5 دقیقه
دایج شارژر دیاتونا الکتریکی در Mission Raceway Park توان خود را نشان داد
نسخه جدید دوج شارژر دیاتونا Scat Pack Stage 2 الکتریکی در پیست Mission Raceway Park در بریتیش کلمبیا حضوری قدرتمند داشت و به‌روشنی نشان داد که یک mopar الکتریکی می‌تواند در چهارمایل از پس همتایان مدرن و کلاسیک V8 برآید. دیاتونای سفید—با رینگ‌های گرافیتی و کالیپرهای ترمز قرمز—توسط کانال Wheels در یوتیوب فیلم‌برداری شد که در رقابت‌های درگ پیاپی با شورلت کامارو ZL1 و یک پانتیاک فایربرد Trans Am بورگاندی رقابت کرد.
طراحی و حضور
کوپه فست‌بک دیاتونا هالهٔ هجومی و شانه‌های پهن را که مشتریان دوج انتظار دارند ادامه میدهد. از نظر بصری، نسخه Stage 2 سفید کنار کامارو ZL1 سیاه توأماً تحمیل‌پذیر به نظر می‌رسید و به‌طور قابل‌توجهی بزرگتر از فایربرد قدیمی جلوه می‌کرد. جزئیات شاخص مانند شیشه عقب هم‌سطح، وضعیت پهن ترک چرخ‌ها و عناصر آئرودینامیکی برجسته هم به زیبایی و هم به عملکرد تأکید می‌کنند. تضاد رینگ‌های گرافیتی و کالیپرهای قرمز نیت عملکردی بودن خودرو را برجسته می‌سازد و در عین حال جلوه‌ای معاصر از خودروهای الکتریکی (EV) ارائه میدهد.
مشخصات فنی خودرو
مشخصات کلیدی — دوج شارژر دیاتونا Scat Pack Stage 2
- پلتفرم: Stellantis STLA Large (تمامالکتریکی)
- قدرت خروجی: 670 اسببخار (Scat Pack Stage 2)
- سیستم انتقال نیرو: چهارچرخ محرک (الکتریکی)
- ویژگی‌های قابل توجه: کنترل کشش با کارایی بالا، تحویل گشتاور بهینهشده برای لانچ
برای مقایسه، کامارو ZL1 همچنان یک خودروی عملکردی با موتور V8 سوپرشارژ است. پانتیاک Trans Am در ویدئو یک کلاسیک نسل دوم با پیشرانه و شاسی سبک‌تر و طراحی‌شده برای دوران دیگری از رانندگی ماشین‌های ماسل است.
عملکرد و نتایج درگ
فیلم نشان میدهد که شارژر الکتریکی وقتی کشش و شتاب میانه مهم است برتری آشکاری دارد. در اولین دور، دیاتونا چهارمایل را در 11.55 ثانیه و با سرعت تقریباً 120 مایل در ساعت ثبت کرد، در حالی که کامارو ZL1 مسافتی 12.74 ثانیه را با سرعت 114 مایل در ساعت طی کرد. کامارو نمایش دراماتیک V8 را ارائه میدهد—با پخش شعله در تعویض‌ها و صدای کلاسیک خود—اما گشتاور آنی و چسبندگی AWD دوج به پیروزی قاطع ترجمه شد.
در برابر Trans Am کلاسیک، اختلاف حتی بارزتر بود. اگرچه پانتیاک در خط شروع پرتاب خوبی داشت—شاید با زمان واکنش راننده‌ای تهاجمی‌تر—شارژر سریعاً فاصله را جبران کرد و با زمان 11.51 ثانیه در مقابل 13.57 ثانیهٔ Trans Am به پایان رسید. این نتیجه مزایای تحویل نیرو در خودروهای الکتریکی، کنترل کشش و حفظ سرعت‌های بالاتر در گذرگاه‌ها را برجسته میکند.
موقعیت بازار و زمینه
تصمیم Stellantis برای گرایش دوج به سمت الکتریفیکاسیون و پذیرش معماری STLA Large بحثبرانگیز بوده است، به‌ویژه اینکه پایان دوران Hemi برای مدل‌های Challenger و Charger را رقم می‌زند. دوج ابتدا نسخههای EV دیاتونا را معرفی کرد و پس از آن شاخه‌های R/T و Scat Pack را ارائه داد. واکنش بازار و فروش‌ها متنوع بوده است؛ دوج حتی مدل پایه R/T را برای سال مدل 2026 متوقف کرد تا قیمت‌گذاری و در دسترس‌پذیری سدان و مدل‌های Sixpack که اواخر سال عرضه می‌شوند را نهایی کند. Scat Pack Stage 2 با ترکیب نادر خروجی بالا و طراحی جسورانه به‌عنوان یک مدل هلویی (halo model) عمل میکند تا هم خریداران سنتی ماسل و هم علاقه‌مندان جدید به خودروهای الکتریکی را جذب کند.
بنزینی در برابر الکتریکی: چه نکاتی از این مسابقه‌ها نشان داده شد
این مسابقات فقط برای افتخار نیستند: آن‌ها نشان میدهند فناوری EV چگونه معادلهٔ عملکرد را تغییر میدهد. خودروهای احتراق داخلی (ICE) مانند کامارو ZL1 همچنان در درامای صوتی و منحنی‌های توان خطی برتری دارند و خودروهای کلاسیک حس نوستالژی و وزن خالص سبک‌تر را ارائه میدهند. اما گشتاور آنی، چسبندگی AWD و شتاب پایدار شارژر دیاتونا را در شتابهای کوتاه و سرعت‌های بالا به‌طور استثنایی مؤثر می‌سازد.
اینکه شما صدای کهنه و شخصیت V8 قدیمی را ترجیح می‌دهید یا شتاب و راحتی مدرن الکتریکی راهنمای انتخاب شما خواهد بود. پس از این مسابقات، سؤال این است: آیا شما کاماروی غرش‌کننده و شعله‌پراکنی را برمی‌دارید، Trans Am نوستالژیک را انتخاب می‌کنید یا دوج شارژر دیاتونا Scat Pack Stage 2ِ نوین را به خانه می‌برید؟
منبع: autoevolution
نظرات