7 دقیقه
تراشهٔ جدید Qualcomm یعنی اسنپ‌دراگون 8 Gen 5 ممکن است از نظر گرهٔ تولید و چینش هستههای CPU با اسنپ‌دراگون 8 Elite Gen 5 اشتراکاتی داشته باشد، اما یک تفاوت کلیدی سخت‌افزاری — اندازهٔ کش — میتواند باعث شود نمونهٔ جدید در یک حوزهٔ حیاتی عقب بماند: بازیهای موبایل. در ادامه می‌خوانید افشاگری‌ها چه می‌گویند، چرا کش اهمیت دارد، و قبل از نتیجه‌گیری نهایی باید منتظر چه آزمون‌هایی باشیم.
جایی که تراشه‌ها آغاز مشابهی دارند — و جایی که از هم جدا می‌شوند
هر دو SoC طبق گزارش‌ها از فرآیند 3 نانومتری TSMC با نام N3P استفاده می‌کنند و خوشهٔ CPU مشابهی دارند، که از منظر مشخصات روی کاغذ اسنپ‌دراگون 8 Gen 5 را به‌عنوان نسخه‌ای مقیاس‌پذیر از Elite نشان میدهد. با این حال، یک افشای منتشرشده در ویبو از طرف منبعی به نام Digital Chat Station نشان میدهد تخصیص کش بین این دو نامتقارن است: گفته میشود اسنپ‌دراگون 8 Elite Gen 5 در مقایسه با نمونهٔ جدیدتر، کش L2 و کش سطح‌سیستم (System-Level Cache یا SLC) قابل توجهی بیشتری دارد.
اعداد کش که اهمیت دارند
- Snapdragon 8 Elite Gen 5: طبق این افشا حدوداً 12 مگابایت کش L2 در مجموع بین خوشه‌های عملکردی و کارآمدی و علاوه بر آن 8 مگابایت کش سطح سیستم (L3 SLC) دارد.
- Snapdragon 8 Gen 5: گزارش‌ها نشان میدهد حدود 4 مگابایت کش L2 برای هستههای عملکردی و 12 مگابایت L2 برای خوشهٔ هستههای کم‌مصرف در نظر گرفته شده است؛ در این افشا اندازهٔ کش L3 SLC مشخص نشده است.
به‌صورت خلاصه، هستههای عملکردی در نسخهٔ Elite ممکن است تقریباً سه برابر کش L2 بیشتری نسبت به هستههای عملکردی Gen 5 داشته باشند. این یک شکاف معماری بزرگ است و در بارهای کاری حساس به تأخیر مانند بازی میتواند تفاوت‌های بسیار بزرگتری نسبت به اعداد ساعت کاری خالص ایجاد کند. افزون بر این، تخصیص متفاوت کش بین خوشه‌ها روی نحوهٔ مدیریت داده‌های بازی، بافت‌ها و دستورالعمل‌های زمان‌بندی شده تأثیر مستقیم می‌گذارد و میتواند پهنای باند حافظهٔ مفید را برای GPU و CPU تغییر دهد.
چرا کش میتواند تجربهٔ بازی را تغییر دهد
موتورهای بازی به شدت وابسته به حافظهٔ سریع و محلی هستند تا با تأخیر کم، کار CPU و GPU را تغذیه کنند. کش‌های بزرگتر L2 و L3 تعداد دسترسیها به حافظهٔ اصلی (RAM) کندتر را کاهش می‌دهند، که نتیجه‌اش کاهش تأخیر، کمتر شدن نوسانات در زمان فریمها و روان‌تر شدن تحویل فریمها است. بنابراین در حالی که سرعت‌های پیک کلاک روی عملکرد تکهستهای تأثیر دارند، کش میتواند تفاوت میان فریم‌های پرپر و تجربهٔ بازی پیوسته را تعیین کند.
به‌عنوان مرجع، افشاها نشان می‌دهند اهداف ساعت کاری هم متفاوت‌اند: گفته میشود هستههای عملکردی Elite به‌طور پیش‌فرض در حدود 4.32 گیگاهرتز کار می‌کنند، در حالی که هستههای برتر Gen 5 نزدیک به 3.80 گیگاهرتز عمل می‌کنند. در بسیاری از سناریوها، فرکانس بالاتر مفید است؛ اما در بازیها، پس از عبور از یک آستانهٔ فرکانسی مشخص، اندازه و سازمان‌دهی کش معمولاً تأثیر بیشتری دارد، بهویژه در بازیهای با صحنه‌های بزرگ، بار سنگین بافت و بارگذاری مکرر دادهها.
علاوه بر این، نوع و طراحی سطوح کش (مثلاً نحوهٔ اشتراک گذاری کش بین هسته‌ها، انسجام کش و واکشی پیش‌بینانه) نیز میتواند تجربهٔ اجرای بازی، بارگذاری بافت‌ها، و پاسخ‌گویی ورودی‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین وقتی دربارهٔ «کش بزرگتر» صحبت می‌کنیم، منظور تنها مقدار نیست بلکه نحوهٔ پیاده‌سازی و بهینهسازی آن برای بارهای بازی و پردازش‌های گرافیکی نیز اهمیت دارد.
زمزمه‌های اولیه دربارهٔ عملکرد — و دلیل اینکه هنوز قضاوت نهایی زود است
فعلاً مقایسه‌های عمومی اندکی در دسترس است. یک تست قبلی AnTuTu روی OnePlus Ace 6T نشان داد اسنپ‌دراگون 8 Elite Gen 5 در آن بنچمارک مصنوعی تقریباً 14٪ سریع‌تر از اسنپ‌دراگون 8 Gen 5 عمل کرده است. Qualcomm همچنین برای Elite Gen 5 ادعا میکند در عناوین پشتیبانی‌شده تا 165 فریم بر ثانیه (FPS) را میتواند ارائه دهد، که نشان‌دهندهٔ توانایی پردازشی بالاتر برای اجرای بازیهای با نرخ فریم بالا است.
با این حال، بنچ‌مارک‌هایی که باید مورد توجه قرار گیرند بنچ‌مارک‌هایی هستند که نرخ فریم واقعی بازی، رفتار حرارتی (Thermals)، و پایداری زمان فریم (frame-time consistency) را جداگانه اندازه‌گیری کنند. تا زمانی که شاهد آزمونهای جامع بازی در چندین عنوان و روی دستگاه‌های مختلف نباشیم، ادعاهای مربوط به کش را باید محتمل اما تاییدنشده تلقی کرد. همچنین باید توجه داشت که بنچمارکهای مصنوعی همیشه عملکرد واقعی در بازیهای پیچیده با موتورهای متفاوت را منعکس نمی‌کنند.
علاوه بر این، نتایج اولیهٔ بنچ‌مارک‌ها میتواند تحت تأثیر فریم‌ویر، تنظیمات توان (power tuning)، و طراحی سیستمی هر گوشی باشد، بنابراین مقایسهٔ صرفِ دو SoC بدون کنترل متغیرهای طراحی مادربورد، راهکار خنککننده و تنظیمات نرمافزاری میتواند گمراه‌کننده باشد. در نتیجه، برای دستیابی به نمایی دقیق از عملکرد بازی و تجربهٔ کاربر، باید داده‌های حرارتی، نمودارهای فریم‌تایم و تستهای طولانی‌مدت نیز مورد بررسی قرار گیرند.
حرارتی، کاهش توان (throttling) و معادلات دنیای واقعی
یکی از نکات مثبت احتمالی برای اسنپ‌دراگون 8 Gen 5 این است که فرکانس‌های پیک پایین‌تر میتواند به تولید حرارت کمتر در بارهای مداوم منجر شود. این موضوع ممکن است به رویدادهای کمتر کاهش توان حرارتی (thermal throttling) و حفظ نمودار فریم پِیسینگ منجر شود، حتی اگر در کاغذ اوج عملکرد کمتری نشان دهد. به عبارت دیگر، تراشه‌ای که خنک‌تر می‌ماند ممکن است در جلسات بازی طولانی تجربهٔ روان‌تری ارائه دهد، هر چند که کش خام یا سقف کلاک آن کمتر باشد.
در عمل، تجربهٔ واقعی بازی تحت تأثیر تعادل بین مصرف انرژی، طراحی سیستم خنککنندگی گوشی، مدیریت توان توسط سازنده و بهینهسازی نرمافزاری قرار دارد. برخی تولیدکنندگان تلفن همراه با تنظیم پروفایل‌های توان و ارائهٔ اتصالات حرارتی بهتر میتوانند از تراشه‌ای با کش کمتر عملکردی قابل‌قبول‌تر در بازیهای سنگین استخراج کنند. لذا هنگام ارزیابی «بهترین SoC برای بازی» باید تمامی این متغیرها را در نظر گرفت، نه تنها اندازهٔ کش یا عدد فرکانس پیک.
چه نکاتی را در بررسی‌های پیش رو دنبال کنید
- نمودارهای FPS و زمان فریم به تفکیک بازی (نه فقط میانگین FPS): این نمودارها نشان می‌دهند که آیا فریمها یکنواخت عرضه می‌شوند یا نوسان و پرش وجود دارد.
- پروفایل‌های حرارتی و رفتار کاهش توان در جلسات طولانی: بررسی کنید چه زمانی و تا چه میزانی تراشه‌ها دچار throttling می‌شوند و آیا باعث افت محسوس در تجربهٔ بازی میشود.
- مقایسه‌های بیندستگاهی — خود SoC تنها تمام داستان نیست چون طراحی خنککننده و تنظیمات توان توسط شرکت سازنده کاملاً متفاوت است.
به‌طور خلاصه: شکاف کشی که افشاگران مطرح کرده‌اند از نظر فنی معنی‌دار است و میتواند بر عملکرد بازی بیشتر از اعداد فعلی ساعت کاری تأثیر بگذارد. اما بنچمارکهای دنیای واقعی و آزمونهای بازی متعدد در دستگاه‌های مختلف تعیین‌کنندهٔ نهایی خواهند بود — و تا آن زمان، شکیبایی و تحلیل دقیق لازم است.
منبع: wccftech
ارسال نظر