5 دقیقه
روندی که بازار خودروهای فوق‌لوکس را به‌سمت کراس‌اوورها و شاسی‌بلندها سوق داد، نشانه‌ای از توقف ندارد. پس از آنکه پورشه با کاین این مفهوم را ثابت کرد و برندهایی مانند بنتلی تا فراری با بنتایگا و پوروسانگو پیروی کردند، توجه بیش‌تر به مکلارن معطوف شده است. شایعات اخیر و رندرهای جدید دوباره حدس و گمان‌ها را برانگیخته‌اند که مکلارن ممکن است وارد بخش CUVهای پرفورمنس بالا شود با چیزی که رسانه‌ها و افراد مطلع آن را «خودروی عملکرد مشترک» می‌نامند — یک اسیووی مکلارن طراحی‌شده برای ارائه سطوح عملکرد سوپرکار به چند سرنشین.
طراحی و رندرها
هنرمند دیجیتال آندری آوارواریی (Avarvarii Automotive Artworks) یک کانسپت جسورانه نارنجی و مشکی منتشر کرد که تصور میکند اولین CUV مکلارن مانند یک سوپرکار روی پایه‌ای مرتفع است: جزئیات آئرودینامیک تهاجمی، اورهنگ‌های کوتاه، طاق‌های چرخ برجسته و خطوط مجسم و امضاشده مکلارن کشیده‌شده روی بدنه چهاردر. اگرچه این رندرها رسمی نیستند، اما نشان میدهند مکلارن چگونه میتواند زبان طراحی پایین و الهام‌گرفته از مسابقه‌اش را به یک بسته بلندتر و عملی‌تر ترجمه کند در حالی که تمرکز بر سطوح سبکوزن و نشانه‌های طراحی متمرکز بر عملکرد را حفظ میکند.
نمای بیرونی
انتظار می‌رود قامت گسترده، رینگ‌های آلیاژی بزرگ، اجزای آئرودینامیک یکپارچه و جزئیاتی الهام‌گرفته از درهای کوچی (coach-door) که برای بدنه چهاردر تطبیق یافته‌اند وجود داشته باشد. رندرها بر ظاهر هدفمند و عضلانی تأکید می‌کنند که این مدل را از اس‌یووی‌های لوکس رایج متمایز می‌سازد و در عین حال به میراث سوپرکاری مکلارن اشاره می‌کنند.
نمای داخلی
در داخل، یک CUV مکلارن احتمالاً اولویت را به ارگونومی متمرکز بر راننده، مواد درجه‌یک و موقعیت نشستن پایین‌تر نسبت به شاسی‌بلندهای معمول میدهد تا احساس اسپرت حفظ شود. ظرفیت چهار تا پنج نفره، سیستم‌های پیشرفته کمک راننده و اینفوتینمنت سطح بالا برای رقابت با رقبایی مثل فراری پوروسانگو و لامبورگینی اوروس ضروری خواهد بود.
عملکرد و پیشرانه
گزارش‌های صنعتی حاکی از آن است که مکلارن ممکن است راه‌اندازی خالصاً برقی برای اولین CUV را انتخاب نکند و به جای آن معماری پلاگین-هیبرید (PHEV) را اتخاذ کند. پیکربندی‌ای که بیش‌تر ذکر شده، توئینتوربو V8 همراه با موتورهای الکتریکی و بسته باتری است — ارائه گشتاور لحظهای، توان بالا و برد بهتر در حالت تماماً الکتریکی. این چینش با مفهوم «عملکرد مشترک» همسو است: عملکرد سوپرکار که میتواند توسط چند سرنشین تجربه شود در حالی که با اهداف سخت‌گیرانه‌تر انتشار آلاینده‌ها همخوانی دارد.
مشخصات مورد انتظار
در حالی که مکلارن جزئیات فنی را تأیید نکرده است، نکات برجسته مورد انتظار بر اساس شایعات فعلی شامل موارد زیر است:
- توئینتوربو V8 ترکیب‌شده با موتورهای الکتریکی (PHEV)
- توان ترکیبی احتمالاً بیش از 700 اسب‌بخار
- سیستم چهارچرخ محرک برای کشش و تعادل دینامیک
- تعلیق تطبیقی تنظیم‌شده برای عملکرد و ترمزهای کربن-سرامیکی
- تنظیم شاسی متمرکز بر راننده برای حفظ DNA هندلینگ مکلارن
جایگاه بازار و رقبا
حرکت مکلارن استراتژیک خواهد بود: متنوع‌سازی فروش، تثبیت سودآوری و دفاع از جایگاهش در بازار عملکرد فوق‌لوکس. رقبای مستقیم شامل فراری پوروسانگو، لامبورگینی اوروس (و Urus SE)، استونمارتین DBX و بنتلی بنتایگا خواهند بود. بر خلاف اس‌یووی‌های بزرگ‌تر و راحت‌محور مثل رولز-رویس کالینان، CUV مکلارن بر مهندسی سبکوزن و درگیری راننده تأکید میکند — هدف قرار دادن خریدارانی که خواهان عملکرد عجیب و غریب با کاربرد روزمره هستند.
مقایسه‌ها
در مقایسه با فراری پوروسانگو، پیشنهاد مکلارن احتمالاً بر هندلینگ تیزتر و فلسفه وزن خشک کمتر تأکید خواهد کرد، در حالی که فراری به سمت پالایش گرندتورینگ با شخصیت V12 متمایل است. در برابر اوروس، مکلارن به دنبال دینامیک‌های عملکردی متمرکزتر خواهد بود تا صرفاً آمار کاغذی بالا. قیمت‌گذاری احتمالاً در بالای رده عملکرد لوکس قرار می‌گیرد و منعکس‌کننده مواد سفارشی، فناوری پیشرفته پیشرانه و حجم تولید محدود خواهد بود.
نتیجه‌گیری
چه مکلارن رسماً یک CUV برای 2029 را تأیید کند یا نه، جریان پیوسته شایعات و رندرهای پیشرفته انتظارات را بالا نگه می‌دارد. اگر مکلارن یک توئینتوربو V8 PHEV را با حفظ روحیه رانندگی برند ارائه دهد، آنچه «خودروی عملکرد مشترک» نامیده می‌شود میتواند تبدیل به افزوده‌ای تعیین‌کننده — و جنجالی — در داستان تبدیل سوپرکار به اسیووی شود. برای علاقه‌مندان، سؤال بزرگ همچنان این است: آیا مکلارن میتواند DNA سوپرکار را با جذابیت گسترده‌تری که برای موفقیت تجاری یک اسیووی پرفورمنس لازم است، متعادل کند؟
منبع: autoevolution
نظرات