8 دقیقه
تحلیل جامعی روی ۷۰ نمونه اسباب‌بازی پلاستیکی فروخته‌شده در برزیل نشان داد که آلودگی گسترده‌ای با فلزات مخاطرهآمیز وجود دارد — در بسیاری از موارد میزان آلاینده‌ها به‌طور قابل‌توجهی بالاتر از حد مجاز قانونی بوده است. پژوهشگران هشدار می‌دهند که هرچند تنها بخش کمی از این فلزات در شرایط شبیهسازیشده دهانی احتمال آزادشدن دارد، اما غلظت‌های بالای مواد سمی مانند باریوم، سرب، کروم و آنتیموان نشاندهنده نقصان‌های سیستمیک در کنترل‌های تولید و نظارت بر محصول است. این یافته‌ها اهمیت ایمنی کودک، کنترل کیفیت تولید، و پایش آلودگی شیمیایی در کالاهای مصرفی را پررنگ می‌کنند و نیاز به اقدام تنظیمی و آموزشی را آشکار می‌سازد.
آنچه مطالعه بررسی کرد و چرا اهمیت دارد
این پژوهش که توسط دانشمندانی از دانشگاه سائوپائولو (USP) با همکاری دانشگاه فدرال آلفناس (UNIFAL) و با حمایت مالی FAPESP انجام شد، تا کنون گسترده‌ترین ارزیابی خطرات شیمیایی در محصولات پلاستیکی کودکان در برزیل به شمار می‌رود. تیم تحقیقاتی ۷۰ اسباب‌بازی را از فروشگاه‌ها و مراکز خرید پرطرفدار در ریبیراو پرتو خریداری کردند؛ موارد انتخاب‌شده برای کودکان ۰ تا ۱۲ سال بوده و نماینده بازارهای مختلف اقتصادی-اجتماعی بودند. بسیاری از نمونه‌ها با شکل و اندازه‌ای طراحی شده بودند که رفتار مکیدن و دهانبردن کودک را تشویق می‌کند، امری که پتانسیل تماس دهانی و بلع را افزایش داده و ریسک مواجهه با فلزات سنگین را بالا می‌برد. علاوه بر این، انتخاب نمونه‌ها از بازارهای متنوع به محققان امکان تحلیل الگوهای توزیع آلودگی و احتمال منبع تأمین را می‌دهد که برای سیاست‌گذاری و تنظیم مقررات اهمیت دارد.
غلظت‌های بالا از فلزات خطرناک
آزمایش‌های شیمیایی ۲۱ عنصر دارای پتانسیل سمی را شناسایی کرد؛ از جمله آرسنیک، کادمیوم، جیوه، سرب، کروم، آنتیموان، باریوم و حتی اورانیوم. باریوم بهویژه به صورت مکرر و با شدت بالا مشاهده شد: ۴۴.۳٪ از نمونه‌ها از آستانه مجاز برزیل فراتر رفته بودند و بعضی اسباببازیها تا ۱۵ برابر حد قانونی باریوم داشتند. سرب در تقریباً یک‌سوم نمونه‌ها (۳۲.۹٪) بالاتر از سطوح مورد تایید بود و در برخی موارد تا تقریباً چهار برابر مقدار توصیه‌شده مشاهده شد. کروم و آنتیموان نیز در غلظت‌های نامنظم یافت شدند و به ترتیب در ۲۰٪ و ۲۴.۳٪ از نمونه‌ها حضور داشتند. این الگوهای توزیع نشان می‌دهد که مشکل محدود به یک یا دو نمونه نیست بلکه گستره‌ای از مواد خام، رنگها یا افزودنی‌ها ممکن است منبع آلودگی باشند.
پیامدهای سلامت برای آلاینده‌های اصلی
- باریوم: تماس زیاد می‌تواند بر قلب و سیستم عصبی تأثیر بگذارد و احتمال بروز آریتمی‌ها و ضعف عضلانی را افزایش دهد. در مواجهه‌های مزمن، اثرات پیچیده‌تری بر عملکرد دستگاه عصبی مرکزی و محیطی محتمل است.
- سرب: حتی مواجههٔ مزمن با سطوح پایین نیز با آسیب‌های عصبی برگشت‌ناپذیر در کودکان، کاهش IQ و مشکلات یادگیری مرتبط است. سرب یکی از مهم‌ترین عوامل خطر برای سلامت رشد عصبی کودکان محسوب می‌شود.
- کروم: برخی از فرم‌های کروم، بهویژه کروم شش‌ظرفیتی، سرطان‌زا هستند و ریسک سرطان بلندمدت را افزایش می‌دهند؛ همچنین میتوانند عوارض تنفسی و پوستی ایجاد کنند.
- آنتیموان: با مشکلات گوارشی، اختلالات تنفسی و دیگر اثرات نامطلوب مرتبط است؛ در برخی شرایط، تجمع آن می‌تواند اثرات سیستمیک داشته باشد.
چگونه آلاینده‌ها اندازه‌گیری شدند
محققان از طیف‌سنجی جرمی پلاسما القایی جفت‌شده (ICP-MS) استفاده کردند؛ تکنیکی حساس برای تشخیص فلزات و شبه‌فلزات در سطوح ردپایی، که همراه با هضم اسیدی با کمک مایکروویو انجام شد. آزمون هضم برای شبیه‌سازی محیط اسیدی دهان و معده انسان طراحی شده است تا «بیواکسِسیبیلیتی» یا زیستدسترسپذیری — یعنی بخشی از آلاینده که می‌تواند طی تماس دهانی یا بلع آزاد و جذب شود — را برآورد کند. این رویکرد کمک می‌کند تا بین محتوای کل فلز در ماده و مقدار واقعی قابل جذب توسط بدن تفاوت قائل شویم، که برای مدل‌سازی ریسک و مقررات ایمنی حیاتی است.
نرخهای استخراج تحت شرایط شبیهسازیشده گوارشی بین ۰.۱۱٪ تا ۷.۳۳٪ از محتوای کل فلز متغیر بود. در حالی که این درصدهای آزادسازی کم نشاندهنده محدودیت زیستدسترسپذیری فوری در سناریوهای آزمایشی مشخص هستند، پژوهشگران تأکید می‌کنند که بخش‌های کوچک آزادشده به‌هیچ‌وجه ریسک ناشی از وجود غلظت‌های بسیار بالای کل فلزات را خنثی نمی‌کند. علاوه بر این، رفتار واقعی کودکان (مانند بلع مکرر، تماس طولانی‌مدت، یا وجود خراش‌ها و فرسایش محصول) می‌تواند فرایند آزادسازی را تسهیل و افزایش دهد؛ بنابراین نتایج آزمایشگاهی باید در چارچوب ارزیابی تجمعی و شرایط میدان تفسیر شود.
سرنخ‌هایی از فرایند تولید و خلأهای نظارتی
همبستگی‌های موجود در داده‌ها نقاط احتمالی ورود آلودگی در زنجیره تأمین را نشان داد. به‌عنوان مثال، نیکل، کبالت و منگنز تمایل داشتند که هم‌زمان در نمونه‌ها حضور یابند که حاکی از یک منبع مشترک مانند تامین‌کنندگان پیگمنت یا ترکیبات رنگی است. اسباب‌بازی‌هایی با رنگ بژ بار فلزی بالاتری نشان دادند که این امر اشاره به نقش احتمالی تولیدکنندگان رنگ یا افزودنیهای رنگی خاص دارد. تیم تحقیق نقایص مکرر در رعایت الزامات ایمنی مؤسسه ملی سنجش، کیفیت و فناوری برزیل (INMETRO) و استانداردهای معادل اتحادیه اروپا را یافت که نشان دهنده ضعف در اجرای کنترل کیفیت و صدور گواهی‌نامه‌هاست.
«این داده‌ها سناریوی نگران‌کننده‌ای از آلودگی چندگانه و فقدان کنترل نشان می‌دهند»، گفت برونو آلوِس روچا، پژوهشگر ارشد پسا‌دکتری این مطالعه. گروه تحقیق توصیه می‌کند که اقدامات اجرایی سخت‌گیرانه‌تر به اجرا گذاشته شود؛ از جمله آزمایش‌های آزمایشگاهی تصادفی و منظم، بهبود ردیابیپذیری در سراسر زنجیره تولید، و ارتقای استانداردهای صدور گواهی — بهویژه برای کالاهای وارداتی. بهبود ردیابیپذیری می‌تواند شناسایی سریع‌تر منابع آلاینده را تسهیل کند و اقدامات اصلاحی هدفمندتری را ممکن سازد.
فراتر از فلزات: اختلال‌گرهای غدد درون‌ریز و خطرات ترکیبی
همان گروه تحقیقاتی پیش‌تر وجود مواد اختلال‌گر غدد درون‌ریز مانند بیسفنول‌ها، فتالات‌ها و پارابن‌ها را در محصولات کودکان گزارش کرده است. مواجههٔ ترکیبی با فلزات عصب‌زیان و مواد مداخله‌گر هورمونی نگرانی‌هایی درباره اثرات تجمعی یا سینرژیک بر رشد کودکان ایجاد می‌کند. تنظیم‌کنندگان و کارشناسان سلامت اغلب مواد را به‌صورت جداگانه ارزیابی می‌کنند، اما ارزیابی ریسک تجمعی برای سناریوهای مواجهه واقعی اهمیت رو به رشدی دارد. تحلیل‌های پیچیده‌تر برای تعیین تعاملات احتمالی و سطوح خطر ترکیبی مورد نیاز است تا سیاست‌ها و راهنمایی‌های دقیق‌تری تدوین شود.
چه کسانی در معرض بیشترین خطر هستند؟
میزان مواجهه به الگوهای استفاده از محصول بستگی دارد: مدت‌زمانی که کودک اسباب‌بازی را در دهان می‌گذارد یا با آن بازی می‌کند، فرکانس تماس، سن و رفتارهای فردی بسیار متنوع است. پژوهشگران دو سناریوی مواجهه را مدل‌سازی کردند: یکی براساس مقادیر میانه (رفتار معمول) و دیگری براساس مقادیر حداکثر برای غلظت فلزات. آنها اشاره کردند که کودکی که به‌طور مکرر و برای ماه‌ها اسباب‌بازی آلوده‌ای را در دهان می‌گذارد، مواجهه تجمعی بسیار بالاتری نسبت به کودکی که تماس‌های گاه‌به‌گاه دارد خواهد داشت. علاوه بر آن، کودکان نوپا و خردسال بهدلیل نسبت بالای مصرف به وزن بدن و حساسیت بالاتر سیستم عصبی در حال رشد، آسیب‌پذیرترین گروه هستند.
بینش کارشناسانه
دکتر لائورا مندز، سم‌شناس محیطی اطفال (کارشناس فرضی)، اظهار می‌دارد: «ترکیب غلظت‌های کل بالا و حتی زیستدسترسپذیری متوسط نگران‌کننده است. مغز و بدن در حال رشد کودکان نسبت به دوزهای کوچک نوروتوکسین‌ها حساس‌تر است. آزمایش‌های منظم اسباببازیها، زنجیره‌های تأمین شفاف و برچسب‌گذاری واضح گام‌های عملی هستند که تولیدکنندگان و تنظیم‌کنندگان میتوانند اکنون برای کاهش ریسک بردارند.» او همچنین بر ضرورت آموزش والدین و مراقبان و اطلاع‌رسانی عمومی درباره شناسایی محصولات بی‌کیفیت و خطرات احتمالی تأکید کرد.
پیامدهای سیاستی و اقدامات پیشنهادی برای والدین
مطالعه خواستار پاسخ‌های سیاستی فوری است: بررسی‌های آزمایشگاهی تصادفی اجباری، تقویت ردیابیپذیری محصول، تشدید استانداردهای صدور گواهی برای واردات و بازرسی‌های هدفمند از تأمینکنندگان مرتبط با پیگمنت‌ها و افزودنیهای پرخطر. برای والدین و مراقبان، اقدامات عملی شامل اجتناب از اسباببازیهای ارزان و بدون برچسب، رعایت توصیههای سنی تولیدکننده، نظارت ویژه بر بازیهایی که احتمال دهانبردن دارند و اولویت دادن به محصولات دارای گواهی از مراجع ایمنی معتبر است. همچنین توصیه می‌شود که در صورت مشاهده محصولات فرسوده یا ترک‌خورده، از ادامه استفاده از آنها خودداری شود، زیرا فرسایش می‌تواند آزادسازی آلاینده‌ها را تسهیل کند.
در نهایت، یافته‌ها نیاز گسترده‌تری را نشان می‌دهند: تولید مدرن و زنجیره‌های تأمین جهانی‌شده نیازمند سیستم‌های پایش به‌روزتر هستند. نظارت بهتر بر آلاینده‌های شیمیایی در کالاهای مصرفی، همراه با آموزش عمومی درباره ریسک‌های مواجهه، می‌تواند به حفاظت از سلامت کودکان کمک کند و اعتماد به محصولات روزمره را حفظ نماید. سرمایهگذاری در آزمایشگاه‌های همگام با تکنولوژی‌های نوین، توسعه استانداردهای سخت‌گیرانه‌تر و بهبود هم‌افزایی بین نهادهای نظارتی و دانشگاهی از جمله پیشنهادات جهت ارتقای کیفیت و ایمنی اسباببازیها است.
منبع: scitechdaily
نظرات
لابکور
سال‌ها تو آزمایشگاه با پلاستیک کار کردم، رنگها و پیگمنت‌ها متهم اصلی‌ان، شگفت‌آور نیست ولی نگران‌کننده‌ست
دیتاپالس
وااای، ۱۵ برابر؟ این جدیه… کارخانه‌ها کجا بودن وقتی اینا تولید میشدن؟ باید سریع پیگیری شه
ارسال نظر