اجرای طرح چین برای کیف پول های یوان دیجیتال با سود از ۲۰۲۶

چین درها را به روی کیف‌پول‌های یوان دیجیتال با بهره از ۲۰۲۶ باز می‌کند

بانک مرکزی چین (PBOC) برنامه‌ای را اعلام کرده است که طبق آن بانک‌های تجاری از اول ژانویه ۲۰۲۶ قادر خواهند بود برای مانده‌حساب‌های یوان دیجیتال (e-CNY) در کیف‌پول‌ها سود پرداخت کنند. این حرکت نمایانگر تحولی اساسی در رویکرد بانک خلق چین نسبت به پول دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) است و نقش یوان دیجیتال را از صرفاً جایگزین نقدی به ابزاری شبیه سپرده تبدیل می‌کند که با ترازنامه بانک‌ها یکپارچه می‌شود.

چارچوب جدید: از پول نقد دیجیتال تا پول سپرده‌ای دیجیتال

براساس سیاست‌های بروزرسانی شده، بانک‌ها می‌توانند مانده‌های e-CNY را در عملیات دارایی-بدهی خود لحاظ کنند، همان‌طور که لو لی، معاون فرماندار بانک مرکزی چین، اعلام کرده است. بانک مرکزی می‌گوید این ارتقاء عملکردهای شبیه سپرده را به یوان دیجیتال اضافه خواهد کرد و آن را قادر می‌سازد به‌عنوان واحد حساب، ذخیره ارزش و وسیله‌ای برای پرداخت‌های فرامرزی عمل کند.

این طراحی مجدد با هدف گسترش کاربردپذیری یوان دیجیتال در موارد استفاده خرد و عمده انجام شده است؛ هم‌زمان از ریل‌های بلاک‌چین و دیگر پلتفرم‌های فین‌تکی برای افزایش کارایی تسویه بهره گرفته می‌شود. با ارائه بهره برای کیف‌پول‌های e-CNY، مقامات سعی دارند CBDC را در برابر سپرده‌های بانکی و دیگر ابزارهای سودده رقابتی سازند تا پذیرش عمومی و استفاده تجاری آن افزایش یابد.

در عمل، افزودن نرخ بهره به یوان دیجیتال می‌تواند انگیزه‌ای برای تبدیل نقدینگی خرد به ابزار رسمی دیجیتال بانک مرکزی ایجاد کند و خانواده‌ها، کسب‌وکارها و نهادهای مالی را به نگهداری بخشی از دارایی‌های نقدی خود در قالب e-CNY تشویق نماید. این تحولات می‌تواند بر مدیریت ذخایر بانکی، خلق پول و رفتار نقدینگی در اقتصاد تأثیر بگذارد و نیازمند تنظیمات سیاست پولی و نظارتی خواهد بود.

نحوه تطابق این تغییر با استراتژی کلی CBDC چین

اعلامیه بانک مرکزی همراه با «برنامه عملیاتی برای تقویت بیشتر سامانه خدمات مدیریت یوان دیجیتال و ساخت زیرساخت‌های مالی مرتبط» منتشر شد. این برنامه هدف‌گذاری شده است تا پذیرش ملی e-CNY را تسریع کند و ساختارهای پشتیبانی از جمله ابزارهای تسویه درون زنجیره‌ای (on-chain settlement) و قابلیت‌های انتقال میان زنجیره‌ای (cross-chain transfer) را توسعه دهد.

در سطح اجرایی، تمرکز بر توسعه زیرساخت‌هایی است که امکان استفاده ایمن، مقیاس‌پذیر و سازگار با مقررات از یوان دیجیتال را فراهم کند. این زیرساخت‌ها شامل استانداردهای فنی برای نگهداری امانتی دارایی دیجیتال (custody)، پروتکل‌های بین‌عمل‌پذیری (interoperability) بین شبکه‌های بلاک‌چینی و سامانه‌های بانکی سنتی، و مکانیزم‌های تعیین نرخ بهره و مدیریت نقدینگی برای کیف‌پول‌های بهره‌ده است.

مطلب مرتبط

ادامه مطلب

بانک های ایتالیا حامی یورو دیجیتال؛ خواستار توزیع هزینه

بانک‌های ایتالیا حامی یورو دیجیتال اما خواستار توزیع هزینه‌ها هستند بانک‌های ایتالیا به‌صورت علنی از ابتکار...

در سپتامبر گذشته، بانک مرکزی مرکز عملیات بین‌المللی RMB را در شانگهای راه‌اندازی کرد تا تسویه‌های فرامرزی با استفاده از یوان دیجیتال را ترویج دهد. این ابتکار نشان‌دهنده عزم چین برای قرار دادن e-CNY به‌عنوان ابزاری عملی برای پرداخت‌های بین‌المللی، تسویه تجاری و مدیریت نقدینگی فرامرزی است و می‌تواند قواعد بازی در نظام پرداخت جهانی را دگرگون کند.

تمرکز بر ساخت شبکه‌های تسویه پیشرفته و مراکز منطقه‌ای به چین امکان می‌دهد جریان‌های نقدی بین‌المللی را با کارمزدها و زمان تسویه کمتر مدیریت کند، و این در کنار ارائه نرخ بهره ممکن است جذابیت یوان دیجیتال را برای بازیگران بین‌المللی افزایش دهد—به‌ویژه در معاملات تجاری و مدیریت نقدینگی بانک‌ها و شرکت‌های بین‌المللی.

تضاد نظارتی: اصرار چین بر CBDC در برابر سیاست آمریکا

توسعه CBDC در چین ادامه دارد، هرچند این کشور محدودیت‌های شدیدی را بر معاملات رمزنگاری و استیبل‌کوین‌ها اعمال کرده است. این موضع با تحرکات اخیر سیاستی در ایالات متحده متفاوت است: فرمان اجرایی آمریکا که در ژانویه صادر شد، ایجاد، صدور، گردش یا استفاده از CBDC را ممنوع نمی‌کند، اما در برخی متون به محدودیت‌هایی برای توسعه CBDC اشاره شده است و لایحه‌ای مجزا — معروف به GENIUS Act — چارچوبی برای استیبل‌کوین‌ها و نظارت بر آنها ارائه می‌دهد.

این رویکردهای متفاوت نشان‌دهنده اولویت‌های متفاوت سیاست‌گذاران است: چین در حال تسریع استقرار پول دیجیتال دولتی و زیرساخت‌های مرتبط است در حالی که ایالات متحده بیشتر بر تنظیم استیبل‌کوین‌های خصوصی و کنترل گسترش ارز دیجیتال صادره از سوی بانک مرکزی تمرکز دارد. این اختلافات می‌تواند منجر به تقسیم‌بندی نوین در اکوسیستم جهانی ارزهای دیجیتال و سیستم‌های پرداخت شود.

از منظر سیاست پولی و حاکمیت مالی، چین با توسعه CBDC تلاش می‌کند کنترل بیشتری بر جریان‌های پرداخت داخلی و بین‌المللی داشته باشد، در حالی که رویکرد ایالات متحده تأکید بر ایجاد چارچوب‌های نظارتی برای بخش خصوصی و حفظ استقلال ابزارهای پولی سنتی است. نتیجه این دو راهبرد متفاوت می‌تواند بر رقابت فناوری پرداخت، امنیت مالی و حاکمیت داده‌ها اثر بگذارد.

بحث در مورد حریم خصوصی، کنترل و شمول مالی

طرفداران این طرح استدلال می‌کنند که e-CNY ارتقاء یافته می‌تواند شمول مالی را افزایش دهد، هزینه تراکنش‌ها را کاهش دهد و سرعت پرداخت‌های فرامرزی را از طریق استفاده از ریل‌های بلاک‌چینی و زیرساخت‌های دیجیتال بهبود بخشد. دسترسی ساده‌تر به ابزارهای پرداخت دیجیتال می‌تواند به گروه‌های کم‌دسترسی کمک کند تا وارد سیستم مالی رسمی شوند و خدمات بانکی پایه را دریافت کنند.

با این حال، منتقدان هشدار می‌دهند که CBDC که به‌طور مستقیم با بانک مرکزی و سیستم بانکی تجاری مرتبط است، می‌تواند دامنه نظارت دولتی بر تراکنش‌ها و داده‌های مالی را گسترش دهد. وابستگی بیشتر به زیرساخت‌های رسمی ممکن است امکان کنترل دقیق‌تری بر جریان‌های سرمایه‌ای، محدودیت دسترسی یا اجرای سیاست‌های مالیاتی و تحریمی را فراهم کند.

مطلب مرتبط

ادامه مطلب

لجر استکس: استانداردهای جدید در کیف پول سخت افزاری ارز دیجیتال

لجر استکس: تعریف استانداردهای نوین در کیف پول‌ سخت‌افزاری رمزارز با افزایش اهمیت دارایی‌های دیجیتال و...

فعالان حقوق بشر و مدافعان حریم خصوصی نگرانی خود را از اینکه ادغام یوان دیجیتال در سامانه بانک‌ها ممکن است اختیار نهادهای اجرایی را برای نظارت دقیق‌تر و محدودسازی دسترسی افزایش دهد، مطرح کرده‌اند. این نگرانی‌ها شامل امکان ایجاد تاریخچه تراکنش‌های دقیق، ردیابی الگوهای هزینه‌کرد و نقش احتمالی در اجرا یا اعمال مقررات مالیاتی و امنیتی است که در مقایسه با پول نقد یا گزینه‌های غیرمتمرکز، سطح جدیدی از نظارت را به همراه دارد.

برای کاهش این خطرها، بحث‌هایی پیرامون مکانیزم‌های حفاظت از داده، حداقل‌سازی جمع‌آوری اطلاعات، استفاده از تکنیک‌های حفظ حریم خصوصی در لایه‌های فنی (مانند رمزنگاری پیشرفته، مکانیسم‌های حریم خصوصی در بلاک‌چین) و چارچوب‌های قضایی برای دسترسی به داده‌ها مطرح است. شفافیت در طراحی و ایجاد ضمانت‌های حقوقی برای شهروندان می‌تواند نقش مهمی در اعتماد عمومی به e-CNY ایفا کند.

این تحولات چه پیامدی برای بازار کریپتو و نهادهای مالی دارد

برای بانک‌ها و شرکت‌های فین‌تکی، کیف‌پول‌های یوان دیجیتال با پرداخت بهره فرصت‌های جدیدی در زمینه محصول‌سازی و مدیریت نقدینگی ایجاد می‌کنند. بانک‌ها می‌توانند محصولات ترکیبی طراحی کنند که مانده‌های e-CNY را با ابزارهای سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت، مدیریت نقدینگی و خدمات کارآمدتر مشتری ادغام کند تا سودآوری و نقدینگی را بهینه سازند.

برای بخش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال، رویکرد چین بر نوآوری دولتی در پول دیجیتال تأکید می‌کند و رشد استیبل‌کوین‌های خصوصی را کم‌رنگ‌تر می‌سازد. این جابجایی می‌تواند الگوهای تسویه فرامرزی را تحت تأثیر قرار دهد و آزمایش‌ و پیاده‌سازی ابزارهای تسویه درون‌زنجیره‌ای (on-chain settlement) را در محیط‌های قانون‌مند تشویق کند؛ جایی که بازیگران سنتی مالی و نهادهای نظارتی با فناوری‌های مبتنی بر بلاک‌چین تعامل نزدیک‌تری خواهند داشت.

با نزدیک‌تر شدن زمان اجرا، فعالان بازار باید مراقب استانداردهای فنی، قواعد امانتداری (custody rules)، مکانیزم تعیین نرخ سود برای کیف‌پول‌های دیجیتال و پروتکل‌های بین‌عمل‌پذیری باشند که مشخص می‌کند e-CNY چگونه با سپرده‌های بانکی، استیبل‌کوین‌ها و فیات سنتی در زیرساخت پرداخت جهانی همزیستی خواهد کرد. این عناصر فنی و نظارتی تعیین‌کننده نحوه ادغام یوان دیجیتال در زنجیره پرداخت جهانی و اکوسیستم پولی خواهند بود.

همچنین تأثیر بر نقدینگی بازارهای مالی، نحوه قیمت‌گذاری دارایی‌ها و بازتاب آن در سیاست پولی از جمله مواردی است که سرمایه‌گذاران، مؤسسات مالی و ناظران باید بررسی کنند. برای مثال، جریان‌های جابه‌جایی بین سپرده‌های بانکی و e-CNY می‌تواند نیازهای ذخیره و ابزارهای مدیریت نقدینگی شبکه بانکی را تغییر دهد و بر نرخ‌های کوتاه‌مدت بازار تأثیر بگذارد.

مطلب مرتبط

ادامه مطلب

دولت های اتحادیه اروپا موضع مشترک درباره یورو دیجیتال و پرداخت ها

دولت‌های اتحادیه اروپا موضع مشترک درباره یورو دیجیتال دولت‌های عضو اتحادیه اروپا به توافقی درباره رویکرد...

در مجموع، برنامه چین برای ارائه کیف‌پول‌های یوان دیجیتال بهره‌دار نقطه عطفی در تکامل CBDCها است و با نزدیک شدن به ۲۰۲۶ مناقشات مهمی در زمینه سیاست پولی، عملیات بانکی، حریم خصوصی و پرداخت‌های بین‌المللی را به وجود می‌آورد. تصمیمات فنی و قانونی پیرامون نحوه اجرا و سازوکارهای نظارتی، تعیین‌کننده درجه نفوذ و تأثیر این نوآوری در اقتصاد داخلی و نظام پرداخت جهانی خواهد بود.