9 دقیقه
براساس گزارشها و ادعاهای منتشرشده توسط افشاگر معروف Digital Chat Station، شرکت Honor در چین در حال آزمایش یک گوشی هوشمند مجهز به نمایشگری با نرخ تازهسازی 185 هرتز و رزولوشن 1.5K است. این مشخصه در نگاه اول رقمی جذاب و چشمگیر به نظر میرسد و میتواند توجه علاقهمندان به نمایشگرهای سریع و گیمرها را جلب کند، اما سوال اساسی این است که کاربران در استفاده روزمره تا چه حد متوجه تفاوت خواهند شد و این مشخصه چه هزینههایی از نظر مصرف انرژی، مدیریت حرارت و پیچیدگی مهندسی برای سازنده و در نهایت برای کاربر به همراه دارد. در این گزارش تلاش کردهایم ابعاد فنی، پیامدهای باتری و تجربه کاربری نمایشگر 185 هرتز را بررسی و با نمونههای موجود مقایسه کنیم تا خواننده بتواند تصویر روشنتری از مزایا و معایب این نمایشگر در گوشیهای مدرن داشته باشد. همچنین به جنبههای نرمافزاری و اکوسیستم بازی و اپلیکیشن میپردازیم که نقش تعیینکنندهای در بهرهبرداری واقعی از نرخ تازهسازی بالا دارند، و برای مصرفکنندگان نکات خرید و معیارهای ارزیابی نمایشگر را برجسته میکنیم تا انتخابی آگاهانهتر صورت گیرد.
Numbers versus real-world smoothness: what refresh rate really means
نرخ تازهسازی (refresh rate) معیاری است که نشان میدهد صفحه نمایش در هر ثانیه چند بار تصویر را بهروزرسانی میکند. بهطور تئوری، هرچه این عدد بالاتر باشد حرکتهای نمایش دادهشده روانتر به نظر میرسند؛ از پیمایش صفحه و انیمیشنهای رابط کاربری گرفته تا بازیهای سریع و اولشخص (FPS). با این حال، نکته کلیدی این است که روانی واقعی تجربه وابسته به تولید فریم توسط نرمافزار است، نه صرفاً عددی که روی کاغذ نوشته شده است. اگر سیستمعامل، اپلیکیشن یا بازی نتواند فریم ریت مربوطه را تولید کند، نمایشگر با نرخ بالاتر عملاً بلااستفاده خواهد بود؛ یعنی نمایشگر 185 هرتز تنها زمانی مزیت ملموس دارد که محتوا نیز بتواند نزدیک به آن مقدار فریم را ارائه کند.
در عمل بیشتر اپلیکیشنها و بازیهای موبایل هنوز روی 60 هرتز یا 120 هرتز محدود میمانند؛ حتی بسیاری از رابطهای کاربری و انیمیشنها نیز برای نرخهای بالاتر بهینه نشدهاند. به همین دلیل نمایشگری با 185 هرتز ممکن است در میدان تبلیغات جذاب باشد اما در استفاده روزمره بهسادگی به یک عدد روی مشخصات فنی تبدیل شود. برای درک بهتر باید نگاه کنیم که شرکتهای مطرح چگونه این مسئله را مدیریت میکنند: آیفونهای پرچمدار همچون iPhone 17 Pro Max از پنلهای 120 هرتز استفاده میکنند که با اکوسیستم اپل و اپها هماهنگ شده است؛ از طرفی برخی گوشیهای گیمینگ مانند OnePlus 15 در رابط کاربری میتوانند تا 165 هرتز را نمایش دهند اما تعداد بازیها و اپهایی که از این امکان بهطور کامل بهره میبرند بسیار محدود است. در نتیجه وقتی اپی به 120 هرتز محدود باشد، نمایشگر به صورت خودکار نرخش را کاهش میدهد تا با فریم ریت تولیدی هماهنگ شود و مصرف انرژی را کنترل کند.

Which apps and games take advantage of higher refresh rates?
در حال حاضر تنها مجموعهای کوچک از بازیهای موبایل از نرخهای بالاتر از 120 هرتز پشتیبانی میکنند. در گوشیهایی مثل OnePlus 15 که توانایی نمایش تا 165 هرتز را دارند، بازیهایی نظیر Call of Duty Mobile، Clash of Clans (در بخشهایی با رزولوشن پایینتر)، Brawl Stars، Real Racing 3، Standoff 2 و Blood Strike-FPS میتوانند از این پهنای باند بصری استفاده کنند و تجربهٔ روانتری ارائه دهند. با این وجود این فهرست نسبت به هزاران اپلیکیشن موجود در فروشگاههای Play Store و App Store بسیار محدود است و اکثریت اپها هنوز برای 60 یا 120 هرتز طراحی شدهاند.
برای توسعهدهندگان بازی و اپلیکیشن، پشتیبانی از نرخ فریم بالاتر نیازمند بهینهسازیهای سطح موتور بازی، مدیریت CPU/GPU و هماهنگی با APIهای سیستم عامل است. از دیدگاه فنی، استفاده از نرخ تازهسازی بالا میتواند مزایای مهمی در واکنشپذیری (responsiveness) و تاخیر ورودی (input latency) ایجاد کند؛ بهویژه در بازیهای رقابتی موبایل که هر میلیثانیه اهمیت دارد. اما در عین حال باید توجه داشت که برخی افکتهای بصری یا فیزیک بازی ممکن است به منابع پردازشی بیشتری نیاز داشته باشند و در نتیجه تنها نمایشگر سریع کافی نیست؛ بازی و سیستم باید همراه هم تغییر کنند تا تجربهٔ واقعی بهبود یابد. همچنین توسعهدهندگان باید گزینههایی را در منوی تنظیمات بازی قرار دهند تا بازیکنان بتوانند بین کیفیت گرافیکی، نرخ فریم و مصرف باتری تعادل برقرار کنند.
Battery drain, heat and the law of diminishing returns
افزایش نرخ تازهسازی به معنای بهروزرسانی سریعتر پیکسلها است و این بهطور مستقیم مصرف انرژی نمایشگر را بالا میبرد. نمایشگرها به عنوان یکی از بزرگترین مصرفکنندههای انرژی در گوشیهای هوشمند شناخته میشوند و زمانی که نرخ تازهسازی از 60 هرتز به 120 هرتز یا فراتر میرود، افزایش مصرف باتری قابل توجه است؛ در نرخهای بسیار بالا مثل 165 هرتز یا حتی فرضی 185 هرتز این تاثیر شدت بیشتری میگیرد. علاوه بر کاهش شارژدهی باتری، پردازش مداوم فریمهای بالا میتواند منجر به افزایش دمای دستگاه شود که خود پیامدهای منفی دیگری مانند کنترل حرارتی شدیدتر، کاهش عملکرد (throttling) و فرسایش سریعتر قطعات را دارد.
به همین دلیل تولیدکنندگان به راهکارهایی مانند نرخ تازهسازی تطبیقی (adaptive refresh rate) و سیستمهای مدیریت توان (power management) متوسل میشوند تا بین روانی تصویر و کارایی انرژی توازن ایجاد کنند. پنلهای مدرن اغلب این توانایی را دارند که هنگام نمایش محتوای ثابت، نرخ را به مقدارهای بسیار پایین کاهش دهند و در صحنههای سریع یا بازیها افزایش دهند؛ این تکنیک باعث میشود مصرف باتری در استفاده روزمره محسوس نباشد و در عین حال امکان بهرهبرداری از نرخهای بالا هنگام نیاز فراهم گردد. از منظر ادراک انسانی نیز باید قانون بازده نزولی (law of diminishing returns) را در نظر گرفت: بسیاری از کاربران تفاوت بین 60 هرتز و 120 هرتز را واضحاً میبینند و برخی کاربران حرفهای شاید فرق میان 120 و 165 هرتز را نیز تشخیص دهند، اما تشخیص تفاوت بین 165 هرتز و 185 هرتز برای اکثریت کاربران بسیار دشوار است و در اکثر شرایط روزمره این اختلاف عملاً محسوس نخواهد بود. بنابراین افزایش عددی نرخ تازهسازی بدون بهبودهای همزمان در نرمافزار، مدیریت توان و خنکسازی ممکن است صرفاً به یک ویژگی تبلیغاتی بدل شود.
When a 185Hz screen would matter
- بازیکنان موبایل رقابتی و حرفهای در حوزه ورزشهای الکترونیک (esports) که از هر میلیثانیه افزایش پاسخدهی بهره میبرند.
- توسعهدهندگان و استودیوهای بازی که اپلیکیشنها و موتورهای بازی را برای فریمریتهای فوقالعاده بالا بهینه میکنند و قادر به استفاده از این پهنای باند بصری هستند.
- دستگاههایی که نرخ تازهسازی بالا را با سامانههای تطبیقی قدرتمند و مدیریت توان کارآمد ترکیب میکنند تا مصرف باتری و دما را تحت کنترل نگه دارند.
اگر Honor واقعاً گوشیای با پنل 185 هرتز روانه بازار کند، ارزش واقعی این مشخصه بستگی تنگاتنگی به پشتیبانی نرمافزاری، بهینهسازی بازیها و کیفیت مهندسی سختافزاری دارد، نه فقط عدد بزرگ روی برگهٔ مشخصات. برای اغلب کاربران، یک پنل 120 هرتز یا 165 هرتز که به خوبی پیادهسازی شده و با عمر باتری مناسب همراه باشد، تجربهٔ روزمرهٔ بهتری نسبت به یک نمایشگر 185 هرتز ناکارآمد ارائه خواهد داد؛ زیرا مصرف باتری کمتر، دمای پایدارتر و مدیریت عملکرد مناسبتر معمولاً اهمیت بیشتری در استفاده طولانیمدت دارند. در نهایت باید دید اکوسیستم نرمافزاری و توسعهدهندگان تا چه اندازه برای نرخهای بالاتر آماده خواهند شد و آیا Honor توان فنی لازم برای ارائهٔ تجربهٔ عملی و نه صرفاً تبلیغاتی را دارد یا نه.
Buying tip
هنگام انتخاب گوشی بعدی، فراتر از عدد نرخ تازهسازی روی کاغذ فکر کنید. به دنبال ویژگیهایی باشید که وقوع تجربهٔ بهتر را تضمین میکنند: امکانات تطبیقپذیری نرخ تازهسازی (adaptive refresh) که میتوانند هنگام نیاز نرخ را افزایش و در حالت سکون کاهش دهند، بنچمارکهای باتری واقعی (battery benchmarks) و مقایسهٔ عمر باتری در سناریوهای مختلف، پشتیبانی توسعهدهندگان بازی و اپلیکیشن برای فریمریت بالا، و نحوهٔ مدیریت حرارتی دستگاه تحت بارهای سنگین. همچنین بررسی بررسیهای مستقل و تستهای عملی (مثل اندازهگیری تاخیر ورودی، تستهای گیمینگ چندساعته و مانیتورینگ دما) به شما کمک میکند تا بفهمید آیا یک نمایشگر 185 هرتز ارزش واقعی دارد یا صرفاً یک مزیت تبلیغاتی است. در انتخاب نهایی توجه کنید که تجربهٔ روزمره و دوام باتری غالباً بیش از عدد خام نمایشگر اهمیت دارد؛ بنابراین ترکیب نرخ تازهسازی مناسب، بهینهسازی نرمافزاری، و مدیریت توان کارآمد معیارهای کلیدی انتخاب هوشمندانه خواهد بود.
منبع: gizmochina
نظرات
مکس_
حالا جدی، 185 هرتز چه فرقی با 165 میکنه؟ یه جور اغراق به نظر میاد، اما اگه قیمت و باتری و دما کنترل بشه شاید ارزش امتحان داشته باشه
کوینچن
تحلیل متعادل و منطقی بود، نکتهٔ اصلی سازگاری نرمافزاریه. اگر Honor مهندسی و مدیریت توان رو رعایت کنه شاید بد نباشه
پمپزون
من با OnePlus 165 دیدم چقدر فرق داره... 185 شاید فقط تو بنچمارک باشه، تو گیمینگ طولانی دما و باتری مهمتره چند ساعت بازی مهمه نه عدد روی ورق
آرمین
این که میگن 185 هرتز، اصلا آیا API های اندروید و بازیسازها اجازه میدن فریم نزدیک به این تولید بشه؟ یعنی کدوم بازیها واقعا ازش استفاده میکنن؟
توربوسوار
به نظرم 120 یا 165 کافیست، 185 بیشتر جنبهٔ تبلیغاتی داره و باتری رو سریع خالی میکنه، مخصوصا اگه adaptive درست نباشه
رودایکس
واقعا 185 هرتز؟! جذابه ولی فکر نکنم اکثریت حس کنن، مصرف باطری حرف اول رو میزنه... اگر نرمافزار و بازیها پشتیبانی کنن خوبه، وگرنه تبلیغاته
ارسال نظر