتی، این کنترل‌ها بر اساس حسگر فشار و لرزش‌های محلی عمل میکنند تا کلیک مجازی را شبیه‌سازی کنند. شواهد اولیه نشان می‌دهد که فناوری‌های اولتراسونیک یا محرکهای پیزوالکتریک ممکن است برای بازتولید حس فیزیکی یک دکمه بدون قطعات متحرک استفاده شوند. این ترکیب شامل حسگرهای فشار با دقت بالا، راننده‌های پیزو و الگوریتم‌های تولید الگوهای هپتیک است تا بازخورد لمسی متنوع و قابل تنظیم ارائه شود.
در متن این نشت به واژه‌هایی مانند «حسگر فشار تنها»، «هپتیک اولتراسونیک» و «المنت‌های سرامیکی پیزو» اشاره شده است که نشان می‌دهد اپل در حال بررسی چندین رویکرد فنی برای دستیابی به بازخورد لمسی واقعی است. به‌کارگیری هپتیک جامد ممکن است شامل پیوند محکم بین سختافزار و نرمافزار باشد؛ یعنی فریمور و سیستم عامل باید بتوانند شدت، الگوی و مدت زمان بازخورد را بر اساس اقدام کاربر و موقعیت دستگاه تنظیم کنند تا تجربه‌ای سازگار و قابل پیش‌بینی فراهم شود.
مراحل مسیر: از آیفون 18 تا آیفون 20
نشت همچنین اشاره میکند که گذار به کنترلهای جامد گام‌به‌گام خواهد بود. طبق گزارش‌ها، آیفون سال 2026 که برخی آن را «آیفون 18» می‌نامند ممکن است اولین تغییرات را در کنترل دوربین تجربه کند: حذف یک لایه خازنی و جایگزینی آن با حسگری که صرفاً بر فشار متکی است. چنین تغییر تدریجی به اپل اجازه می‌دهد تا ریسک تولید و بازخورد مصرف‌کننده را کنترل کند و فرایند نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را برای نسل بعدی تکمیل نماید.
در مراحل بعدی، مدل‌ها ممکن است المنت‌های سرامیکی پیزوالکتریک را اضافه کنند تا بازخورد هپتیک غنی‌تری ارائه شود که حس نزدیک‌تری به فشردن واقعی یک دکمه مکانیکی داشته باشد. این توسعه میتواند شامل بهینه‌سازی‌های سیگنال، کالیبراسیون در کارخانه و طراحی مکانیکی بدنه باشد تا لرزش‌ها به شکل مطلوب منتقل شوند و در عین حال مصرف انرژی و نویز ساخت کاهش یابد. هدف نهایی گزارش‌شده برای زمان عرضه آیفون 20، ارائه مجموعه‌ای کامل از کلیدهای جامد هپتیک در چندین دکمه دستگاه است که تجربه لمسی یکپارچه‌ای را در سبد محصولات اپل فراهم کند.
چرا اپل این تغییر را انجام می‌دهد
دلایل این جابجایی منطقی و چندوجهی است: کاهش قطعات متحرک به معنی دوام بیشتر و ریسک کمتر خرابی مکانیکی است که برای کاربران و تیم خدمات پس از فروش مزیت دارد. کنترلهای جامد میتوانند ورودیهای تصادفی را کاهش دهند و امکان ژست‌ها و حالات جدید را فراهم کنند — مثلاً فشار قوی، نگهداشتن طولانی یا سوایپ‌های جهت‌دار — که هر کدام میتوانند با الگوهای هپتیک قابل تنظیم پشتیبانی شوند. این قابلیت‌ها نه تنها تجربه کاربری (UX) را غنی میکنند، بلکه فرصت‌های جدیدی برای توسعهدهندگان اپ فراهم میکنند تا تعاملات مبتنی بر هپتیک را در اپلیکیشنها و بازیها پیادهسازی کنند.
علاوه بر این، ثبات تجربه لمسی در سطح اکوسیستم (آیفون، آیپد، اپل واچ) میتواند یک مزیت رقابتی باشد. کاربران معمولاً انتظارات یکسانی از بازخورد فیزیکی دارند و اگر اپل بتواند یک حس لمسی یکنواخت و قابل اعتماد تولید کند، این امر به تقویت هویت برند و رضایت مشتری کمک خواهد کرد. از منظر فنی، کنترلهای جامد همچنین میتوانند در طراحی ضدآب و آب‌بندی دستگاه‌ها کمک کنند، زیرا حذف بازشوها و سوراخ‌های مکانیکی مسیرهای نفوذ آب و گرد و غبار را کاهش می‌دهد.
پروژه Bongo و نقش اکوسیستم
گزارش‌ها ادعا میکنند که این تلاش با ابتکار داخلی اپل تحت عنوان «Project Bongo» مرتبط است، برنامه‌ای که هدف آن استانداردسازی کنترل‌ها در سراسر آیفون، آیپد و اپل واچ است. یک برنامه هماهنگ مانند Project Bongo میتواند به اپل اجازه دهد تا پاسخ‌دهی و بازخورد را در مقیاس بزرگ تنظیم کرده و تضمین کند که رابط جدید در همه دستگاه‌ها یکسان و پیش‌بینی‌پذیر رفتار میکند. این سطح یکپارچگی برای توسعهدهندگان به این معنی است که APIها و ابزارهای هپتیک میتوانند یک‌دست باشند و تجربه کاربری مشابهی را روی فرم‌فکتورهای مختلف ارائه دهند.
در عمل، اجرای چنین پروژه‌ای نیازمند هماهنگی میان تیم‌های طراحی سختافزار، مهندسی الکترونیک، نرمافزار سیستم و طراحی تعامل است. اپل ممکن است مجموعه‌ای از استانداردها و دستورالعمل‌های طراحی را تعریف کند تا اطمینان حاصل شود که شدت هپتیک، طول پالس‌ها و الگوها بین دستگاه‌ها همگراست. همچنین این پروژه میتواند شامل همکاری با تولیدکنندگان قطعات (مانند شرکت‌های سازنده المنت‌های پیزو) و مراکز تحقیق و توسعه برای بهبود بازده، کاهش هزینه‌ها و حل چالشهای زنجیره تأمین باشد. در نهایت، استانداردسازی میتواند منجر به اکوسیستم نرم‌افزاری پربارتری شود که از قابلیتهای هپتیک جامد سود می‌برد.
زمان‌بندی، موانع فنی و تغییرات احتمالی
تغییر در رابطهای فیزیکی نیازمند آزمایش‌های گسترده است. نشت تأکید میکند که برنامه دکمههای جامد هنوز در مرحله تحقیق و پالایش قرار دارد. بازتولید دقیق حس یک کلید مکانیکی با هپتیک اولتراسونیک یا پیزو کار ساده‌ای نیست: تأخیر (latency)، دقت و وفاداری لرزش (vibration fidelity) و مصرف توان باید همه مطابق استانداردهای بالای اپل باشد قبل از اینکه تولید انبوه آغاز شود. برای مثال، تأخیر در بازخورد یا الگوهای هپتیک نامتناسب میتواند موجب ناخوشایندی تجربه شود؛ از طرف دیگر مصرف انرژی بالاتر میتواند روی عمر باتری تأثیر منفی بگذارد، بنابراین بهینه‌سازی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری لازم است.
علاوه بر این، ملاحظات مهندسی مانند نحوه انتشار لرزش در بدنه دستگاه، جداسازی قسمت‌های داخلی برای جلوگیری از تداخل با حسگرهای دیگر (مانند میکروفون یا سنسور اثر انگشت)، و مسائل خدماتی مانند تعمیرپذیری و قابلیت تعویض قطعات باید مورد توجه قرار گیرند. اپل ممکن است در دوره‌ای هر دو نوع دکمه — مکانیکی و جامد — را همزمان عرضه کند تا جمع‌آوری بازخورد حقیقی کاربران میسر شود و سپس بر اساس داده‌ها تصمیم‌گیری نماید. در نتیجه، تا زمان عرضه نهایی ممکن است طراحی‌ها، مواد و پیاده‌سازی‌های فنی تغییر کنند.
تصور کنید آیفونی در آینده بدون سوئیچ‌های فیزیکی — دستگاه‌هایی با طراحی صیقلی‌تر، دکمههای کمتر خراب‌شونده و پالت جدیدی از تعاملات لمسی. اگر شایعات به حقیقت بپیوندد، گذار اپل به کنترلهای هپتیک جامد میتواند یکی از برجسته‌ترین تغییرات سخت‌افزاری چند سال اخیر باشد؛ تغییری که نه فقط ظاهر، بلکه نحوه استفاده روزمره از محصولات اپل را هم دگرگون میکند. این حرکت همچنین میتواند روند طراحی صنعتی در بازار گوشی هوشمند و پوشیدنی‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و رقبا را به توسعه راهکارهای هپتیک پیشرفته‌تر ترغیب کند.
منبع: gizmochina
نظرات
بادچرخ
اگه اپل استانداردسازی کنه تجربه لمسی بین دستگاه‌ها فوق‌العاده یکنواخت میشه. هنوز هم اما فکر کنم چند سال طول بکشه تا کامل بشه
آرمین
من تو کار قطعه دیده‌ام، حذف مکانیکی عمر و ضدآب بودن رو بهتر می‌کنه اما مونتاژ و کالیبراسیون کلی دردسر داره، باید تدریجی بدن
لابکور
قشنگه ولی به نظرم زیادی هایپ شده، هپتیک پیزو ممکنه صدا بده یا باتری رو بخوره، مشکلات فنی هستن
وی۸رایدر
این واقعیه یا شایعه؟ تا وقتی اپل تاخیر، مصرف باتری و تعمیرپذیری رو ثابت نکنه من مردد هستم، خیلی سوال دارم
دیتاپالس
وااای! دکمههای جامد ایده‌جالبیه، تصور آیفونی بدون سوئیچ فیزیکی هیجان‌انگیزه... اما کاش حسش واقعاً مثل دکمه باشه
ارسال نظر