8 دقیقه
Only Murders Goes Global: London on the Radar
سریال Only Murders in the Building، کمدی-معمایی برنده اِمی که توسط استیو مارتین و جان هافمن خلق شده است، به نظر میرسد در آستانه بردن کارآگاهان آماتور خود به آن سوی اقیانوس اطلس قرار دارد. طبق گزارشهای صنعت سینما و تلویزیون، احتمال دارد فصل ششم تمرکز اصلی روایت را از آرکونیاِ محبوب نیویورک به خیابانهای تاریخی و هتلهای باشکوه لندن منتقل کند — حرکتی که با حفظ ترکیب شناختهشده طنز، کاراکترپردازی احساسمحور و معماهای «چه کسی این کار را انجام داد»، طعم اروپاییتری به سریال میبخشد. این تغییر زمینه جغرافیایی ضمن ایجاد بافتهای جدید بصری و داستانی، میتواند فرصتهای تازهای برای توسعه روایت پادکستِ درونمتن سریال و نقد فرهنگ «جرم واقعی» فراهم آورد.
فصل پنجم — که قرار است در تاریخ ۲۸ اکتبر ۲۰۲۵ به پایان برسد — الگوی گسترش دامنهٔ فرنچایز را ادامه میدهد. پس از آنکه مثلث اصلی (چارلزِ استیو مارتین، الیورِ مارتین شورت و مبلِ سلنا گومز) در فصل چهارم به کالیفرنیا سفر کردند، جهش شایعهشده به لندن میتواند آشکارترین فصل بینالمللی Only Murders تا به امروز باشد. اگرچه تمدید رسمی برای فصل ششم اعلام نشده، محبوبیت سریال، افتخارات و پیشینهٔ جوایزی که دارد، احتمال تولید فصل دیگر را تقویت میکند و شبکهها و سرویسهای پخش را به سرمایهگذاری بیشتر علاقهمند میسازد.
Why London?
خبرنگاران نزدیک به تولید میگویند که این جابهجایی هم از منظر زیباییشناختی و هم از نظر بُنمایهٔ داستانی جذاب است. معماری آرکونیا که از رنسانس ایتالیا الهام گرفته، ظاهری اروپایی به بخشهایی از نیویورک بخشیده بود، و لندن — با تاریخ پیچیده و لایهلایهاش، کوچههای مهگرفته، خانههای شهری باشکوه و کازینوهای بوتیک — بافتها و عناصر بصری تازهای برای تحقیقات کارآگاهان آماتور فراهم میآورد. تهیهکنندگان احتمالاً به نمادهای شناختهشدهٔ لندن، از میدانهای قدیمی و کلابهای خصوصی گرفته تا خانههای تاریخی و امکان بهرهگیری از هنرپیشههای محلی و بازیگران برجستهٔ بریتانیایی توجه دارند؛ این گزینهها دامنهٔ معمای «چه کسی قاتل است» را گسترش میدهد و پیچیدگیهای جدیدی از نظر جامعهشناختی و فرهنگی به قصه میافزاید.

این جابهجایی جغرافیایی همچنین Only Murders را کنار دیگر مجموعههای پرستیژ تلویزیونی که به فضاهای بینالمللی تمایل یافتهاند قرار میدهد. Deadline گزارش داده است که The White Lotus فصل بعدی خود را در فرانسه برگزار میکند؛ بدین ترتیب دو اثرِ بزرگ مرتبط با شبکهها و سرویسهای جریانساز در فاصلهٔ کوتاهی از هم خواهند بود. این روندِ نقل مکانِ فرمتهای تثبیتشده به خارج کشور نشاندهندهٔ اشتیاق گستردهتری برای روایتهای سفرمحور و بهرهگیری از لوکیشنهای متنوع در تلویزیون پرستیژ است که هم جذابیت بصری را افزایش میدهد و هم امکان مطرح کردن موضوعات محلی و بینالمللی را باز میکند. از منظر تولید، لندن با امکانات استودیویی قوی، معافیتهای مالیاتی تولید فیلم و تلویزیون و نیروی انسانی حرفهای، گزینهٔ فنی و اقتصادی منطقیای برای پروژههای بینالمللی محسوب میشود.
What Season Five Brings
فصل پنجم بر قتل لِستر، سرایدار محبوب آرکونیا، متمرکز است و چارلز، الیور و مبل را به دنیای زیرزمینی کازینوهای غیرقانونی و جرایم سازمانیافته میکشاند. ترکیب بازیگران این فصل شامل چهرههای سنگینوزن و چهرههای تازه است: بابی کاناواله و تئا لئونی به جمع بازیگران پیوستهاند، در کنار سه میلیاردر مرموز که توسط رنی زلوگر، کریستف والتز و لوگان لِرمن نقشآفرینی میشوند. کیگان-مایکل کی، جرمین فاولِر، بن فلدستین و دیان ویست از جمله اعضای تازهٔ این فصل هستند، در حالی که بازیگران آشنایی مثل مایکل سیریل کریگتون، جکی هافمن، کوئینتا جوی راندولف، مریل استریپ، ریچارد کیند و ناتان لین بازگشتهاند تا به ساختار ستارهپرور سریال استمرار ببخشند. این خبرنامهٔ بازیگری نشان میدهد که Only Murders ترکیبی از کمدی و درام پرستیژ را حفظ میکند و علاقهٔ بازیگرانی را به خود جلب میکند که میخواهند با انتظارات ژانری بازی کنند و در روایتهایی حضور یابند که خودآگاه اما بدون تکبر باشند.
ترکیب تیم بازیگری غنی، فرصتهایی برای تنوع ژانری فراهم میآورد: از اجرای طنز موقعیتی و گگهای بصری گرفته تا زیرمتنهای دراماتیک و انعکاس مسائل اجتماعی در قالب معماهای پیچیده. چنین تیم ستارهای همچنین به بازاریابی سریال کمک میکند، چون بازیگران شناختهشده میتوانند توجه رسانهها، جشنوارهها و منتقدان را جلب کنند و در نتیجه شانس حضور در مراسمها و ارتقای نامزدهای جوایز تلویزیونی را افزایش دهند.
نکات حاشیهای و اطلاعات پشتصحنه: مفهوم پادکستِ سریال ابزار روایتی هوشمندانهای بوده است که به خالقان اجازه میدهد ضمن پیشبرد داستان، دربارهٔ فرهنگ true-crime نظر بدهند و پارادوکسهای اخلاقی و رسانهای را زیر سوال ببرند، در حالی که شخصیتها خود در خطرات واقعی گرفتار میشوند. هواداران اغلب از شیمی میان مارتین، شورت و گومز تعریف میکنند — مثلثی که ترکیب زمانبندی کمدی و گرمای احساسیشان معماها را در بستر شخصیتها نگه میدارد و اجازه میدهد جنبهٔ انسانی قصه همیشه پررنگ باشد. همین همدلی و تعامل میان بازیگران است که باعث میشود مخاطب نسبت به سرنوشت کاراکترها حساس بماند، حتی زمانی که شوخیها و لحن طنز غالب است.
«انتقال یک اثر مثل Only Murders به لندن هم ریسک است و هم فرصت خلاقانه»، میگوید منتقد سینما آنا کوواکز. «این سریال روی صمیمیت بنا شده — ساختمان تقریباً نقش یک شخصیت را ایفا میکند — بنابراین موفقیت فصلِ اروپایی تا حد زیادی به این بستگی دارد که چطور یک «خانهٔ جدید» پیدا کند که همان حس زندگیکردگی و نزدیکی را منتقل کند.» دیدگاه منتقدان بر این نکته تأکید دارد که انتقال لوکیشن باید با حفظ ارتباط صمیمانهٔ داستان با شخصیتها همراه باشد تا مخاطب احساس بیگانگی نکند.
مقایسهها اجتنابناپذیر است: ترکیب معمایی دنج و کنایهآمیز سریال مخاطرهآمیز یادآور اقتباسهای آگاتا کریستی و معماهای معاصر مانند Knives Out است، اما Only Murders به واسطهٔ قالب پادکست و رهبری کمدیمحور خود منحصر به فرد میماند. از منظر صنعتی، این حرکت نشاندهندهٔ گرایشِ آثار کمدی-محورِ پُرفرصت به سمت ارزشهای تولید سینمایی و بهرهگیری از لوکیشنهای بینالمللی برای حفظ تازگی و جلب توجه بینالمللی است. همچنین جابهجایی بین کشورها میتواند به جذب سرمایهٔ مشترک، استفاده از امتیازات مالیاتی و برقراری همکاری با تولیدکنندگان محلی بینجامد که همه اینها از منظر تولید اقتصادی منطقی به نظر میرسند.
چند پرسش کلیدی برای طرفداران و تحلیلگران رسانه مطرح میشود: آیا طنز آمریکایی سریال در زمینهٔ فرهنگی بریتانیا به همان شکل عمل خواهد کرد؟ آیا پویایی میان سه شخصیت اصلی در لوکیشن جدید همان احساس همدلانه و کمدی را ایجاد خواهد کرد؟ و سرانجام اینکه چگونه سازندگان با استفاده از مناظر و سنتهای محلی، معماها را تازه و متناسب با فضای لندن بازآفرینی خواهند کرد؟ پاسخ به این پرسشها تا زمان تایید رسمی فصل ششم و آغاز تولید مشخص نخواهد شد، اما بر مبنای روندهای قبلی تولید و واکنش مثبت مخاطبان، انتظارات معقولی میتوان شکل داد.
اگر فصل ششم تایید و در خارج از کشور فیلمبرداری شود، مخاطبان میتوانند منتظر پسزمینههای معماری جدید، بازیگران مکمل تازه و همان ترکیب جذاب کنجکاوی و طنزی باشند که سریال را به موضوع بحثهای فرهنگی تبدیل کرده است. به طور مشخص، لوکیشنهایی مانند میفِر، کنزینگتون یا ویستمینستر و همچنین کاربریهای داخلیِ خانهها و کلوپهای خصوصی میتوانند به عنوان صحنههای اصلی داستان انتخاب شوند و طراحی صحنه، نورپردازی و موسیقی متن نیز برای تطبیق با فضای سنتی-نوین لندن بازطراحی شود.
خلاصه اینکه: یک فصل در لندن میتواند قاب سریال را گستردهتر کند و در عین حال رویکرد کوچکمقیاس و شخصیتمحور اثر را محک بزند تا ببینیم چگونه در گسترهٔ بینالمللی دوام میآورد. برای طرفداران سریال و عاشقان معماهای هوشمند و بازیگوشانه، این پیشنهاد نویدبخش است و پتانسیل خلق فصلهایی را دارد که هم از نظر داستانی غنی و هم از نظر بصری جذاب باشند.
منبع: smarti
نظرات
پمپزون
خوبه ولی حس میکنم دارن بیشتر رو لوکیشن مانور میدن تا روی داستان. اگه شیمی بین سه نفر بمونه، هنوز امید هست.
کوینتون
من چندبار تو میفِر گشت زدم، لوکشنا عالیه برای اسرار و کلوپهای خصوصی، اما گاهی زیادی پر زرق و برق میشه، نکنه ریشه داستان گم بشه
امیر
واقعا قراره تایید بشه؟ یعنی اگر برن لندن، طنز آمریکایی هم همون تاثیر رو داره؟ شک دارم ولی کنجکاوم
سیتیلن
به نظرم منطقیه، لندن فضای تازه میده و ستارهها جذابن، فقط نذارند شوخیها زمخت شن ، امیدوارم تعادل بمونه
رودکس
وای لندن؟! هیجانزدهم ولی میترسم حس خونه بودن آرکونیا از دست بره، اگه پلات همون گرما رو حفظ کنه عالیه.
            
                
ارسال نظر