.avif)
7 دقیقه
نیم‌فصل اول ۲۰۲۵؛ کابوس آلپاین
نیمه اول فصل ۲۰۲۵ فرمول یک، زنگ خطر را برای تیم آلپاین به صدا درآورده است. تیمی که روزی سه بار قهرمان سازندگان شده بود، حالا در آستانه تعطیلات تابستانی با قرارگیری در انتهای جدول امتیازات، اوضاع خوبی ندارد و همچنان به ۳۰ امتیاز نرسیده است. پیر گسلی، تنها نقطه روشن فصل آلپاین بود که با وجود مشکلات دائمی چسبندگی خودرو، بالاترین بهره را از آن برد و کلیه امتیازات تیم را کسب کرد. در سوی دیگر، جک دوهان و فرانکو کولاپینتو هنوز نتوانسته‌اند عملکرد مشابهی داشته باشند و این موضوع، تصمیمات حساس مدیران تیم برای نیمه دوم فصل و بازار رانندگان ۲۰۲۶ را بسیار دشوار کرده است.
جایگاه فعلی فرانکو کولاپینتو
کولاپینتو پس از نمایش قابل تحسین در نه مسابقه با تیم ویلیامز در ۲۰۲۴، جایی که دو بار امتیاز گرفت و در باکو به مقام هشتم رسید، با آلپاین قرارداد چندساله بست و به عنوان راننده ذخیره وارد فصل ۲۰۲۵ شد. پس از جدایی جک دوهان، به کولاپینتو فرصت داده شد تا شایستگی خود را به‌عنوان گزینه بلندمدت تیم در کنار گسلی اثبات کند.
اما پس از بازگشت به مسابقه‌گری از پیست ایمولا، او نتوانست در هشت گرندپری اخیر امتیازی کسب کند و گهگاه اشتباهات پرهزینه‌ای داشت که نارضایتی مدیران را برانگیخت. حتی تصادف او در تست تایر پیست هنگارورینگ نیز سرنوشتش را مشخص نکرده است؛ بنابر گزارش PlanetF1، ادامه حضورش تا پایان فصل کاملاً وابسته به بهبود عملکردش در پیست است و آلپاین تصمیم گرفته تا پس از تعطیلات تابستانی نیز به او فرصت بدهد.
.avif)
بررسی فنی: مشکلات و ویژگی‌های خودروی آلپاین
بحران تیم تنها به سطح رانندگان محدود نمی‌شود. پکیج A524 یکی از اصلی‌ترین مشکلات، یعنی نبود چسبندگی و تعادل را نشان داده است که به کاهش سرعت مسابقه منجر می‌شود. هر چند خودروهای فعلی فرمول یک دارای مبانی تکنیکی مشابهی مثل موتورهای ۱.۶ لیتری V6 هیبرید توربو و سیستم‌های پیچیده بازیابی انرژی و آیرودینامیک گراند-افکت هستند، اما تفاوت‌های کوچک در تنظیمات شاسی، بازده ایرودینامیکی و سامانه تعلیق می‌تواند فاصله‌های چشمگیری ایجاد کند.
آیرودینامیک و شاسی
کانسپت آیرودینامیکی آلپاین به سختی توانسته نیروی رو به پایین (Downforce) یکنواختی را در پیست‌های مختلف تولید کند. این بی‌ثباتی، منجر به کاهش پایداری و افزایش فرسودگی لاستیکها شده و رانندگان را همواره در تنظیمات واکنشی و دفاعی نگه داشته است.
پیشرانه و تغییر بزرگ ۲۰۲۶
تغییری استراتژیک در راه است: آلپاین در ۲۰۲۶ استفاده از پیشرانه‌های مشتری مرسدس را آغاز می‌کند و با موتورهای رنو خداحافظی خواهد کرد. این تحول، چشم‌انداز عملکرد تیم و حتی جذابیت جذب رانندگان با سابقه قبلی با سخت‌افزار مرسدس را تعیین خواهد کرد.
.avif)
لاستیکها، چسبندگی و استراتژی مسابقه
مشکلات ماندگار چسبندگی، فرسودگی تایرها را تشدید و اجرای استراتژی پیست را پیچیده کرده است. مهندسان آلپاین ناچار شده‌اند بین سرعت کوتاه مدت در تعیین خط و ثبات بلندمدت در مسابقه، مصالحه کنند که همین آزمون و خطا در هر دو بخش گاهی باعث ناکامی شده است. تنظیم دقیق‌تر خودرو و مسیر واضح‌تر در توسعه ایرودینامیک، حیاتی‌ترین عوامل برای بازگشت تیم به روزهای اوج است.
گزینههای صندلی دوم برای ۲۰۲۶ چه کسانی هستند؟
انتخاب آلپاین برای هم‌تیمی گسلی در ۲۰۲۶ هم باید پاسخگوی نیازهای سریع و هم نگاه آینده‌نگر باشد. در میان گزینه‌ها، نام کهنه‌کارهای مجرب، رانندگان ذخیره با سابقه تست بالا و استعدادهای جوان و موفق در فرمول ۲ دیده می‌شود.
والتری بوتاس – راه‌حل بدون دردسر
والتری بوتاس گزینهای جدی برای آلپاین است. او هم تجربه بالای فرمول یک را در کارنامه دارد و هم آشنایی کامل با موتور مرسدس را - نکته کلیدی برای انتقال تیم به پیشرانه جدید. توانایی‌اش در ارائه بازخورد دقیق و سازگاری سریع با خودرو، او را راه‌حلی مطمئن برای کوتاه مدت می‌سازد.
فیلیپه دروگویچ و دیگر ذخیره‌ها
فیلیپه دروگویچ، راننده ذخیره آستون مارتین و با سابقه‌ای چند هزار کیلومتری در تست و حمایت مالی برزیل، گزینهای بینابینی میان تجربه و پتانسیل محسوب می‌شود. مثل بوتاس، او گاهی به تیم‌های دیگر مانند کادیلاک هم مرتبط شده است، اما زمان رانندگی و پختگی‌اش، اعتبار او را به عنوان یک گزینه محتاطانه تقویت می‌کند.
.avif)
استعدادهای جوان: فارغ‌التحصیلان F2 و گزینههای آکادمی
درصورت اولویت‌یابی به جوانگرایی، آلپاین بی‌شک به سراغ ستارگان فرمول ۲ خواهد رفت. لئوناردو فورنارولی، رهبر ایتالیایی این سری و راننده‌ای آزاد از وابستگی به آکادمی مشخص، یکی از گزینههای اصلی است. دیگر گزینه‌ها شامل میک شوماخر در صورت بازگشت از مسابقات استقامتی و پاول آرون، هم‌رده‌های جوان، وابسته به فرم و حضورشان خواهد بود.
دیگر اسامی: تسونودا، جوئو و شایعات پرز
یوکی تسونودا ممکن است با رها‌کردن خانواده ردبول، آلپاین را به‌عنوان گزینه انتخاب کند؛ هرچند پیوندش با هوندا و حرکت آلپاین به سوی پیشرانه مرسدس، تصویر را پیچیده می‌کند. ژو گوئانیو به پشتوانه حمایت چینی و تجربه از آکادمی انستون مطرح است و سرخیو پرز هم نامی است که ذکر شده، اما گزارشات جدید خبر از مذاکره او با تیم دیگری (کادیلاک) داده‌اند که احتمال پیوستنش به آلپاین را کاهش می‌دهد.
جایگاه در بازار و مقایسه با رقبا
آلپاین باید بین ثبات کوتاه‌مدت و رشد بلندمدت سبک‌سنگین کند. انتخاب راننده‌ای مثل بوتاس یا دروگویچ، بر قابلیت اطمینان و سازگاری بی‌دردسر با پیشرانه مرسدس اولویت دارد، در حالی‌که جذب یک استعداد جوان از F2 می‌تواند بازسازی تیم را با چهره‌ای آینده دار همراه کند. در قیاس با رقبایی مانند مرسدس و فراری، رویکرد بازاریابی آلپاین - با تکیه بر روحیه جوان، اسپرت و عملکردمحور - شاید بیشتر به سوی راننده‌ای جوان و چهره‌دار متمایل شود، اما فشار نتیجه‌گیری ممکن است آنان را به انتخابی محافظه‌کارانه سوق دهد.
کولاپینتو چه باید بکند؟
فرانکو کولاپینتو مسیر پیش رو را می‌داند: تکرار عملکرد مثبت، کسب امتیازات مرتب و کاهش خطاها. تعطیلات تابستانی زمانی برای بازنگری، تحلیل داده‌های تلماتری و اصلاح تنظیمات است. اگر او بتواند سرعت تعیین خط را بالاتر ببرد، مدیریت تایر کارآمدتری ارائه دهد و مهارت مسابقه‌ای‌اش را در فشار نشان دهد، آلپاین ممکن است به او برای ۲۰۲۶ اعتماد کند. اما فرمول یک به هیچ‌کس ارفاق نمی‌کند – دو بار سیزدهم شدن صندلی فصل آینده را تضمین نمی‌کند مگر آنکه بنیاد توانایی‌هایش ارتقا یابد.
جمع‌بندی: نیم‌فصل سرنوشت‌ساز و بازاری حساس برای رانندگان
بحران انتخاب راننده دوم آلپاین، نمایی کوچک از چالش‌های بزرگ این تیم است. تغییر پیشرانه در ۲۰۲۶ به مرسدس و بحران‌های فنی فعلی به ویژه مشکلات چسبندگی و تعادلی، آلپاین را مجبور به تصمیم‌گیری هوشمند در کوتاه‌مدت و بلندمدت کرده است. کولاپینتو هم استعداد و هم فرصت را در اختیار دارد – اما باید خیلی زود نتیجه بگیرد. در غیر این صورت، لیست بلندبالایی از حرفه‌ای‌های کارکشته و استعدادهای آینده در صف خواهند بود تا با آپگریدهای مناسب، شاید روزهای قابل رقابتی در افق جدید فرمول یک را رقم بزنند.
منبع: autoevolution
.avif)
نظرات