5 دقیقه
یک مطالعه طولی از دانشگاه ویرجینیا نشان می‌دهد که روابط خصمانه در دوران نوجوانی — به‌ویژه اختلافات مکرر با پدران و تعاملات پرخاشگرانه با دوستان نزدیک — ممکن است روند پیر شدن زیستی را تسریع کند و در بزرگسالی خطرهای سلامت جسمی را افزایش دهد. این پژوهش طولانی‌مدت نشان می‌دهد که کیفیت تعاملات میان‌فردی در دوره‌های حساس رشد میتواند پیامدهایی فراتر از رفتارهای کوتاه‌مدت داشته باشد و بر شاخص‌های فیزیولوژیک طول عمر و سلامت قلبی‌عروقی اثر بگذارد.
چگونه مطالعه ۱۷ ساله زندگی نوجوانان را تا بزرگسالی دنبال کرد
محققان به سرپرستی دکتر جوزف آلن ۱۲۳ نوجوان را از سن ۱۳ سالگی برای دوره‌ای ۱۷ ساله، از سال ۱۹۹۸، دنبال کردند. نمونه شامل ۴۶ مرد و ۷۵ زن بود. این افراد به‌طور مکرر همراه با دوستان نزدیک و والدین خود ارزیابی شدند تا رفتارهای بین‌فردی و الگوهای تداوم اختلاف اندازهگیری شود. در سن ۳۰ سالگی، پژوهشگران وضعیت سلامت زیستی افراد را با استفاده از یک شاخص مرکب ارزیابی کردند؛ این شاخص چندین بیومارکر را ترکیب می‌کرد: چربی خون (کلسترول)، فشار خون، قند خون، شمارش گلبولهای سفید، نشانگرهای التهابی و برخی پروتئین‌ها که با خطر بیماریهای مزمن مرتبط‌اند.
یافته‌های کلیدی: اهمیت اختلاف با پدر و پرخاشگری مداوم
تیم پژوهشی رابطه‌ای روشن کشف کرد: نوجوانانی که درگیر اختلافات مکرر با دوستان نزدیک بودند و به‌ویژه کسانی که در برقراری ارتباط با پدران خود دچار درگیریهای مستمر بودند، در دهه سوم زندگی خود نشانه‌هایی از تسریع پیر شدن زیستی را نشان دادند. دانشگاه گزارش داده است که مقاله‌ای که این نتایج را تشریح می‌کند، اواخر نوامبر در Journal of Health Psychology منتشر خواهد شد. دکتر آلن الگو را چنین خلاصه کرد که دو رفتار ثابت — درگیریهای تداوم‌یافته با پدران در اواخر نوجوانی و رفتارهای تنبیهی یا پرخاشگرانه مکرر نسبت به دوستان در دهه بیست — با شاخص ریسک زیستی استفاده‌شده در مطالعه همبستگی داشتند.
چرا اختلاف با پدر میتواند تأثیر بزرگ‌تری داشته باشد
محققان چند مکانیزم محتمل را پیشنهاد می‌دهند. استرس مزمن بین‌فردی میتواند فعال‌سازی طولانی‌مدت سیستم‌های استرس بدن (محور هیپوتالاموس–هیپوفیز–آدرنال و دستگاه عصبی خودمختار) را باعث شود که به نوبه خود فرایندهای التهابی و تغییرات متابولیک را تحریک می‌کند و در بلندمدت خطر بیماریهای قلبی-عروقی را افزایش می‌دهد. دکتر آلن اشاره کرد که جدل‌ها و درگیری‌ها با پدران گاهی برای نوجوانان بار هیجانی یا تهدید جسمانی قویتری نسبت به درگیریهای مشابه با مادران دارد. حتی وقتی آسیب جسمانی رخ ندهد، حضور بلند و تهدیدآمیز والد پدرانه ممکن است پاسخهای ترس قوی‌تر و تأثیرات فیزیولوژیک طولانی‌تری ایجاد کند.
پیامدها برای خانواده‌ها، کلینیسینها و بهداشت عمومی
این یافته‌ها پژوهش‌های پیشین را که استرس‌های رابطه‌ای در اوایل زندگی را با بیماریهای قلبی و متابولیک بزرگسالی مرتبط کرده‌اند، تقویت می‌کند. نتایج دلالت دارد بر اینکه بهبود ارتباط داخل خانواده و پرداختن به الگوهای پرخاشگری میان همسالان میتواند اهدافی مناسب برای مداخلات باشد تا ریسک سلامت بلندمدت کاهش یابد. برای کلینیسینها، غربالگری برای درگیریهای خانوادگی مزمن و پرخاشگری نوجوانان ممکن است به شناسایی افرادی که در معرض خطر بالاتر بیماریهای قلبی-عروقی و التهابی قرار دارند کمک کند. برای والدین، مطالعه یادآور این است که فضای عاطفی و روش‌های حل اختلاف در سال‌های نوجوانی میتواند فراتر از شکل‌دادن رفتار، سلامت بلندمدت فرزندان را نیز تحت تأثیر قرار دهد؛ بنابراین آموزش مهارتهای ارتباطی و مدیریت خشم در خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است.
نکات کاربردی
- درگیری بین‌فردی پایدار در دوران نوجوانی با ریسک زیستی قابل‌اندازه‌گیری تا سن ۳۰ سالگی مرتبط است؛ این ارتباط نشان می‌دهد که استرس‌های اجتماعی در اوایل زندگی میتوانند نشانگرهایی از بار زیستی یا allostatic load باشند.
- اختلاف با پدر در این نمونه همبستگی ویژه‌ای با نشانگرهای سلامت بعدی نشان داد؛ این یافته نشان می‌دهد که نقش والدین، به‌ویژه نقش پدر و کیفیت تعاملات پدر–فرزند، یک متغیر مهم در مطالعات سلامت روانی-جسمانی است.
- مداخلات زودهنگام که رفتارهای پرخاشگرانه را کاهش می‌دهند و مهارتهای ارتباطی خانواده را بهبود می‌بخشند — از جمله درمان‌های رفتاری-شناختی، آموزش مدیریت خشم، آموزش مهارتهای والدگری و برنامههای مدرسه‌محور برای کنترل پرخاشگری — میتوانند در کاهش ریسک بیماریهای بزرگسالی نقش داشته باشند.
منبع: smarti
نظرات
آرمین
من تو مشاوره با نوجوانا دیدم پرخاش نسبت به دوستا و تنش با پدر زندگی رو تحت فشار میذاره، مداخلات زود و آموزش مهارت‌ها مهمه
بیونیکس
این نمونه ۱۲۳ نفره؟ یعنی قابل تعمیمه؟ ظاهراً مکانیزم‌ها رو توضیح دادن اما حجم نمونه کوچیکه، هنوز باید با احتیاط نتیجه گرفت.
دیتاویو
وای، انتظار نداشتم اختلاف با پدر تا این حد اثر بذاره... واقعاً عجیب و نگران‌کننده‌ست، باید به تربیت پدرها هم بیشتر توجه کنیم
ارسال نظر