4 دقیقه
کشف ویروسهای غولپیکر؛ تحولی نوین در ویروسشناسی دریایی
در دستاوردی مهم برای میکروبیولوژی و ویروسشناسی دریایی، پژوهشگران موفق به شناسایی صدها ویروس غولپیکر ناشناخته در آبهای سراسر جهان شدهاند. این پژوهش بینالمللی به سرپرستی بنجامین مینچ، زیستشناس دریایی، و محمد منیروززمان، ویروسشناس از دانشگاه میامی، با استفاده از ابزارهای پیشرفته تحلیل دادههای ژنتیکی از نمونههای آب دریا جمعآوریشده از نقاط مختلف جهان انجام شد. این بررسی جامع به شناسایی ۲۳۰ ویروس عظیمالجثه جدید انجامید و افق درک ما از تنوع زیستی اقیانوسی و سازوکارهای بنیادین اکوسیستمهای دریایی را گسترش داد.
زمینه علمی: دریچهای نو به ویروسهای دریایی
ویروسها فراوانترین موجودات زیستی در محیطهای دریایی هستند؛ هر قطره آب دریا میلیونها ویروس را در خود جای داده است. اگرچه ویروسهای باکتریوفاژ (ویروسهای تخصصی آلودهکننده باکتریها) سالهاست مورد مطالعه قرار گرفتهاند، اما ویروسهای غولپیکر با ژنومهای بزرگ و ساختارهای پیچیده تنها در دهههای اخیر نگاه دانشمندان را دگرگون کردهاند. این ویروسهای تازه شناساییشده بیشتر به پروتیستها - گروهی گوناگون از تکسلولیها مانند جلبکها، آمیب و فلاژلهها - حمله میکنند. بررسی تعامل این ویروسها با میزبانهایشان اهمیت زیادی دارد؛ زیرا پروتیستها نقش اساسی در زنجیره غذایی اقیانوس و تولید اکسیژن ایفا میکنند.

دستاوردهای کلیدی و پیامدها برای بومشناسی دریایی
شناسایی این ویروسهای غولپیکر با استفاده از جدیدترین فناوریهای توالییابی ژنوم و نرمافزارهای اختصاصی انجام شد که امکان تفکیک توالیهای ویروسی از سایر توالیهای ژنتیکی میکروبی را فراهم کرد. علاوه بر دستهبندی ۲۳۰ ویروس ناشناخته، این گروه پژوهشی موفق به کشف ۵۶۹ پروتئین عملکردی جدید نیز شدند. از میان این پروتئینها، ۹ مورد با فرایند فوتوسنتز مرتبط هستند؛ فرایندی که ویروسها میتوانند برای دریافت انرژی از میزبان خود آن را دستکاری کنند.
مینچ توضیح میدهد: «ما دریافتیم که ویروسهای غولپیکر حامل ژنهایی مرتبط با عملکردهای حیاتی سلول، همچون متابولیسم کربن و فوتوسنتز هستند؛ عملکردهایی که پیشتر مختص موجودات سلولی در نظر گرفته میشد.» این یافته نشان میدهد ویروسهای عظیم میتوانند متابولیسم میزبان خود را به طور گسترده تغییر دهند و در چرخه مواد مغذی و فرآیندهای زیستژئوشیمیایی اقیانوس تأثیرگذار باشند.
منیروززمان میافزاید: «افزایش دانش ما درباره تنوع ویروسهای غولپیکر و تعامل آنها با جلبکهای دریایی میتواند کمککننده پیشبینی و حتی مهار شکوفههای مضر جلبکی باشد؛ پدیدهای که هم در فلوریدا و هم در سطح جهانی مخاطرات بهداشتی به همراه دارد.»
از نکات قابل توجه، ردهبندی این ویروسها در دو راسته اصلی بود: Imitervirales و Algavirales. راسته Imitervirales دارای ساختار ژنتیکی پیچیدهتر با راهبردهای زندگی انعطافپذیرتر است و میتواند دامنه وسیعتری از میزبانها را آلوده کند؛ موضوعی که متغیرهای جدیدی را برای پیشبینیهای بومشناختی و پیشگیری از بیماریها فراهم میآورد.

پیشرفتهای فناوری و چشمانداز آینده
افزایش پرشتاب دادههای ژنومیک و توسعه نرمافزارهای تحلیلی دقیقتر، روند کشف و طبقهبندی ویروسهای جدید دریایی را تسهیل کرده است. این ابزارها نهتنها به درک عمیقتر ما از تنوع ویروسها و میکروبهای دریایی کمک میکنند، بلکه نقش مهمی در پایش سلامت محیط زیست دریایی و شناسایی عوامل بیماریزا یا آلودگیهای آب دارند.
مینچ تأکید میکند: «پژوهش ما چارچوبی بنیادی برای بهبود روشهای شناسایی ویروسهای نوظهور فراهم آورده است. این امر برای رصد آلودگی و بیماریهای جدید در زیستبومهای آبی ضروری است.»
علاوه بر این، این نتایج نشان میدهد که ما تازه در ابتدای شناسایی تنوع عظیم ویروسهای ساکن اقیانوسها هستیم. با وجود میلیونها ویروس کشفنشده، تحقیقات آینده میتواند شناخت عمیقتری از پایداری اکوسیستمهای دریایی و نقش آنها در فرآیندهای کلان مانند تنظیم اقلیم و تولید اکسیژن جهانی فراهم کند.
جمعبندی
کشف بیسابقه صدها ویروس غولپیکر در اقیانوسهای زمین، نهتنها درک ما از تنوع زیستی دریایی را ارتقا میدهد؛ بلکه تعاریف جدیدی برای روابط ویروس و میزبان، سلامت اقیانوس و فرآیندهای زیستژئوشیمیایی سیاره ما ارائه میدهد. با پیشرفت فناوری، دانشمندان ابزارهای دقیقتری برای کاوش در این دنیای ویروسی خواهند داشت؛ رویکردی امیدوارکننده برای مقابله با تهدیدهای بومشناختی و حفاظت از اکوسیستمهای حیاتی که ضامن بقای زندگی در زمین هستند.
.avif)
نظرات