3 دقیقه
رژیم غذایی، متابولیتها و خطر زوال عقل
آخرین مطالعه منتشرشده در نشریه Nature Medicine بررسی میکند که چگونه پیروی از رژیم غذایی سبک مدیترانهای با خطر ژنتیکی و متابولوم پلاسما تداخل داشته و بر افت شناختی و خطر زوال عقل تأثیر میگذارد. محققان دریافتند الگوهای غذایی سازگار با رژیم مدیترانهای — سرشار از سبزیجات، میوهها، غلات کامل، ماهی، حبوبات، مغزها و چربیهای سالم مانند روغن زیتون — با تغییراتی در متابولیتهای در گردش خون همراه است که با نتایج شناختی بهتر همبستگی دارد.
یافتههای کلیدی و زمینه علمی
چگونه رژیم بر متابولیسم و شناخت تأثیر میگذارد
تیم تحقیقاتی تغییرات گستردهای در مسیرهای متابولیکی افراد پیرو رژیم مدیترانهای گزارش میدهد که نشان میدهد این اثرات سیستمیک ممکن است به حفاظت از سلامت مغز کمک کنند. نویسنده ارشد، لیو، تأکید کرد که راهبردهای تغذیهای میتوانند با تغییر پروفایل متابولیتهایی که با نورودژنراسیون مرتبطاند، احتمال افت شناختی را کاهش دهند. او افزود که این اثر محافظتی رژیم ممکن است بهویژه برای کسانی که در معرض خطر ژنتیکی بالاتری هستند معنیدار باشد، مانند افرادی که دو نسخه از واریانت APOE4 را دارند که ارتباط قوی با بیماری آلزایمر دارد.

طرح مطالعه و محدودیتها
این مطالعه چندنویسندهای دادههای ژنتیکی (از جمله وضعیت APOE)، متابولومیکس هدفمند پلاسما و ارزیابی غذایی دقیق را ترکیب کرد تا ارتباطها با عملکرد شناختی و خطر زوال عقل را بررسی کند. با این حال، گروه مورد مطالعه عمدتاً از افراد تحصیلکرده با تبار اروپایی تشکیل شده بود که امکان تعمیم نتایج را محدود میکند. نویسندگان اشاره میکنند که ژنتیک و متابولومیکس هنوز بهطور روتین در مدلهای بالینی خطر آلزایمر بهکار نمیروند و بسیاری از افراد از ژنوتیپ APOE خود آگاه نیستند. برای تبدیل این همبستگیهای مولکولی به کار بالینی نیاز به گروههای متنوعتر و مداخلههای آیندهنگر وجود دارد.
پیامدها و گامهای بعدی برای پیشگیری شخصیسازیشده
محققان پیشنهاد میکنند که در مراحل بعدی، مطالعاتی انجام شود تا مشخص شود آیا میتوان متابولیتهای خاصی را از طریق رژیمهای غذایی متناسب یا مداخلات دیگر در سطح فردی هدف قرار داد تا خطر زوال عقل کاهش یابد. اگر آزمایشهای آینده رابطه علّی را تأیید کنند، راهنماییهای تغذیهای مبتنی بر هدفگیری متابولیتها میتواند بخشی از راهکارهای پیشگیری شخصیسازیشده از زوال عقل شود.
نتیجهگیری
این پژوهش پتانسیل رژیم مدیترانهای برای تأثیرگذاری بر مسیرهای متابولیکی مرتبط با سلامت شناختی را برجسته میکند و نشان میدهد که مداخلات غذایی ممکن است راهی قابل گسترش برای کاهش خطر آلزایمر فراهم کنند — بهویژه برای گروههای در معرض آسیب ژنتیکی. مطالعات وسیعتر و متنوعتر و کارآزماییهای بالینی لازم است تا این کشفیات به توصیههای پیشگیری روتین تبدیل شوند.
منبع: scitechdaily
.avif)
نظرات