8 دقیقه
الپاین تأیید کرد A110 برقی در نیمهٔ اول 2026 رونمایی میشود
شرکت الپاین که زیرمجموعهٔ رنو است، نقطهٔ عطفی برای سرنوشت مدل معروف A110 berlinette تعیین کرده است: نسخهٔ تماماً برقی A110 در نیمهٔ اول سال 2026 معرفی خواهد شد. فیلیپ کریف، مدیرعامل الپاین، این مدل آینده را بهعنوان انتقال برند از یک خودروی اسپرت سبکوزن با پیشرانهٔ احتراق داخلی به یک پرچمدار عملکردی الکتریکی توصیف کرده است؛ رونمایی این خودرو آغاز سالی سرنوشتساز برای این برند فرانسوی خواهد بود. این گام نه تنها نشاندهندهٔ تغییر تکنولوژیک الپاین است، بلکه بازتعریف فلسفهٔ طراحی و دینامیک رانندگی در دوران خودروهای برقی را نیز بازتاب میدهد؛ موضوعی که برای مجموعهٔ طرفداران خودروهای اسپرت و بازار خودروهای برقی اهمیت بالایی دارد.
چشمانداز بازار آمریکای شمالی و زمانبندی مدلها
الپاین در فرایند توسعهٔ A110 EV توجه ویژهای به بازار ایالات متحده و آمریکای شمالی داشته است. در صورتی که الپاین تصمیم به عرضهٔ این مدل در آمریکا بگیرد، احتمال دارد واحدها بهعنوان مدل سال 2027 وارد شبکهٔ فروش شوند. با این حال، دسترسی به بازار آمریکای شمالی هنوز قطعی نیست و به عواملی مانند تقاضا، روندهای همگامسازی جهانی (هومولوگاسیون)، مقررات ایمنی و آلایندگی، و همچنین استراتژی گستردهتر الپاین در عرضهٔ خودروهای برقی بستگی دارد. علاوه بر این، تطبیق نرمافزارها، استانداردهای شارژ و تطبیق با معیارهای EPA/ CARB برای تعیین مصرف و انتشار نیز مسیر عرضه در آمریکا را تعیین خواهد کرد. در زمینهٔ شبکهٔ فروش، ورود به بازار آمریکا ممکن است نیازمند سرمایهگذاری در نمایندگیها و خدمات پس از فروش باشد تا خریداران عمده و علاقهمندان خودروهای اسپرت برقی از پشتیبانی کامل برخوردار شوند.
پلتفرم Alpine Performance Platform: معماری اختصاصی برای خودروهای اسپرت برقی
هستهٔ اصلی A110 EV را Alpine Performance Platform (بهاختصار APP) تشکیل میدهد؛ یک معماری ماژولار برقی که بهصورت اختصاصی برای این خودروی اسپرت با انتشار صفر طراحی شده است. APP روی سه معیار اصلی تمرکز دارد: سبکی ساختار، چابکی دینامیکی و تعادل هندلینگ. این پلتفرم از طراحی مدولار بهره میبرد که امکان پشتیبانی از پیشرانههای دوموتوره در محور عقب و همچنین پیکربندیهای سهموتوره برای عملکرد چهارچرخ متحرک را فراهم میکند. طراحی ماژولار به الپاین اجازه میدهد تا برای مدلهای آتی نیز هزینهها و زمان توسعه را کاهش دهد و در عین حال مشخصات هندلینگ منحصربهفرد برندی مانند توزیع وزن دقیق، مرکز ثقل پایین و پاسخ فرمان سریع را حفظ کند.
ویژگیهای کلیدی پلتفرم:
- طراحی ماژولار و سبک که برای کاهش جرم و ارتقای دینامیک شاسی تنظیم شده است
- پشتیبانی از معماریهای دوموتوره با نیروی محرک محور عقب و گزینهٔ سهموتوره برای تمامچرخ محرک
- معماری مشترک که برای مدلهای آیندهٔ الپاین مانند A310 گرند تورر چهارنفره و شاسیبلند A590 که هدف آن بازار آمریکای شمالی است، برنامهریزی شده است
انتظارات مربوط به پیشرانه و عملکرد
نسخهٔ پایهٔ A110 EV انتظار میرود از پیکربندی دوموتوره استفاده کند که هر دو موتور نیروی خود را به محور عقب منتقل میکنند؛ آرایشی که بهنفع خلوص رانندگی و تمایل به محور عقب طراحی شده است. کریف همچنین به احتمال ارائهٔ نسخهٔ سهموتوره اشاره کرده که در آن یک موتور جلو اضافه میشود تا سیستم چهارچرخ محرک واقعی و شتابگیری سریعتر فراهم گردد. این رویکرد به الپاین امکان میدهد تا شخصیت رانندگی متمایزی را حفظ کند—یعنی تمرکز بر هندلینگ دقیق و احساس رانندگی به جای صرفاً ثبت شتاب خطی بالا.
الپاین هدف دارد وزن این خودروی برقی را بهطور قابل توجهی پایین نگه دارد—گزارشها نشان میدهد حدود 1,400 کیلوگرم—تا روحیهٔ فرمانپذیری مدل اصلی A110 حفظ شود و در مقایسه با رقبا مزیت وزنی داشته باشد. مشخصات عملکردی هدفگذاریشده شامل معماری الکتریکی 800 ولت است که امکان شارژ سریعتر و جریانهای بالاتر توان را میدهد، و هدف برد مطابق استاندارد WLTP در حوالی 600 کیلومتر است که آن را برای رانندگیهای طولانیمدت و شهری-بینشهری رقابتی میسازد. در عمل، ظرفیت باتری احتمالی میتواند در محدودهٔ قابل توجهی قرار گیرد (معمولاً بسته به طراحی و چگالی انرژی سلولی)، اما تمرکز الپاین بر توازن میان وزن، چابکی و برد است تا ترکیبی از لذت رانندگی و کاربردپذیری واقعی بهدست آید.
چیدمان باتری و نوآوریهای قوای محرکه
بهجای استفاده از یک پکیج باتری تخت مرسوم که زیر کف خودرو قرار میگیرد، الپاین رویکردی تفکیکشده (split-pack) معرفی کرده است که ماژولها را در اطراف کابین قرار میدهد تا جایگاه نشستن پایین حفظ شود و جرم به صورت مرکزی متمرکز گردد. این مفهوم شامل 12 ماژول نصبشده در حفرههای موجود است؛ چهار ماژول جلوتر از کابین و هشت ماژول در پشت صندلیها که توزیع وزنی تقریباً ایدهآل تولید میکند. قابهای اختصاصی ماژولها بهگونهای طراحی شدهاند که در فضاهای نامتعارف جا بگیرند و بدینترتیب نسبتهای آیرودینامیک و طراحی بدنهٔ berlinette را پاسداری کنند. چنین چیدمانی همچنین قابلیت شخصیسازی ظرفیت باتری و تعادل میان برد و وزن را تسهیل میکند.
الپاین در اقدامی غیرمعمول برای خودروهای اسپرت برقی، در نسخههای مفهومی خود به بررسی گیربکس چندسرعته نیز پرداخته است. کانسپت A110 E-ternite شامل واحد دو سرعتهٔ دوکلاچه از سازندهای مانند Getrag بود تا از وقفهٔ گشتاور هنگام تعویض دندهها جلوگیری کند؛ رویکردی که در خودروهایی مانند پورشه تایکان و آئودی e-tron GT نیز بهکار رفته است. استفاده از دندهٔ دوم میتواند در بهرهوری در سرعتهای بالا، نگهداری موتور در محدودهٔ بهینه و کاهش تلفات انرژی مؤثر باشد—مواردی که در خودروهای عملکردی برای حفظ شتاب و بازدهٔ حرارتی اهمیت دارند.
مقایسه با رقبا
با اهداف وزنی، تفکر دربارهٔ باتری در موقعیت میانی و تمرکز بر هندلینگ، A110 EV بهعنوان رقیبی مستقیم برای پورشه 718 کیمن الکتریک 2027 معرفی شده است. الپاین تمایل دارد شخصیت هندلینگ متمایزی ارائه دهد تا برتری صرف در شتاب خطی؛ این یک بازتاب فلسفهٔ اولیهٔ A110 است: خودرویی سبک با هندلینگ دقیق و احساسمحور. در عین حال، بهرهگیری از معماری 800 ولت، پشتیبانی از پیکربندیهای چندموتوره و طراحی ماژولار، الپاین را در مسیر رقابت با بهترینهای بخش خودروهای اسپرت برقی قرار میدهد.
نکات برجسته در یک نگاه:
- وزن تخمینی: حدود 1,400 کیلوگرم
- معماری: Alpine Performance Platform با سیستم الکتریکی 800 ولت
- هدف برد: در حدود 600 کیلومتر طبق معیار WLTP
- پیکربندیها: نسخهٔ استاندارد با دو موتور محور عقب، و گزینهٔ سهموتوره اختیاری
نگاهی به آینده
گذار الپاین به الکتریکی شدن توجه زیادی از سوی علاقهمندان را به خود جلب خواهد کرد؛ کسانی که مدل اصلی A110 را بهخاطر سبکی و تعادل استثناییاش دوست داشتند. اینکه آیا A110 EV از لحاظ تجاری و احساسی موفقیت مدل پیشرانهٔ احتراق داخلی را تکرار خواهد کرد یا خیر، هنوز معلوم نیست؛ اما تمرکز مشخص برند بر هندلینگ، معماری ماژولار و احتمال عرضه در بازار آمریکا، این پروژه را به یکی از جالبترین تلاشهای ساخت خودروی اسپرت الکتریکی در سالهای پیش رو تبدیل کرده است. در سطح عملیاتی، الپاین باید میان انتظارات تاریخی طرفداران، نیازهای بازار مدرن خودروهای برقی و الزامات مقرراتی تعامل برقرار کند—چالشی که برای هر خودروساز اسپرتی در گذار به الکتریکی وجود دارد.
برای قرار دادن در زمینهٔ مقایسهای، خط تولید کنونی مجهز به پیشرانهٔ احتراق داخلی هنوز شامل مدلهای A110، GTS، R 70 و R Ultime است؛ مدل اخیر با قوای 340 اسببخار که از یک موتور چهار سیلندر خطی توربوشارژ توسعهیافته توسط رنو تغذیه میشود شناخته شده است. همین نشان میدهد الپاین در گذشته نیز در بهدست آوردن نسبت توان به وزن و تجربهٔ رانندگی متمرکز بوده است و اکنون میخواهد همین اصول را در بستر فناوری برقی بازتعریف کند. در نهایت، بازار و رقابت فنی مشخص خواهد کرد که آیا A110 EV میتواند همان تعادل منحصربهفرد رانندگی را با مزایای خودروهای برقی ترکیب کند یا خیر.
کلمات کلیدی مرتبط: الپاین A110 برقی، پلتفرم Alpine Performance Platform، خودرو اسپرت الکتریکی، برد WLTP، معماری 800 ولت، توزیع وزن، گیربکس چندسرعته، تکنولوژی باتری split-pack.
منبع: autoevolution
ارسال نظر